عنوان مقاله:
آیا ورزش منظم می تواند درمانی برای اختلال هراس باشد؟ بررسی سیستماتیک
Can regular physical exercise be a treatment for panic disorder? A systematic review
سال انتشار: 202
رشته: روانشناسی
گرایش: روانشناسی بالینی - روانشناسی عمومی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله اثر درمانی ورزش منظم
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
اثرات کافئین بر اضطراب و حملات پانیک در بیماران مبتلا به اختلال پانیک: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز
Effects of caffeine on anxiety and panic attacks in patients with panic disorder: A systematic review and meta-analysis
سال انتشار: 2022
رشته: روانشناسی
گرایش: روانشناسی بالینی - روانشناسی عمومی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله اثر کافئین بر اضطراب
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
تغییرات شبکیه در بیماران مبتلا به اختلال پانیک
Retinal Changes in Panic Disorder Patients
سال انتشار: 2022
رشته: روانشناسی - پزشکی
گرایش: روانشناسی بالینی - روانشناسی عمومی - چشم پزشکی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
بی خوابی معمولا در جمعیت مسن دیده می شود و با پیامدهای اجتماعی و اقتصادی متعدد فرد همراه است. بیماران مسن بیشتر احتمال دارد که از بیخوابی مزمن رنج ببرند، با دشواری حفظ خواب نسبت به مشکل در شروع خواب. مدیریت بی خوابی در این بیماران نیاز به ارزیابی بسیار دقیق و گنجاندن پزشکی زمینه ای یا وضعیت روانی دارد. مداخلات غیر دارویی در بیماران مسن، به خصوص استفاده از رفتار درمانی، موفقیت آمیز بوده است. معمولا تجویز داروها نیز موثر بوده است، هر چند آنها دارای محدودیت هستند. عوامل جدیدتر در بی خوابی برای کارآیی خوب و ایمنی در افراد مسن حال حاضر تحت بررسی هستند. بررسی زیر ارائه دهنده مطالعات بالینی، نتایج این تحقیق، و دستورالعمل های بازیابی شده از مجلات همکار در گروه با استفاده از پایگاه داده جستجوی شرایط افراد مسن، temazepam، ترازودون، zolpidem، zaleplon، بی خوابی، و شیوع و تاریخ های 1980 تا 2003 است. علاوه بر این، مورد جدیدتر پژوهش با عوامل در حال ظهور گنجانده شده برای تکمیل است.
خلاصه اجرایی
بازدیدهای فیلد تقریبا 80 درصد از زمان مدیریت فروش را اشغال می کنند. مزایا برای افراد اجرایی فروش، مدیران و سازمان ها به طور کلی قابل توجه است، اما ارزش چنین بازدیدهای اغلب مورد سوال قرار می گیرد. کلید موفقیت آنها ، در چگونگی عهده دار شدن آنهاست (چگونگی عملکرد و انجام کار).
فقدان دستورالعمل یکی از عوامل مهم در بسیاری از فقیرترین زمینه های بازدید است. این امر منجر به عدم تمرکز و ناگزیر؛ عدم اقدام و توسعه برای فروش اجرایی می شود. فقدان عملکرد در نهایت هر دو طرف را بی انگیزه می کند. مدیران باید دارای مهارت های لازم برای اطمینان از اینکه دستورالعمل یا ساختار زمینه بازدید تولید انگیزه، نتایج و توسعه می کند ؛ باشند.
یک مدیر نیاز به مهارت های اساسی برای انجام ملاقات های مؤثر زمینه ای دارد. توانایی ایجاد اعتماد، آرامش و احترام، یک عنصر ضروری برای هر مدیر فروش خوب است. مدیر همچنین باید بتواند روابط کاری را قرارداد کند، کارکنان را ترغیب کند و برای آنها انگیزه ایجاد کند. بازخورد سازنده و مناسب برای این فرآیند بسیار مهم است.
بازدید های فیلد پشتیبانی و مشاوره برای مدیران فروش، ارزیابی و ایجاد فرصت های ارتباطی برای مدیریت فروش و بهبود بهره وری برای سازمان ها را فراهم می آورد . این بررسی جنبه های ضروری دیدگاه تولیدی و انگیزشی را مشخص می کند.
مقدمه
سیستم درون ریز گروهی از اندام‌‌‌ها یا غده‌‌‌ها هستند که هورمون‌‌‌ها را مستقیما به درون گردش خون آزاد می‌کنند. این هورمون‌‌‌ها ابزارهایی برای رشد، متابولیسم و حفظ هموستازی هستند. به طور مشابه، خواب نقش مه‌می‌در هموستازی انسان ایفا می‌کند. بعضی از الگوهای‌‌ترشح هورمونی به صورت عمده با نشانگرهای مهم در گردش خون داخلی بدن مشخص می‌شوند که درون هیپوتالاموس درون هسته فراکیاسمایی(SCN) قرار دارند در حالی که سایر هورمون‌‌‌ها به صورت اولیه تحت تاثیر حالت خواب و بیداری قرار می‌گیرند. خواب و سیستم درون ریز به طور شدیدی به هم تنیده شده اند به این معنی که‌‌ترشح بسیاری از هورمون‌‌‌ها تحت تاثیر خواب قرار می‌گیرند. به علاوه، کیفیت خواب و طول آن بر عملکرد هورمونی تاثیر می‌گذارد به این شکل که ناهنجاری‌‌‌های خواب و منقطع بودن خواب می‌تواند منجر به ناهنجاری‌‌‌های هورمونی شود. بر عکس، نقص در عملکرد سیستم درون ریز می‌تواند به صورت قابل ملاحظه ای بر خواب تاثیر بگذارد. در این مقاله، اثر خواب و ناهنجاری‌‌‌های خواب بر عملکرد سیستم درون ریز و تاثیر ناهنجاری درون ریز بر خواب مورد بررسی قرار گرفت. ناهنجاری‌‌‌های خواب و نتایج بعدی آن در سیستم درون ریز در بیماران هم مورد بررسی قرار گرفته‌است.
-این مقاله در نشریه theclinics منتشر شده و ترجمه آن با عنوان سیستم درون ریز در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
عنوان مقاله:
امید به زندگی در خانه های سالمندان
Life expectancy in nursing homes
سال انتشار: 2022
رشته: روانشناسی - پزشکی - اقتصاد
گرایش: روانشناسی بالینی - مغز و اعصاب - اقتصاد نظری
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله خانه های سالمندان
مشاهده سایر مقالات جدید:
III. The results
The non-parametric model
The starting point is the non-parametric estimates. This is the prima facie case against NHs as these estimates show how much shorter life expectancy is in NHs, if there are no covariates invoked to rebut the presumption of inefficiency. Table 3 gives the K-M life expectancy (survival) estimates.
We see that people, with an average age of 72 years on their first visit, clients lived a further 103 months (around 8 and a half years). They would live 106 months if not living in a NH, and only 61 months if living in a NH, making a difference of 45 months. Figure 1 displays the two life expectancy paths for those living, and not living, in NHs.
We now turn to see whether this reduction in life expectancy observed in NHs can be explained by the lower health states that these residents have, especially in terms of the seriousness of their dementia symptoms.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
III. نتایج
مدل ناپارامتریک
نقطه شروع، برآوردهای ناپارامتریک است. این مورد در ابتدا علیه NH ها است زیرا این تخمین ها نشان می دهد که اگر هیچ متغیر کمکی برای رد فرض ناکارآمدی وجود نداشته باشد، امید به زندگی در NH ها چقدر کوتاهتر است. جدول 3 تخمین امید به زندگی (بقا) K-M را نشان می دهد.
ما می بینیم که مردم با میانگین سنی 72 سال در اولین ملاقات خود، مشتریان 103 ماه دیگر (حدود 8 سال و نیم) زندگی کردند. آنها اگر در NH زندگی نمی کردند 106 ماه زندگی می کردند و اگر در NH زندگی می کردند فقط 61 ماه زندگی می کردند که 45 ماه تفاوت ایجاد می کند. شکل 1 دو مسیر امید به زندگی را برای کسانی که در NH زندگی می کنند و زندگی نمی کنند نشان می دهد.
عنوان مقاله:
پیش‌بینی امید به زندگی برای هدف غربالگری سرطان با استفاده از داده‌های کلنیکی پرونده الکترونیک سلامت
Predicting Life Expectancy to Target Cancer Screening Using Electronic Health Record Clinical Data
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - روانشناسی
گرایش: انفورماتیک پزشکی - آنکولوژی - روانشناسی بالینی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله پیش‌بینی امید به زندگی
مشاهده سایر مقالات جدید:
DISCUSSION
We developed and internally validated a life expectancy prediction calculator using structured data from the VA EHR; our final model included 93 predictors and had an iAUC of 0.816. As expected, diseases and demographics were the strongest contributors to high discrimination. Our model demonstrated good calibration overall and across demographic subgroups. Our life expectancy calculator performs comparably to other long-term mortality risk tools that had C-statistics around 0.8,12–14,16,39 but has two notable differences. First, our life years);39,40 only a few predict ≥10-year mortality risk, which is needed for cancer screening.13,16,18 Of other indexes, only the Lee index predicts life expectancy.15 Remaining life expectancy is difficult to predict because it requires extended follow-up time and relatively high cumulative mortality to generate accurate predictions. The benefit is that life expectancy is more intuitive for patients and provides a more complete picture than mortality risk at a single time.
Our model had better discrimination among females, who were approximately 3% of the study sample, compared to males. We believe this may be due to the fact that women in our VA population were substantially younger than men (mean age 63 vs. 68 for men). Previous studies have shown that measures of discrimination are higher for mortality indexes in younger populations compared to older populations.41 Ultimately, it is reassuring that the model performs well in women, even though they were only 3% of the data, suggesting that our life expectancy predictions can be used to target breast cancer screening.
Consistent with other mortality prediction tools, we did not incorporate race/ethnicity into our life expectancy calculator.12,14,16 While non-white individuals tend to have shorter life expectancies,29,30 prediction algorithms incorporating race/ethnicity may perpetuate and exacerbate existing disparities and racism in the medical system.31 However, excluding race/ethnicity from algorithms can still lead to racially biased models,42 and machine learning approaches may be particularly prone to encode racial/ethnic bias in the healthcare system.43–45 We took numerous steps to minimize potential racial bias, including manual variable cleaning and specification (e.g., assigning all laboratory values to one of five categories). We welcome the development of “algorithmic stewardship” that will advance the equitable development and use of prediction tools in clinical medicine.46,47
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
بحث
ما یک ماشین حساب پیش‌بینی امید به زندگی را با استفاده از داده‌های ساخت‌یافته از VA EHR ایجاد و اعتبارسنجی کردیم. مدل نهایی ما شامل 93 پیش بینی و دارای iAUC 0.816 بود. همانطور که انتظار می رفت، بیماری ها و جمعیت شناسی قوی ترین عوامل ایجاد تبعیض بالا بودند. مدل ما کالیبراسیون خوبی را به طور کلی و در بین زیر گروه‌های جمعیتی نشان داد. ماشین حساب امید به زندگی ما در مقایسه با سایر ابزارهای خطر مرگ و میر درازمدت عمل می کند که دارای آمار C در حدود 0.8،12-14،16،39 بودند، اما دو تفاوت قابل توجه دارند. اول، سالهای زندگی ما)؛ 39،40 تنها تعداد کمی خطر مرگ و میر 10 ساله را پیش بینی می کنند، که برای غربالگری سرطان مورد نیاز است. 13،16،18 از سایر شاخص ها، تنها شاخص لی امید به زندگی را پیش بینی می کند. پیش‌بینی دشوار است زیرا برای ایجاد پیش‌بینی‌های دقیق به زمان پیگیری طولانی و مرگ و میر تجمعی نسبتاً بالایی نیاز دارد. مزیت این است که امید به زندگی برای بیماران شهودی تر است و تصویر کامل تری نسبت به خطر مرگ و میر در یک زمان ارائه می دهد.
مدل ما در میان زنان، که تقریباً 3 درصد از نمونه مورد مطالعه را تشکیل می‌دادند، در مقایسه با مردان، تبعیض بهتری داشت. ما معتقدیم که این ممکن است به دلیل این واقعیت باشد که زنان در جمعیت VA ما به طور قابل‌توجهی جوان‌تر از مردان بودند (میانگین سن 63 در مقابل 68 سال برای مردان). مطالعات قبلی نشان داده اند که معیارهای تبعیض برای شاخص های مرگ و میر در جمعیت های جوان تر در مقایسه با جمعیت های مسن تر است. پیش‌بینی انتظار می‌تواند برای هدف قرار دادن غربالگری سرطان پستان استفاده شود.
عنوان مقاله:
سهم مرگ و میر ناشی از الکل در شکاف امید به زندگی بین افراد مبتلا به افسردگی و بدون افسردگی - مقایسه بین کشوری
The contribution of alcohol-related deaths to the life-expectancy gap between people with and without depression – a cross-country comparison
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - روانشناسی
گرایش: روانپزشکی - بهداشت عمومی - روانشناسی عمومی - روانشناسی بالینی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
4. Discussion
4.1. Main findings and their significance
We used population data from administrative registers in Denmark, Finland, Sweden, and Turin, to quantify the contribution of alcohol-related mortality to the lower life expectancy of people with depression. The lower life-expectancy of depressed psychiatric inpatients is well established and our estimates (19 years in Denmark, 16 in Finland, and 13 in Sweden) were in accordance with earlier studies from the Nordic countries (Laursen et al., 2016, Nordentoft et al., 2013) and West Australia (Lawrence et al., 2013). Less is known about the life-expectancy of depressed people outside specialized psychiatric treatment settings. We showed that the life-expectancy gap was much smaller for antidepressant-treated outpatients (nine years in Finland and seven in Turin), and closer to the three-to-four-year gap observed among a general-population sample of Canadians with clinically assessed depression (Steensma et al., 2016). This is a valuable contribution to the earlier literature, which has mainly assessed patients in specialized care (Laursen et al., 2016, Lawrence et al., 2013, Nordentoft et al., 2013). The setting (inpatient, specialized outpatient, primary care, general population) is likely related to depression severity and thus conclusions on the life-expectancy gap should not be based on data from specialized psychiatric treatment settings alone. Since antidepressants are most often prescribed by general practitioners, our analysis provides a more comprehensive picture on the role of alcohol in the mortality of people with depression across different treatment settings. While the life-expectancy gap in Finland was smaller among antidepressant-treated outpatients, the relative contribution of alcohol-related deaths was similar to that among depressed psychiatric inpatients.
We assessed the contribution of alcohol-related deaths in various ways: by (1) the observed number of deaths where alcohol was the underlying cause (all countries), (2) the observed number of deaths where alcohol was the underlying or contributory cause (Denmark, Finland, and Sweden), and (3) the estimated number of alcohol-attributable deaths based on alcohol-attributable fractions (Finland and Turin). When only considering deaths with alcohol as an underlying cause – i.e. the least comprehensive measure of alcohol-related mortality – the contribution to the life-expectancy gap was smallest, around 15 % in Denmark, 13–14 % in Finland, 2.5 % in Sweden, and 0.5 % in Turin. The Danish and Finnish figures correspond to a recent register-study from Denmark showing that of the excess life-years lost among those with any mood disorder, around 19% among men and 11 % among women were due to deaths with alcohol misuse as the underlying cause (Plana-Ripoll et al., 2019). These results are, however, not fully comparable to ours since they include other mood disorders such as bipolar disorder, for which mortality may be higher than for unipolar depressive disorders (Walker et al., 2015). Our results for Sweden and Turin correspond to those for West Australia (Lawrence et al., 2013). The contribution of weighted alcohol deaths was around 13 % in Finland and around three percent in Turin. For the most comprehensive, and arguably the best measure of alcohol-related deaths (Trias-Llimós et al., 2018), the observed underlying and contributory causes combined, the contribution was as large as 34 % in Denmark, 26–31 % in Finland, and 12 % in Sweden. This is less than in a prior Finnish study showing that all alcohol-related deaths accounted for 50 % of the excess mortality of depressed in- and outpatients at ages 40–74 among men and around 30% among women. This is likely due to the different age-spans. We assessed life expectancy at age 25, which is heavily influenced by deaths occurring at younger ages. As mortality to alcohol-related causes peaks between ages 40–74 (Mäkelä, 1998), its contribution was larger in the previous Finnish study.
Of the deaths where alcohol was a contributory cause, around half in Finland and around 20 % in Denmark and Sweden were deaths were the underlying cause of death was suicide, violence or accident. For these deaths, the coroner considered alcohol intoxication to be a causal factor in the events leading to death, and thus mere alcohol intoxication at the time of death was not sufficient for a death to be classified as alcohol related. However, it can be argued that an alcohol-related suicide could have taken place even without alcohol and including them would inflate the contribution of alcohol-related deaths in the lower life expectancy of people with depression. This would be further emphasized by the fact that deaths occurring at young ages, such as suicides, contribute heavily to the gap in life expectancy because of the large number of life-years lost. However, even after excluding all alcohol-related suicides from the alcohol-related deaths the contribution remained large: 30% among Danish inpatients, around 22 % among Finnish inpatients and outpatients, and around 8% among Swedish inpatients.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
4.1. یافته های اصلی و اهمیت آنها
ما از داده‌های جمعیت از ثبت‌های اداری در دانمارک، فنلاند، سوئد و تورین استفاده کردیم تا سهم مرگ و میر ناشی از مصرف الکل را در کاهش امید به زندگی افراد مبتلا به افسردگی تعیین کنیم. امید به زندگی کمتر بیماران بستری روانپزشکی افسرده به خوبی ثابت شده است و برآوردهای ما (19 سال در دانمارک، 16 سال در فنلاند، و 13 سال در سوئد) مطابق با مطالعات قبلی در کشورهای شمال اروپا بود (Laursen et al., 2016, Nordentoft et al. همکاران، 2013) و استرالیای غربی (لارنس و همکاران، 2013). اطلاعات کمتری در مورد امید به زندگی افراد افسرده در خارج از مراکز درمانی تخصصی روانپزشکی وجود دارد. ما نشان دادیم که شکاف امید به زندگی برای بیماران سرپایی تحت درمان با داروهای ضدافسردگی بسیار کمتر بود (نه سال در فنلاند و هفت سال در تورین)، و نزدیک‌تر به فاصله سه تا چهار ساله مشاهده‌شده در میان یک نمونه جمعیت عمومی از کانادایی‌های مبتلا به افسردگی را ارزیابی کرد (Steensma et al., 2016). این کمک ارزشمندی به ادبیات قبلی است که عمدتاً بیماران را در مراقبت های تخصصی ارزیابی کرده است (Laursen et al., 2016, Lawrence et al., 2013, Nordentoft et al., 2013). این محیط (بیماری، سرپایی تخصصی، مراقبت های اولیه، جمعیت عمومی) احتمالاً با شدت افسردگی مرتبط است و بنابراین نتیجه گیری در مورد شکاف امید به زندگی نباید تنها بر اساس داده های مراکز درمانی تخصصی روانپزشکی باشد. از آنجایی که داروهای ضد افسردگی اغلب توسط پزشکان عمومی تجویز می شوند، تجزیه و تحلیل ما تصویر جامع تری از نقش الکل در مرگ و میر افراد مبتلا به افسردگی در محیط های مختلف درمانی ارائه می دهد. در حالی که شکاف امید به زندگی در فنلاند در میان بیماران سرپایی تحت درمان با داروهای ضد افسردگی کمتر بود، سهم نسبی مرگ و میر ناشی از مصرف الکل مشابه با بیماران بستری روانپزشکی افسرده بود.
ما سهم مرگ‌های ناشی از مصرف الکل را به روش‌های مختلف ارزیابی کردیم: (1) تعداد مشاهده‌شده مرگ‌هایی که در آن الکل عامل زمینه‌ای بود (همه کشورها)، (2) تعداد مشاهده‌شده مرگ‌هایی که در آن الکل علت زمینه‌ای یا کمک‌کننده بود ( دانمارک، فنلاند، و سوئد) و (3) تعداد تخمینی مرگ و میر ناشی از الکل بر اساس بخش های قابل انتساب الکل (فنلاند و تورین). زمانی که مرگ و میر ناشی از الکل را به عنوان یک علت زمینه‌ای در نظر می‌گیریم - یعنی کمترین معیار مرگ و میر ناشی از مصرف الکل - سهم در شکاف امید به زندگی کمترین بود، حدود 15٪ در دانمارک، 13-14٪ در فنلاند، 2.5٪ در سوئد. و 0.5 درصد در تورین. ارقام دانمارکی و فنلاند مربوط به یک مطالعه ثبتی اخیر از دانمارک است که نشان می‌دهد از سالهای زندگی بیش از حد از دست رفته در میان افراد مبتلا به هر گونه اختلال خلقی، حدود 19 درصد در میان مردان و 11 درصد در میان زنان به دلیل مرگ و میر ناشی از سوء مصرف الکل به عنوان زمینه‌ای بوده است. علت (Plana-Ripoll et al., 2019). با این حال، این نتایج به طور کامل با نتایج ما قابل مقایسه نیستند، زیرا شامل سایر اختلالات خلقی مانند اختلال دوقطبی هستند، که ممکن است مرگ و میر برای آنها بیشتر از اختلالات افسردگی تک قطبی باشد (Walker et al., 2015). نتایج ما برای سوئد و تورین با نتایج مربوط به استرالیای غربی مطابقت دارد (لارنس و همکاران، 2013). سهم مرگ و میر وزنی الکل در فنلاند حدود 13 درصد و در تورین حدود سه درصد بود. برای جامع‌ترین و مسلماً بهترین اندازه‌گیری مرگ‌های مرتبط با الکل (Trias-Llimós و همکاران، 2018)، عوامل زمینه‌ای و کمک‌کننده مشاهده‌شده در کنار هم، سهم به 34 درصد در دانمارک، 26 تا 31 درصد در فنلاند و 12 درصد در سوئد. این میزان کمتر از مطالعه قبلی فنلاندی است که نشان می‌دهد تمام مرگ‌های ناشی از الکل 50 درصد از مرگ و میر بیش از حد بیماران افسرده بستری و سرپایی در سنین 40 تا 74 سالگی در میان مردان و حدود 30 درصد در میان زنان را تشکیل می‌دهند. این احتمالاً به دلیل سنین مختلف است. ما امید به زندگی را در سن 25 سالگی ارزیابی کردیم که به شدت تحت تاثیر مرگ و میر در سنین پایین تر است. از آنجایی که مرگ و میر ناشی از علل مرتبط با الکل بین سنین 40 تا 74 سال به اوج می رسد (Mäkelä، 1998)، سهم آن در مطالعه قبلی فنلاند بیشتر بود.
عنوان مقاله:
تاثیر تفکیک عملکرد اجرایی و اختلال بیش فعالی - کم توجهی (ADHD) بر توانایی خواندن در کودکان مبتلا به دیسلکسیا
Dissociating executive function and ADHD influences on reading ability in children with dyslexia
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - روانشناسی
گرایش: روانپزشکی - مغز و اعصاب - روانشناسی بالینی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله کودکان مبتلا به دیسلکسیا
مشاهده سایر مقالات جدید:
4. Discussion
The goal of the current study was to use behavioral and neuroscience evidence to disentangle the influences of EF and ADHD on reading impairment in children with dyslexia.
Behaviorally, impaired EF had a significant association with impaired reading fluency (but not reading accuracy), but an additional ADHD diagnosis was not associated with differences in reading performance. There were no significant differences on any behavioral measure of reading, reading-related skills, or EF between children with dyslexia only compared to children with both dyslexia and ADHD. When the children with dyslexia were divided into children with better or worse EF scores, irrespective of ADHD diagnosis, the children with worse EF had lower performance on measures of reading fluency, but not reading accuracy.
Novel and parallel insights were discovered in relation to functional activation in the left-hemisphere reading work. Children with dyslexia had reduced activation throughout brain regions associated with dyslexia, and these activations were further reduced in children with both dyslexia and EF deficits. ADHD diagnosis alone, however, had no measurable influence on brain activation beyond EF. These findings offer novel evidence clarifying the separable roles of ADHD and EF status on the brain basis of reading disability, and point to the importance of EF on brain differences associated with reading disability.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
هدف مطالعه حاضر استفاده از شواهد رفتاری و علوم اعصاب برای تفکیک تأثیرات EF و ADHD بر اختلال خواندن در کودکان مبتلا به نارساخوانی بود.
از نظر رفتاری، اختلال EF ارتباط قابل توجهی با اختلال در روان خواندن داشت (اما نه دقت خواندن)، اما تشخیص ADHD اضافی با تفاوت در عملکرد خواندن مرتبط نبود. تفاوت معنی‌داری در هیچ‌کدام از معیارهای رفتاری خواندن، مهارت‌های مرتبط با خواندن، یا EF بین کودکان مبتلا به نارساخوانی در مقایسه با کودکان مبتلا به نارساخوانی و ADHD وجود نداشت. هنگامی که کودکان مبتلا به نارساخوانی به کودکانی با نمرات EF بهتر یا بدتر تقسیم شدند، صرف نظر از تشخیص ADHD، کودکانی که EF بدتر داشتند، عملکرد کمتری در معیارهای روان خواندن داشتند، اما دقت خواندن نداشتند.
