عنوان مقاله:
تاثیر ورزش و مهارت های تنظیمی بر سلامت روان در طول همه گیری COVID-19: یک نظرسنجی مقطعی
The effect of exercise and affect regulation skills on mental health during the COVID-19 pandemic: A cross-sectional survey
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - تربیت بدنی
گرایش: فیزیولوژی فعالیت بدنی و تندرستی - روانپزشکی - مغز و اعصاب
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله همه گیری COVID-19
مشاهده سایر مقالات جدید:
مقالات ISI پزشکی
مقالات ISI تربیت بدنی
4. Discussion
In this cross-sectional study our sample revealed elevated levels of symptoms of depression, anxiety and sleeping disorders throughout the COVID-19 confinements in comparison to prevalence rates in representative studies conducted before the pandemic. The prevalence of probable cases with a depressive disorder was found to be three to four times as high as the prevalence of depressive disorders estimated by using the PHQ-9 in German adults in 2013, which was specified with 8.1% in total, 6.1% among men and 10.2% among women (Busch et al., 2013). Also, the prevalence for probable cases with a generalized anxiety disorder (7.5%) was elevated in our sample. In 2014, merely 2.2% of the German population fulfilled symptoms of a generalized anxiety disorder (1.5% men, 2.9% women). According to the criterion for insomnia, Hinz et al. (2017) reported 35.9% of bad sleepers in a large German community sample in the year of 2015. This level was exceeded in our sample with 43% of the respondents’ reporting symptoms of insomnia. Our results are in accordance with research on mental health during COVID-19 from North and South America (Callow et al., 2020; Liu et al., 2020; Meyer et al., 2020; Schuch et al., 2020; Torales et al., 2020), Asia (Cao et al., 2020; Huang and Zhao, 2020; Khan et al., 2020; Ueda et al., 2020; Wang et al., 2020), Europe (Pieh et al., 2020; Rossi et al., 2020; Silva Moreira et al., 2021) and Oceania (Stanton et al., 2020), all reporting elevated symptoms of mental disorders during COVID-19. These consistent results underline the strong impact of the pandemic on mental health.
In consideration of the observed global decline in exercise training during the social distancing measures (Fibit, 2020) and the well-documented beneficial effects of exercise as an affordable, non-invasive intervention to treat and prevent depressive symptoms, anxiety (Carek et al., 2011; Craft and Perna, 2004) and poor sleep quality (Siu et al., 2021), our main objective was to investigate associations between exercise training and mental health outcomes. We expected individuals who were able to keep their exercise routines at a stable level or even increased their exercise volume to show less symptoms of depression, anxiety and sleep problems, whereas individuals whose inactivity increased to exhibit higher levels of mental distress. We furthermore hypothesized that not only the quantity of exercise, but also specific PA-related skills, such as PA-related affect regulation, were important to achieve optimal effects on mental health.
One-third of our respondents did not engage in exercise within the last four weeks and one-third reported a reduction in their exercise extent. Despite challenges to engage in exercise activities through restricted sports facility access, it is noteworthy that over one-third of the participants reported a positive change towards more exercise. As a consequence of working from home, which most likely resulted in a more flexible daily structure, some people may have seized the opportunity to develop new exercise habits (Lesser and Nienhuis, 2020; Stanton et al., 2020). These findings are in accordance with other studies reporting mixed results in PA behavior changes during confinement (Violant-Holz et al., 2020).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
در این مطالعه مقطعی، نمونه ما سطوح بالایی از علائم افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب را در سراسر محصورات COVID-19 در مقایسه با میزان شیوع در مطالعات نمایندگی انجام شده قبل از همهگیری نشان داد. شیوع موارد احتمالی مبتلا به اختلال افسردگی سه تا چهار برابر بیشتر از شیوع اختلالات افسردگی تخمین زده شده با استفاده از PHQ-9 در بزرگسالان آلمانی در سال 2013 بود که در مجموع 8.1٪، 6.1٪ در میان مشخص شد. مردان و 10.2 درصد در میان زنان (بوش و همکاران، 2013). همچنین شیوع موارد احتمالی با اختلال اضطراب فراگیر (5/7 درصد) در نمونه ما بالا بود. در سال 2014، تنها 2.2 درصد از جمعیت آلمان علائم اختلال اضطراب فراگیر را داشتند (1.5 درصد مردان، 2.9 درصد زنان). با توجه به معیار بی خوابی، Hinz و همکاران. (2017) در سال 2015، 35.9٪ از بد خوابان را در یک نمونه بزرگ جامعه آلمانی گزارش کرد. این سطح در نمونه ما با 43٪ از پاسخ دهندگان علائم بی خوابی را گزارش کردند. نتایج ما مطابق با تحقیقات مربوط به سلامت روان در طول COVID-19 در آمریکای شمالی و جنوبی است (کالو و همکاران، 2020؛ لیو و همکاران، 2020؛ مایر و همکاران، 2020؛ شوچ و همکاران، 2020؛ تورالس و همکاران. همکاران، 2020)، آسیا (کائو و همکاران، 2020؛ هوانگ و ژائو، 2020؛ خان و همکاران، 2020؛ اوئدا و همکاران، 2020؛ وانگ و همکاران، 2020)، اروپا (پیه و همکاران، 2020؛ روسی و همکاران، 2020؛ سیلوا موریرا و همکاران، 2021) و اقیانوسیه (استنتون و همکاران، 2020)، همگی افزایش علائم اختلالات روانی را در طول COVID-19 گزارش کردند. این نتایج ثابت بر تأثیر قوی همهگیری بر سلامت روان تأکید میکند.
با توجه به کاهش جهانی مشاهده شده در تمرینات ورزشی در طول اقدامات فاصله گذاری اجتماعی (فیبیت، 2020) و اثرات سودمند کاملاً مستند ورزش به عنوان یک مداخله مقرون به صرفه و غیرتهاجمی برای درمان و پیشگیری از علائم افسردگی، اضطراب (کارک و همکاران، ، 2011؛ کرافت و پرنا، 2004) و کیفیت خواب ضعیف (Siu و همکاران، 2021)، هدف اصلی ما بررسی ارتباط بین تمرین ورزشی و پیامدهای سلامت روان بود. ما انتظار داشتیم افرادی که میتوانند برنامههای ورزشی خود را در سطح ثابتی نگه دارند یا حتی حجم ورزش خود را افزایش دادهاند، علائم کمتری از افسردگی، اضطراب و مشکلات خواب را نشان دهند، در حالی که افرادی که بیتحرکی آنها افزایش یافته است، سطوح بالاتری از ناراحتی روانی را نشان میدهند. علاوه بر این، ما فرض کردیم که نه تنها کمیت ورزش، بلکه مهارتهای خاص مرتبط با PA، مانند تنظیم تأثیر مرتبط با PA، برای دستیابی به اثرات مطلوب بر سلامت روان مهم هستند.