عنوان مقاله:
هدف قرار دادن متابولیسم میتوکندری در لوسمی میلوئید حاد
Targeting mitochondrial metabolism in acute myeloid leukemia
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - زیست شناسی
گرایش: سرطان شناسی - آنکولوژی - خون شناسی (هماتولوژی) - ژنتیک
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله هدف گرفتن متابولیسم میتوکندری
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
لوسمی مشتق از اهداکننده در گیرنده پیوند خون بند ناف دو واحدی برای لوسمی میلوئید حاد: مطالعه موردی و مرور ادبیات
Donor-Derived Leukemia in a Recipient of Double-Unit Cord Blood Transplantation for Acute Myeloid Leukemia: A Case Study and Literature Review
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی
گرایش: سرطان شناسی - آنکولوژی - خون شناسی (هماتولوژی)
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله لوسمی میلوئید حاد
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
اختلالات فشار خون بارداری در زنان با سابقه لوسمی یا لنفوم
Hypertensive disorders of pregnancy among women with a history of leukemia or lymphoma
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی
گرایش: سرطان شناسی - آنکولوژی - خون شناسی (هماتولوژی)
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله اختلالات فشار خون بارداری
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
مهار سرطان متاستاتیک استخوان با هدف قرار دادن دوستاکسل
Inhibition of metastatic bone cancer with a cascade targeting of docetaxel
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - داروسازی
گرایش: سرطان شناسی - آنکولوژی - داروسازی بالینی - فارماکولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله مهار سرطان استخوان
مشاهده سایر مقالات جدید:
عنوان مقاله:
امید به زندگی در خانه های سالمندان
Life expectancy in nursing homes
سال انتشار: 2022
رشته: روانشناسی - پزشکی - اقتصاد
گرایش: روانشناسی بالینی - مغز و اعصاب - اقتصاد نظری
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله خانه های سالمندان
مشاهده سایر مقالات جدید:
III. The results
The non-parametric model
The starting point is the non-parametric estimates. This is the prima facie case against NHs as these estimates show how much shorter life expectancy is in NHs, if there are no covariates invoked to rebut the presumption of inefficiency. Table 3 gives the K-M life expectancy (survival) estimates.
We see that people, with an average age of 72 years on their first visit, clients lived a further 103 months (around 8 and a half years). They would live 106 months if not living in a NH, and only 61 months if living in a NH, making a difference of 45 months. Figure 1 displays the two life expectancy paths for those living, and not living, in NHs.
We now turn to see whether this reduction in life expectancy observed in NHs can be explained by the lower health states that these residents have, especially in terms of the seriousness of their dementia symptoms.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
III. نتایج
مدل ناپارامتریک
نقطه شروع، برآوردهای ناپارامتریک است. این مورد در ابتدا علیه NH ها است زیرا این تخمین ها نشان می دهد که اگر هیچ متغیر کمکی برای رد فرض ناکارآمدی وجود نداشته باشد، امید به زندگی در NH ها چقدر کوتاهتر است. جدول 3 تخمین امید به زندگی (بقا) K-M را نشان می دهد.
ما می بینیم که مردم با میانگین سنی 72 سال در اولین ملاقات خود، مشتریان 103 ماه دیگر (حدود 8 سال و نیم) زندگی کردند. آنها اگر در NH زندگی نمی کردند 106 ماه زندگی می کردند و اگر در NH زندگی می کردند فقط 61 ماه زندگی می کردند که 45 ماه تفاوت ایجاد می کند. شکل 1 دو مسیر امید به زندگی را برای کسانی که در NH زندگی می کنند و زندگی نمی کنند نشان می دهد.
عنوان مقاله:
سهم مرگ و میر ناشی از الکل در شکاف امید به زندگی بین افراد مبتلا به افسردگی و بدون افسردگی - مقایسه بین کشوری
The contribution of alcohol-related deaths to the life-expectancy gap between people with and without depression – a cross-country comparison
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - روانشناسی
گرایش: روانپزشکی - بهداشت عمومی - روانشناسی عمومی - روانشناسی بالینی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
4. Discussion
4.1. Main findings and their significance
We used population data from administrative registers in Denmark, Finland, Sweden, and Turin, to quantify the contribution of alcohol-related mortality to the lower life expectancy of people with depression. The lower life-expectancy of depressed psychiatric inpatients is well established and our estimates (19 years in Denmark, 16 in Finland, and 13 in Sweden) were in accordance with earlier studies from the Nordic countries (Laursen et al., 2016, Nordentoft et al., 2013) and West Australia (Lawrence et al., 2013). Less is known about the life-expectancy of depressed people outside specialized psychiatric treatment settings. We showed that the life-expectancy gap was much smaller for antidepressant-treated outpatients (nine years in Finland and seven in Turin), and closer to the three-to-four-year gap observed among a general-population sample of Canadians with clinically assessed depression (Steensma et al., 2016). This is a valuable contribution to the earlier literature, which has mainly assessed patients in specialized care (Laursen et al., 2016, Lawrence et al., 2013, Nordentoft et al., 2013). The setting (inpatient, specialized outpatient, primary care, general population) is likely related to depression severity and thus conclusions on the life-expectancy gap should not be based on data from specialized psychiatric treatment settings alone. Since antidepressants are most often prescribed by general practitioners, our analysis provides a more comprehensive picture on the role of alcohol in the mortality of people with depression across different treatment settings. While the life-expectancy gap in Finland was smaller among antidepressant-treated outpatients, the relative contribution of alcohol-related deaths was similar to that among depressed psychiatric inpatients.
We assessed the contribution of alcohol-related deaths in various ways: by (1) the observed number of deaths where alcohol was the underlying cause (all countries), (2) the observed number of deaths where alcohol was the underlying or contributory cause (Denmark, Finland, and Sweden), and (3) the estimated number of alcohol-attributable deaths based on alcohol-attributable fractions (Finland and Turin). When only considering deaths with alcohol as an underlying cause – i.e. the least comprehensive measure of alcohol-related mortality – the contribution to the life-expectancy gap was smallest, around 15 % in Denmark, 13–14 % in Finland, 2.5 % in Sweden, and 0.5 % in Turin. The Danish and Finnish figures correspond to a recent register-study from Denmark showing that of the excess life-years lost among those with any mood disorder, around 19% among men and 11 % among women were due to deaths with alcohol misuse as the underlying cause (Plana-Ripoll et al., 2019). These results are, however, not fully comparable to ours since they include other mood disorders such as bipolar disorder, for which mortality may be higher than for unipolar depressive disorders (Walker et al., 2015). Our results for Sweden and Turin correspond to those for West Australia (Lawrence et al., 2013). The contribution of weighted alcohol deaths was around 13 % in Finland and around three percent in Turin. For the most comprehensive, and arguably the best measure of alcohol-related deaths (Trias-Llimós et al., 2018), the observed underlying and contributory causes combined, the contribution was as large as 34 % in Denmark, 26–31 % in Finland, and 12 % in Sweden. This is less than in a prior Finnish study showing that all alcohol-related deaths accounted for 50 % of the excess mortality of depressed in- and outpatients at ages 40–74 among men and around 30% among women. This is likely due to the different age-spans. We assessed life expectancy at age 25, which is heavily influenced by deaths occurring at younger ages. As mortality to alcohol-related causes peaks between ages 40–74 (Mäkelä, 1998), its contribution was larger in the previous Finnish study.
Of the deaths where alcohol was a contributory cause, around half in Finland and around 20 % in Denmark and Sweden were deaths were the underlying cause of death was suicide, violence or accident. For these deaths, the coroner considered alcohol intoxication to be a causal factor in the events leading to death, and thus mere alcohol intoxication at the time of death was not sufficient for a death to be classified as alcohol related. However, it can be argued that an alcohol-related suicide could have taken place even without alcohol and including them would inflate the contribution of alcohol-related deaths in the lower life expectancy of people with depression. This would be further emphasized by the fact that deaths occurring at young ages, such as suicides, contribute heavily to the gap in life expectancy because of the large number of life-years lost. However, even after excluding all alcohol-related suicides from the alcohol-related deaths the contribution remained large: 30% among Danish inpatients, around 22 % among Finnish inpatients and outpatients, and around 8% among Swedish inpatients.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
4.1. یافته های اصلی و اهمیت آنها
ما از داده‌های جمعیت از ثبت‌های اداری در دانمارک، فنلاند، سوئد و تورین استفاده کردیم تا سهم مرگ و میر ناشی از مصرف الکل را در کاهش امید به زندگی افراد مبتلا به افسردگی تعیین کنیم. امید به زندگی کمتر بیماران بستری روانپزشکی افسرده به خوبی ثابت شده است و برآوردهای ما (19 سال در دانمارک، 16 سال در فنلاند، و 13 سال در سوئد) مطابق با مطالعات قبلی در کشورهای شمال اروپا بود (Laursen et al., 2016, Nordentoft et al. همکاران، 2013) و استرالیای غربی (لارنس و همکاران، 2013). اطلاعات کمتری در مورد امید به زندگی افراد افسرده در خارج از مراکز درمانی تخصصی روانپزشکی وجود دارد. ما نشان دادیم که شکاف امید به زندگی برای بیماران سرپایی تحت درمان با داروهای ضدافسردگی بسیار کمتر بود (نه سال در فنلاند و هفت سال در تورین)، و نزدیک‌تر به فاصله سه تا چهار ساله مشاهده‌شده در میان یک نمونه جمعیت عمومی از کانادایی‌های مبتلا به افسردگی را ارزیابی کرد (Steensma et al., 2016). این کمک ارزشمندی به ادبیات قبلی است که عمدتاً بیماران را در مراقبت های تخصصی ارزیابی کرده است (Laursen et al., 2016, Lawrence et al., 2013, Nordentoft et al., 2013). این محیط (بیماری، سرپایی تخصصی، مراقبت های اولیه، جمعیت عمومی) احتمالاً با شدت افسردگی مرتبط است و بنابراین نتیجه گیری در مورد شکاف امید به زندگی نباید تنها بر اساس داده های مراکز درمانی تخصصی روانپزشکی باشد. از آنجایی که داروهای ضد افسردگی اغلب توسط پزشکان عمومی تجویز می شوند، تجزیه و تحلیل ما تصویر جامع تری از نقش الکل در مرگ و میر افراد مبتلا به افسردگی در محیط های مختلف درمانی ارائه می دهد. در حالی که شکاف امید به زندگی در فنلاند در میان بیماران سرپایی تحت درمان با داروهای ضد افسردگی کمتر بود، سهم نسبی مرگ و میر ناشی از مصرف الکل مشابه با بیماران بستری روانپزشکی افسرده بود.
ما سهم مرگ‌های ناشی از مصرف الکل را به روش‌های مختلف ارزیابی کردیم: (1) تعداد مشاهده‌شده مرگ‌هایی که در آن الکل عامل زمینه‌ای بود (همه کشورها)، (2) تعداد مشاهده‌شده مرگ‌هایی که در آن الکل علت زمینه‌ای یا کمک‌کننده بود ( دانمارک، فنلاند، و سوئد) و (3) تعداد تخمینی مرگ و میر ناشی از الکل بر اساس بخش های قابل انتساب الکل (فنلاند و تورین). زمانی که مرگ و میر ناشی از الکل را به عنوان یک علت زمینه‌ای در نظر می‌گیریم - یعنی کمترین معیار مرگ و میر ناشی از مصرف الکل - سهم در شکاف امید به زندگی کمترین بود، حدود 15٪ در دانمارک، 13-14٪ در فنلاند، 2.5٪ در سوئد. و 0.5 درصد در تورین. ارقام دانمارکی و فنلاند مربوط به یک مطالعه ثبتی اخیر از دانمارک است که نشان می‌دهد از سال‌های زندگی بیش از حد از دست رفته در میان افراد مبتلا به هر گونه اختلال خلقی، حدود 19 درصد در میان مردان و 11 درصد در میان زنان به دلیل مرگ و میر ناشی از سوء مصرف الکل به عنوان زمینه‌ای بوده است. علت (Plana-Ripoll et al., 2019). با این حال، این نتایج به طور کامل با نتایج ما قابل مقایسه نیستند، زیرا شامل سایر اختلالات خلقی مانند اختلال دوقطبی هستند، که ممکن است مرگ و میر برای آنها بیشتر از اختلالات افسردگی تک قطبی باشد (Walker et al., 2015). نتایج ما برای سوئد و تورین با نتایج مربوط به استرالیای غربی مطابقت دارد (لارنس و همکاران، 2013). سهم مرگ و میر وزنی الکل در فنلاند حدود 13 درصد و در تورین حدود سه درصد بود. برای جامع‌ترین و مسلماً بهترین اندازه‌گیری مرگ‌های مرتبط با الکل (Trias-Llimós و همکاران، 2018)، عوامل زمینه‌ای و کمک‌کننده مشاهده‌شده در کنار هم، سهم به 34 درصد در دانمارک، 26 تا 31 درصد در فنلاند و 12 درصد در سوئد. این میزان کمتر از مطالعه قبلی فنلاندی است که نشان می‌دهد تمام مرگ‌های ناشی از الکل 50 درصد از مرگ و میر بیش از حد بیماران افسرده بستری و سرپایی در سنین 40 تا 74 سالگی در میان مردان و حدود 30 درصد در میان زنان را تشکیل می‌دهند. این احتمالاً به دلیل سنین مختلف است. ما امید به زندگی را در سن 25 سالگی ارزیابی کردیم که به شدت تحت تاثیر مرگ و میر در سنین پایین تر است. از آنجایی که مرگ و میر ناشی از علل مرتبط با الکل بین سنین 40 تا 74 سال به اوج می رسد (Mäkelä، 1998)، سهم آن در مطالعه قبلی فنلاند بیشتر بود.
عنوان مقاله:
نقش سفر و اوقات فراغت در کیفیت زندگی در طول همه گیری کووید 19
Roles of travel and leisure in quality of life during the COVID-19 pandemic
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - علوم اجتماعی - گردشگری و توریسم
گرایش: پزشکی عمومی - اپیدمیولوژی - مردم شناسی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
Findings
COVID-19 and leisure and travel constraints
First, most participants did not decrease or stop their leisure activities. Specifically, three common behavioural patterns emerged from the interviews: during the COVID-19 pandemic, participants (a) increased their old leisure activities, (b) proactively found alternative ways of engaging in old leisure activities, and (c) found new leisure activities that replaced old leisure activities. Tae-yun used to work as a salesperson for a German automobile company. During the pandemic, he resigned as a salesperson and spent more time for his leisure and went camping. Given that camping usually takes place in secluded and non-crowded areas, it was relatively unaffected by COVID-19 restrictions. He loves being in nature and is passionate about camping:
I went camping once a week before [the COVID-19 pandemic]. Now, I go camping at least twice a week, even during weekdays. I purchased a four-wheeled vehicle just for camping. [With this new vehicle,] I can even go somewhere out of reach by a sedan. I went to Go-Chang this Saturday. People are extremely nice, and it’s has an untouched environment. After only one swing of hoeing, I got so many shellfish in tideland. For 10 minutes [of hoeing], you can get a full bucket of shellfish. I made hand-pulled noodle soup with broth made out of those shellfish.
The second behavioural pattern is proactive responses to leisure constraints by finding alternative ways of doing old leisure activities. Our participants stated that perceptions of leisure constraints ironically enhanced their motivations for maintaining leisure activities. Young-eun, Ha-rin, and Hyo-jin used to exercise at a fitness centre. Given that COVID-19 resulted in temporary closures of indoor fitness and entertainment facilities, they exercised at home or parks near their residence. Su-hyun used to watch movies at cinemas and musicals at performance centres and go to museums and exhibitions. When all these facilities closed, she subscribed to IP TV to watch movies at home and purchased a nice set of speakers and headphones for live musical performances available online. Sun-hee stated that watching baseball games in ballparks was the joy of her life. When the government prohibited the audience from entering ballparks, she felt dismayed. Later, she used various devices to watch live games online at her office and her home.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
یافته ها
COVID-19 و محدودیت های اوقات فراغت و سفر
اول، اکثر شرکت کنندگان فعالیت های اوقات فراغت خود را کاهش ندادند یا متوقف نکردند. به طور خاص، سه الگوی رفتاری رایج از مصاحبه ها پدیدار شد: در طول همه گیری COVID-19، شرکت کنندگان (الف) فعالیت های اوقات فراغت قدیمی خود را افزایش دادند، (ب) به طور فعال راه های جایگزین برای مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت قدیمی را پیدا کردند، و (ج) فعالیت های اوقات فراغت جدیدی پیدا کردند. که جایگزین فعالیت های اوقات فراغت قدیمی شد. ته یون قبلاً به عنوان فروشنده برای یک شرکت خودروسازی آلمانی کار می کرد. در طول بیماری همه گیر، او به عنوان یک فروشنده استعفا داد و زمان بیشتری را برای اوقات فراغت خود صرف کرد و به کمپینگ رفت. با توجه به اینکه کمپینگ معمولاً در مناطق خلوت و غیر شلوغ انجام می شود، محدودیت های COVID-19 نسبتاً تحت تأثیر قرار نگرفت. او عاشق بودن در طبیعت است و علاقه زیادی به کمپینگ دارد:
قبل از همه‌گیری COVID-19 هفته‌ای یک بار به کمپ می‌رفتم. در حال حاضر، من حداقل دو بار در هفته کمپینگ می روم، حتی در روزهای هفته. من فقط برای کمپینگ یک وسیله نقلیه چهار چرخ خریدم. [با این وسیله نقلیه جدید،] حتی می توانم با یک سدان به جایی دور از دسترس بروم. من این شنبه به Go-Chang رفتم. مردم بسیار خوب هستند و محیطی دست نخورده دارد. بعد از تنها یک بار بیل زدن، صدف های زیادی در جزر و مد پیدا کردم. برای 10 دقیقه [بیل زدن]، می توانید یک سطل کامل صدف تهیه کنید. من سوپ رشته فرنگی را با آبگوشت درست کردم که از آن صدف درست شده بود.
عنوان مقاله:
فعالیت بدنی، خواب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم در طول همه گیری کووید 19
Physical activity, sleep, and quality of life of patients with asthma during the COVID-19 pandemic
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - علوم اجتماعی
گرایش: پزشکی عمومی - پولمونولوژی - اپیدمیولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله بیماران مبتلا به آسم
مشاهده سایر مقالات جدید:
Discussion
In the present study, the physical activity level of patients with asthma was lower than that of the healthy individuals, and perceived stress level, COVID-19 fear level, sleep quality, and quality of life were similar between both groups.
Patients with asthma avoid physical activity and adopt a sedentary lifestyle because exercise and vigorous physical activity lead to bronchoconstriction (18). However, studies have shown that bronchodilation also occurs owing to the decrease in vagal tone in the smooth muscles of the airway owing to the immediate effect of physical activity (19). Regular physical activity reportedly improves cardiopulmonary fitness, asthma symptoms, and quality of life in patients with asthma (20). In a study that evaluated the physical activity level in 20 patients with asthma and 15 healthy individuals using the IPAQ short form, the physical activity level was lower in patients with asthma than in the healthy individuals (21). Another study reported that compared with the control group, patients with asthma showed a higher degree of inactivity and engaged in less intense physical activity (22). Furthermore, in a study that compared the physical activity level of patients with asthma and healthy individuals using the IPAQ short form, both groups showed similar intensive physical activity levels, moderate physical activity levels, walking scores, and sedentary time (23). In the present study, similar to most previous studies, the total physical activity level of patients with asthma was lower than that of healthy individuals. However, in this study, unlike previous studies, healthy individuals showed higher physical activity levels and walking scores than patients with asthma; patients with asthma exhibited longer sedentary time compared with healthy individuals. Furthermore, 59.1% of patients with asthma were inactive, and only 4.5% were active at a level to promote health. In the present study, the proportion of inactive individuals was higher in the patients with asthma group compared with previous studies. These findings may be attributed to patients with asthma staying home for a longer duration under quarantine conditions during the pandemic and avoiding physical activity owing to the concern that asthma symptoms will increase even at home.
Mood disorders, such as stress and anxiety, are more common in patients with asthma (24). Stress increases shortness of breath, leading to exacerbated asthma symptoms and impaired sleep and quality of life (25). Moreover, it negatively affects the perception and management of asthma, which provides asthma control (26). Stress may lead to adverse health behaviors that increase smoking exposure, which is an asthma trigger (27). To the best of our knowledge, no study has compared the perceived stress levels of patients with asthma with those of a healthy control group. In our study, the perceived stress levels of patients with asthma and healthy individuals were similar. Because the mean score of PSS-14 was in the range of “Sometimes” in both groups, the stress level of both groups was determined to be moderate. This similarity can be attributed to the fact that the current pandemic causes the stress response regardless of the presence of chronic disease.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
بحث
در مطالعه حاضر، سطح فعالیت بدنی بیماران مبتلا به آسم کمتر از افراد سالم بود و سطح استرس درک شده، سطح ترس COVID-19، کیفیت خواب و کیفیت زندگی بین هر دو گروه مشابه بود.
بیماران مبتلا به آسم از فعالیت بدنی اجتناب می کنند و سبک زندگی بی تحرک را در پیش می گیرند زیرا ورزش و فعالیت بدنی شدید منجر به انقباض برونش می شود (18). با این حال، مطالعات نشان داده اند که اتساع برونش نیز به دلیل کاهش تون واگ در عضلات صاف راه هوایی به دلیل تأثیر فوری فعالیت بدنی رخ می دهد (19). گزارش شده است که فعالیت بدنی منظم آمادگی قلبی ریوی، علائم آسم و کیفیت زندگی را در بیماران مبتلا به آسم بهبود می بخشد (20). در مطالعه ای که سطح فعالیت بدنی را در 20 بیمار مبتلا به آسم و 15 فرد سالم با استفاده از فرم کوتاه IPAQ ارزیابی کرد، سطح فعالیت بدنی در بیماران مبتلا به آسم کمتر از افراد سالم بود (21). مطالعه دیگری گزارش داد که در مقایسه با گروه کنترل، بیماران مبتلا به آسم درجه بالاتری از عدم تحرک را نشان دادند و فعالیت بدنی شدید کمتری داشتند (22). علاوه بر این، در مطالعه‌ای که سطح فعالیت بدنی بیماران مبتلا به آسم و افراد سالم را با استفاده از فرم کوتاه IPAQ مقایسه کرد، هر دو گروه سطوح فعالیت فیزیکی فشرده، سطوح فعالیت بدنی متوسط، نمرات راه رفتن و زمان کم تحرکی را نشان دادند (23). در مطالعه حاضر، مانند اکثر مطالعات قبلی، سطح کل فعالیت بدنی بیماران مبتلا به آسم کمتر از افراد سالم بود. با این حال، در این مطالعه، بر خلاف مطالعات قبلی، افراد سالم سطوح فعالیت بدنی و نمرات راه رفتن بالاتری نسبت به بیماران مبتلا به آسم نشان دادند. بیماران مبتلا به آسم در مقایسه با افراد سالم زمان بی تحرکی طولانی تری داشتند. علاوه بر این، 59.1 درصد از بیماران مبتلا به آسم غیر فعال بودند و تنها 4.5 درصد در سطحی برای ارتقای سلامت فعال بودند. در مطالعه حاضر، نسبت افراد غیرفعال در بیماران مبتلا به آسم در مقایسه با مطالعات قبلی بیشتر بود. این یافته ها ممکن است به بیماران مبتلا به آسم نسبت داده شود که برای مدت طولانی تری در شرایط قرنطینه در طول همه گیری در خانه بمانند و به دلیل نگرانی از افزایش علائم آسم حتی در خانه از فعالیت بدنی اجتناب کنند.
عنوان مقاله:
کیفیت زندگی والدین دارای فرزندان دارای ناهنجاری های مادرزادی: مروری سیستماتیک با متاآنالیز روش های ارزیابی و سطوح کیفیت زندگی
Quality of life of parents with children with congenital abnormalities: a systematic review with meta-analysis of assessment methods and levels of quality of life
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - علوم اجتماعی
گرایش: پزشکی عمومی - پزشکی کودکان - مامایی - ژنتیک پزشکی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله فرزندان دارای ناهنجاری های مادرزادی
مشاهده سایر مقالات جدید:
Results
Search Figure 1 presents the fow chart of the selection process with mention of reasons for exclusion. We found 5616 records, 5604 from the bibliographic databases and 12 from other sources (references of the studies found and studies of evidence synthesis). From these, 1962 were identifed as duplicates and removed. We screened 3654 records and excluded 3488 of them. The proportion of agreement for the screening phase was 0.95. In the inclusion phase, we reviewed the full-text of 166 papers and excluded 79. The proportion of agreement was 0.94. We identifed 87 reports that met the inclusion criteria comprising 75 original primary studies (12 are companion reports of the same study [28–39]). Only in 51 of them, we were able to extract quantitative data.
Description of studies
Table 1 presents a summary of the included studies. A more detailed characterization is presented in the online Appendix 3. The included studies were published from 2002 through 2020. Considering the type of study, we included 35 (46.7%) observational non-comparatives studies [40–74], 31 (41.3%) observational comparatives studies [5, 75–104], 4 (5.3%) quasi-experimental studies [8, 105–107] and 5 (6.7%) experimental studies [108–112]. It is important to refer that 2 of the experimental studies are study protocols, so the results are not known yet.
The included studies were performed in 27 countries. Their distribution by continents is the following: Europe (n = 32), Asia (n = 16), North America (n = 13); South America (n=6); Africa (n=6) and Australia (n=2). A total of 9334 participants were assessed (range 15 to 1092 per study). In some studies, only part of the sample fulflled the inclusion criteria of our systematic review (due to children’s age range [58, 59, 61, 66, 73] or the health condition considered [8, 61, 78, 91, 97]).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
نتایج
شکل 1 جستجو، نمودار چهار مرحله ای از فرآیند انتخاب را با ذکر دلایل حذف ارائه می دهد. ما 5616 رکورد پیدا کردیم، 5604 مورد از پایگاه‌های اطلاعاتی کتابشناختی و 12 مورد از منابع دیگر (مرجع مطالعات یافت شده و مطالعات ترکیب شواهد). از این تعداد، 1962 به عنوان تکراری شناسایی و حذف شدند. ما 3654 رکورد را غربال کردیم و 3488 مورد را حذف کردیم. نسبت موافقت برای مرحله غربالگری 0.95 بود. در مرحله گنجاندن، ما متن کامل 166 مقاله را بررسی کردیم و 79 مقاله را حذف کردیم. نسبت موافقت 0.94 بود. ما 87 گزارش را شناسایی کردیم که معیارهای ورود را برآورده می‌کردند که شامل 75 مطالعه اولیه اصلی بود (12 گزارش همراه همان مطالعه [28-39]). تنها در 51 مورد از آنها، ما توانستیم داده های کمی را استخراج کنیم.
شرح مطالعات
جدول 1 خلاصه ای از مطالعات وارد شده را ارائه می دهد. توصیف دقیق تر در پیوست آنلاین 3 ارائه شده است. مطالعات شامل از سال 2002 تا 2020 منتشر شد. با توجه به نوع مطالعه، ما 35 (46.7٪) مطالعه غیرمقایسه ای مشاهده ای [40-74]، 31 (41.3٪) را وارد کردیم. ) مطالعات مقایسه ای مشاهده ای [5، 75-104]، 4 (5.3٪) مطالعه نیمه تجربی [8، 105-107] و 5 (6.7٪) مطالعه تجربی [108-112]. ذکر این نکته ضروری است که 2 مورد از مطالعات تجربی پروتکل مطالعاتی هستند، بنابراین نتایج هنوز مشخص نیست.
عنوان مقاله:
کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به سل: یک مطالعه مقطعی
Health-related quality of life of persons living with tuberculosis: A cross-sectional study
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - علوم اجتماعی
گرایش: پولمونولوژی - اپیدمیولوژی - بهداشت عمومی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله افراد مبتلا به سل
مشاهده سایر مقالات جدید:
3. Results
3.1. Socio-demographic characteristics
A total of 250 persons living with TB aged 16 to 88 years participated in the study. Majority of the respondents were Males (150, 60%), Singles (94, 37.6%) and diagnosed with Pulmonary Tuberculosis (182, 72.8%). Table 1 summarizes the respondents’ socio-demographic characteristics based on their sex. Respondents’ highest level of education was significantly associated with their employment status (X2 = 45.57, p < .001) and average monthly income (X2 = 34.16, p < .001).
3.2. Health-related quality of life of persons living with tuberculosis
Respondents were asked “How would you rate your quality of life?”, 24% (60) indicated Poor, 20.8% (52) indicated Neither poor nor good, 54.4% (136) indicated Good and 0.8% (2) indicated Very Good. When asked “How satisfied are you with your health?”, 47.2% (118) of the respondents representing the majority indicated that they were Dissatisfied. The remaining responses were Very dissatisfied (27, 10.8%), Neither satisfied nor satisfied (59, 23.6%) and Satisfied (46, 18.4%).
Table 2 summarizes respondents’ Physical, Psychological, Social Relationship and Environmental HRQoL Domain scores. Respondents’ average physical, psychological, social relationship and environmental HRQoL domain scores were 46.19 (SD = 21.27), 50.67 (SD = 23.95), 40.9 (SD = 21.74) and 51.91 (SD = 20.13) out of 100. Among all four (4) HRQoL domains, the Social relationship HRQoL Domain recorded the least average score.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
3. نتایج
3.1. ویژگی های اجتماعی و جمعیت شناختی
در مجموع 250 فرد مبتلا به سل در رده سنی 16 تا 88 سال در این مطالعه شرکت کردند. اکثر پاسخ دهندگان مرد (150، 60%)، مجرد (94، 37.6%) و با تشخیص سل ریوی (182، 72.8%) بودند. جدول 1 ویژگی های اجتماعی و جمعیت شناختی پاسخ دهندگان را بر اساس جنسیت آنها خلاصه می کند. بالاترین سطح تحصیلات پاسخ دهندگان به طور معنی داری با وضعیت شغلی آنها (X2 = 45.57، P <.001) و میانگین درآمد ماهانه (X2 = 34.16، P <.001) مرتبط بود.
3.2. کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به سل
از پاسخ دهندگان پرسیده شد که «کیفیت زندگی خود را چگونه ارزیابی می کنید؟»، 24 درصد (60) ضعیف، 20.8 درصد (52) نه ضعیف و نه خوب، 54.4 درصد (136) خوب و 0.8 درصد (2) بسیار خوب نشان داده اند. . هنگامی که پرسیده شد «چقدر از سلامتی خود راضی هستید؟»، 2/47 درصد (118) از پاسخ دهندگان که اکثریت را تشکیل می‌دهند، ناراضی بودند. پاسخ‌های باقی‌مانده بسیار ناراضی (27، 10.8%)، نه راضی و نه راضی (59، 23.6%) و راضی (46، 18.4%) بودند.
