بیماری پارکینسون (مقاله رایگان pdf)

مطالعات انجام شده با توموگرافی تابش پوزیترون (PET) نشان دهنده ی فعال سازی میکروگلیا در نواحی مختلف مغز بیمار مبتلا به پارکینسون است. علاوه بر این، فعال سازی میکروگلیا در SNpc  و جسم مخطط در  انواع مختلفی از مدل های حیوانی بیماری پارکینسون مشاهده شده است. بررسی های بیوشیمیایی بیشتر سطوح بالاتری از واسطه های پیش التهابی مانند فاکتور نکروز تومور – الفا (TNF-α)، اینترلوکین 1-بتا (IL-1β) و اینترفرون گاما (IFN-γ) را در قسمت میانی مغز بیمار مبتلا به پارکینسون نشان می دهد. این داده ها با قوت نشان دهنده ی نقش اجزاء سیستم ایمنی در پاتوژنز بیماری پارکینسون است. 

رژیم غذایی پر چرب (مقاله رایگان pdf)

موضوعات پیش زمینه ای: مطالعه اخیر انجام ‌شده‌است تا اثرات عصاره آبی Momordica charantia خشک شده(MCA) و عصاره اتانول (MCE) را بر پروفایل چربی و چاقی در موش‌هایی بررسی کند که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شده اند. 

مواد و روش‌ها: چهل و دو موش ICR به صورت تصادفی در شش گروه تقسیم شده اند. گروه نرمال از یک رژیم غذایی پایه ای استفاده کرده است در حالی که گروه‌های دیگر از رژیم غذایی 45% پر از چربی(HFD) به مدت 7 هفته استفاده کرده اند. گروه‌های نرمال و HFD هم چنین به صورت دهانی از آب مقطر در هفت روز رژیم تغذیه شده اند. گروه‌های باقی مانده از عصاره Momordica charantia ( 0.5-1 g/kg/day MCA، 0.5-1.0g/kg/day MCE) را دریافت کرده اند. برای اندازه گیری اثرات بهبودی پروفایل لیپیدی و ضد قارچی، بدن و وزن بافت احشایی، پروفایل لیپیدی، سطح انسولین کبدی، سطح مالونیل دی آلدهید کبدی (MDA) و فعالیت سوپراکسید دسموتاز (SOD) اندازه گیری ‌شده‌است. 

نتایج: هم MCA و MCE به طور قابل ملاحظه ای وزن بدن و وزن بافت احشایی را در مقایسه با گروه HFD از دست ‌می‌دهند (P<0.05). به علاوه، دوزهایی بالایی از MCA و MCE به طور قابل توجه، سطوح انسولین پلاسمایی را درمقایسه با گروه‌های HFD کاهش ‌می‌دهند (P<0.05) و این کاهش در غلظت‌هایی است که در مقایسه با گروه نرمال قرار ‌می‌گیرد. مصرف MCA و MCE هم چنین به میزان قابل توجهی پروفایل لیپید را در پلاسما، کبد و مدفوع در مقایسه با موش‌هایی که با HFD تغذیه شده اند، تغییر ‌می‌دهند(P<0.05). به علاوه، MCA و MCE به طور قابل توجهی فعالیت SOD کبدی را افزایش ‌می‌دهد و تولید MDA را در کبد و موش‌های HFD کاهش ‌می‌دهد(P<0.05).

نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از مطالعه حال حاضر نشان ‌می‌دهد که عصاره Momordica charantia، اثرات ضد چاقی و توانایی تغییر پروفایل چربی موش‌هایی را دارد که با رژیم پرچرب تغذیه شده اند و این تغییرات شامل مهار افزایش وزن بدن، افزایش وزن بافت‌های احشایی، غلظت لیپید کبدی و پلاسمایی و لیپید پراکسیداسیون است که با افزایش متابولیسم لیپید این نتایج حاصل ‌می‌شود. 

تکامل همگرا در آنزیم ها (مقاله رایگان pdf)

 یک نمونه از دو آنزیم مرتبط به هم که واکنش های مشابهی را کاتالیز می کنند اما مکان های فعال مختلفی نسبت به هم دارند، با مقایسه کردن ساختار آنزیم کاهش دهنده تیوردوکسین اشیرشیا کولی با آنزیم کاهش دهنده گلوتاتیون، ارائه شده است. هر دوی این آنزیم ها، آنزیم های دیمری هستند که باعث کاتالیز شدن کاهش دی سولفید ها توسط هسته های پیریدین از طریق یک دی سولفید آنزیم و یک فلاوین، می شود. آنزیم های کاهش دهنده گلوتاتیون در انسان شامل چهار دامنه ساختاری در هر مولکول هستند: دو هسته ای های فلاوین- آدنین (FAD)- و دامنه های اتصالی به نیکوتینامید- آدنین دو هسته ای فسفات (NADPH) ، دامنه مرکزی و دامنه پایانه C که باعث می شود یک سطح مشترک دیمری و بخشی از مکان فعال ایجاد شود. با وجود این که هر دوی این آنزیم ها مکانیزم های کاتالیزی و ساختار های سه گانه مشابه با هم دارند، مکان های فعال آن ها شبیه هم نیست. ما ساختار کریستالی اشیرشیا کولی تیوردوکسین را با تفکیک 2A مشخص کرده ایم و نشان دادیم که آنزیم کاهش دهنده تیوردوکسین ، دامنه ای که باعث شکل گیری سطح مشترک دیمری در آنزیم کاهش دهنده گلوتاتیون می شود را ندارد و کاملا ساختار دیمری متفاوتی را از خودش نشان میدهد. دی سولفید های فعال از نظر کاتالیزی نیز در دامنه های متفاوتی در طرف های مخالف در سیستم حلقه فلاوین قرار دارند. این موضوع نشان میدهد که این آنزیم ها از پروتئین های پیش زمینه ای هسته ای متفاوتی شکل گرفته اند و مستقل از هم دیگر، فعالیت های آنزیم کاهش دهنده دی سولفید را ایفا می کنند.

آسیب کبدی (مقاله رایگان pdf)

 با اینکه بسیار نادر هستند اما DILI یک شرایط جدی به شمار می آید، هم برای شخص بیمار که در معرض نارسانی حاد کبد قرار میگیرد و هم برای صنعت داروسازی و نهادهای نظارتی که مسئول رسیدگی و نظارت بر توسعه و پیشبرد علوم داروسازی هستند. چنین نهادهایی هستند که باید در صورت نیاز اطلاعات و عوارض جانبی را اطلاع دهند و یا پس از عرضه داروهای زبان بار را از بازار جمع آوری نمایند. محدودیتی جدی در تشخیص و پیش بینی بروز عارضه DILI نبود نشانگرهای زیستی مشخص است. علارغم استفاده گسترده از نشانگرهای زیستی رایج در DILI، هنوز هم تشخیص صحیح و قابل اتکا بسیار دشوار است. این محدودیت ها نیاز به ایجاد نشانگرهای زیستی حساس و دقیقتر برای نشانگرهای زیستی DILI را افزایش داده است. این نشانگرهای زیستی میتوانند تشخیص و پیش بینی و روند درمانی بیماری DILI را ارتقا بخشند. تا امروز چندین نشانگر زیستی قابل توجه برای عارضه DILI معرفی شده اند که از جمله آنها نشانگرهای زیستی مبتنی بر مکانیستیک، برای مثال گلوتامات دهیدروژناز، پروتئین با دسته بندی جابه¬جایی 1 و کراتین-18، که میتواند اطلاعاتی در رابطه با ماکنیزم آسیب عوامل مسبب مختلف ارائه نماید. علاوه بر اینها، میکرو RNA ها هم به عنوان کاندیدهای نشانگر زیستی DILI غیر تهاجمی، با پتانسیل بالا توجهات بسیاری را به سوی خود جلب کرده اند، اللخصوص miR-122. پیشرفت های حاصل شده در تکنولوژی « omics» هم رویکردی جدید در مطالعات نشانگرهای زیستی ایجاد کرده است. قابلیت مشاهده تعداد بالایی از مولکول ها (برای مثال متابولیت ها، پروتئین و یا DNA) به طور همزمان تشخیص «میزان سمی بودن » را ممکن میسازد که به نوبه خود در ارزیابی های ایمنی و تشخیص بیماری کمک شایان توجهی به شمار میرود. از طرف دیگر مطالعات Omics محور هم میتوانند اطلاعاتی درباره مکانیزمهای ضمنی فرمهای مختلف از عارضه DILI را در راستای سهولت در تشخیص نشانگرهای زیستی معایناتی در مراحل ابتدایی عارضه و پیاده سازی ایمن تر داروهای شخصی سازه شده فراهم نمایند. در این مقاله علمی پیشرفتهای اخیر در حوزه مطالعات نشانگرهای زیستی DILI را مورد بررسی قرار داده ایم.

سلول های سرطانی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

           ترکیبات گیاهی طبیعی به عنوان راهکار درمان جایگزین در درمان سرطان به طور گسترده ای معرفی شده اند. علیرغم فعالیت ضد سرطانی کورکومین، کاربرد بالینی آن به دلیل حلالیت آب کم و کمبود بیوپسی بودن محدود شده است. در این مطالعه، یک روش جدید برای کمک به اولتراسونیک برای سنتز نانو ذرات تراتلیوفسفات کیتوزان-آلژینات سدیم تربلی پلی فسفات NP-CS-ALG-STPP) ) از کورکومین طراحی شده است. علاوه بر این، اثرات ضد تومور نیکل کورکومین بارگذاری شده در محیط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. برای مشخص کردن خصوصیات NP ها از میکروسکوپ الکترونی (FE-SEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی  (AFM) استفاده شد. فعالیت ضد تومور NP های پرشده با کورکومین با استفاده از MTT و واکنش زنجیره ای پلی مراز در زمان واقعی (qRT-PCR) مورد بررسی قرار گرفت. داده های FE-SEM و AFM مورفولوژی کروی را نشان دادند و اندازه متوسط NP ها 50 نانومتر بود. آزمایش سیتوتوکسی سیتی درون آزمایشگاهی نشان داد که کورکومین CS-ALG-STPP NP دارای فعالیت ضد توموری قابل توجهی در مقایسه با کورکومین آزاد بود. تجزیه و تحلیل سطح حالت ژن نشان داد که NP های کورکومین به طور قابل توجهی حالت ژن آپوپتوزی را افزایش داد. به طور خلاصه، نتایج ما نشان می دهد که پروتئین های کرکومین به طور قابل توجهی تکثیر را سرکوب کرده و القاء آپوپتوز را در سلول های سرطانی اپیتلیویید سرویکس انسانی ایجاد می کند که ممکن است به عنوان یک راهکار جایگزین برای درمان سرطان در نظر گرفته شود.

کانال های یونی نفوذپذیر (مقاله رایگان pdf)

چکیده

       تشخیص و پردازش محرکهای درد در نورون های حسی آوران ، بطور زیادی به طیف وسیعی از انواع مختلف کانال های یونی ولتاژی و لیگاندی دریچه دار از جمله کانالهای سدیم، کلسیم و TRP وابسته است. عملکرد این کانال ها شامل تشخیص محرک های شیمیایی و مکانیکی، تولید پتانسیل عمل و تنظیم الگوهای شلیک عصبی، آغاز رهاسازی نوروترنسمیترها در سیناپس شاخ پشتی، و متعاقب آن فعال شدن نورون های طناب نخاعی که این پروژه را به مرکز درد در مغز منتقل می کنند. تصور می شود تغییرات طولانی مدت در بیان و عملکرد کانالهای یونی، در مناطق درد مزمن شرکت می کنند. بسیاری از کانالهای درگیر در مسیرهای آوران درد به یون های کلسیم نفوذپذیر هستند، که این نشان دهنده ی نقش آن در سیگنالینگ سلولی در تولید فعالیت الکتریکی است. در این مقاله، مرور گسترده ای بر کانال های یونی مختلف نفوذپذیر به کلسیم، در مسیرهای مختلف درد و نقش آنها در پاتوفیزیولوژی درد را ارائه داده ایم. 

مهندسی بافت کلیه (مقاله رایگان pdf)

چکیده

        با وجود شور و شوق برای مهندسی زیستی پیوند زدن بافت های عملکردی کلیه، موانع بسیاری قبل از تحقق پتانسیل این فن آوری در یک محیط بالینی باقی مانده است. استراتژی های مهندسی بافت زنده برای کلیه به شناسایی جمعیت های سلولی لازم، داربست های کارآمد و شرایط کشت سه بعدی برای توسعه و حمایت از معماری منحصر به فرد و عملکرد فیزیولوژیکی این عضو حیاتی نیاز دارد. مطالعات ما قبلا نشان داده اند که بخش سلول زدایی شده کلیه های میمون رزوس در همه گروه های سنی, یک ماتریکس خارج سلولی طبیعی (ECM) را با خواص ساختاری کافی با تاثیرات فضایی و سازمانی روی مهاجرت و تمایز سلول های بنیادی جنینی انسان (hESC) را ارائه می دهند. برای بررسی بیشتر استفاده از داربست های کلیه طبیعی غیرسلولی شده برای مهندسی بافت کلیوی، hESC پرتوان به طور کلی یا روی بخش های ECM کلیه و مهاجرت سلولی و فنوتیپ در مقایسه با روش های تمایز تعیین شده برای hESC کشت داده شدند. نتایج qPCR و تجزیه و تحلیل های ایمونوهیستوشیمی, تنظیم مثبت نشانگرهای سویه کلیوی را نشان داد, زمانی که hESC بدون سیتوکین یا تحریک فاکتور رشد در داربست های غیرسلولی شده کشت داده شدند، که نقش ECM در جهت دهی به تمایز سویهکلیوی را نشان می دهد. hESC نیز با فاکتورهای رشد متمایز شد و در هنگام کاشت روی ECM کلیوی یا یک داربست پلی ساکارید جدید بیولوژیکی بی اثر برای بلوغ بیشتر مقایسه شد. نشانگرهای سویه کلیوی به تدریج در طول زمان روی هر دوی داربست ها تنظیم مثبت شدند و نشان داده شد که hESC, ژن های امضای ساز کلیوی، توبول پروگزیمال، اندوتلیال، و جمعیت های مجرای جمع آوری را بیان می کند. این یافته ها نشان می دهند که داربست های طبیعی, بیان نشانگرهای سویه کلیوی را به خصوص در مقایسه با کشت جنینی بدن ارتقا می دهند. نتایج این مطالعات نشاندهنده قابلیت های یک داربست پلی ساکارید جدید برای کمک به تعریف یک پروتکل برای تمایز جد کلیه از hESC، و پیشرفت وعده مهندسی بافت به عنوان یک منبع از بافت عملکردی کلیه است.

حشره انگلی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

        شیوع شش گونه نماتد بیمارگر حشرات در برابرBactrocera oleae مقایسه شد. سطوح آلودگی مشابه زمانی مشابه شد که  لارو سن سوم در معرض IJs ها در سوبستر های خاک گلدانی قرار گرفتند. وقتی IJs بر روی زیتون های  افتاده آلوده اسپری شدند، بسیاری از لارو ها در زیتون های فراوری شده علاوه بر خاک مردند. Steinernema feltiae موجب بالاترین مرگ ومیر کلی 67.9 درصد  شد. به علاوه، سه ازمایش برای بهینه سازی دوره زمانی برای  کاربرد مزرعه ای S. Feltiae انجام شد.1- فراوانی لارو های مگس در  زیتون های افتاده   در دوره 2006-2007  با بالاترین تعدد لاور های حساس در هر 100 زیتون مشاهده شده طی دسامبر 2006 براورد شد2-کارایی S. feltiae در برابر لارو مگس به استعمال  پس از IJ  تعیین شد. B. oleae به سوبسترا قبل و بعد از  استعمال نماتد در سطوح مشابه آلوده شد.3- اثر سه رژیم دمایی متناظر با اکتبر  تا دسامبر در  دیوس کالیفرنیا بر بقا و آلودگی S. feltiae تعیین شد. بعد از 8 هفته،  لارو های  سن سوم در تیمار 3-12 درجه، بالاترین سرعت بقا را نشان دادند. با این حال دمای سرد به طور معنی داری  آلودگی  و شیوع S. feltiae کاهش داد. نتایج نشان دهنده این است که  لارو بالغ B. oleae به  عفونت EPN هم در خاک و هم در زیتون های الوده  حساس است. S. feltiae به عنوان کارامد ترین گونه، پتانسیل توقف رشد B. oleae را دارد.  پیشنهاد ما این است که نوامبر زمان بهینه برای  استعمال میدانی S. feltiae در  کالیفرنیای شمالی است.

اکولوژی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

          رشد چشمگیر کشاورزی و تولید بیشتر محصولات نباتی و دانه های روغنی طی دو دهه گذشته، وضعیت آفات شب پره پشت الماسی (DBM)، Plutella xylostella L. را افزایش داده است و در حال حاضر برآورد شده است که سالانه 4 تا 5 میلیارد دلار برای اقتصاد جهانی هزینه در بر داشته باشد. درک ما از برخی از جنبه های اساسی بیولوژی و اکولوژی DBM، به ویژه در مورد روابط گیاهان میزبان، تعاملات تریتروفیک و مهاجرت به طور قابل توجهی بهبود یافته است، اما دانش ما از جنبه های دیگر مانند توزیع جهانی و فراوانی نسبی آن، به طرز شگفت آوری محدود باقی مانده است. کنترل بیولوژیکی هنوز هم تقریباً به طور انحصاری روی تعدادی از انواع پارازیتوئیدهای (انگلهای) هیمانوپتران متمرکز است. اگرچه اینها می توانند بسیار مؤثر باشند ، اما حشره کش ها همچنان اساس مدیریت را تشکیل می دهند؛ استفاده نامناسب از آنها پارازیتوئیدها را مختل می کند و باعث مقاومت در برابر محصولات موجود می شود. درک اکولوژیکی بهبود یافته و در دسترس بودن مجموعه ای از حشره کش های انتخابی بسیار مؤثر در طول دهه 1990، پایه و اساس رویکردهای مدیریت یکپارچه آفات پایدار و از نظر اقتصادی مقاوم (IPM) را فراهم کرد. با این حال، رجوع مکرر به برنامه های حشره کش برنامه ریزی شده منجر به مقاومت در برابر این ترکیبات اخیراً معرفی شده و خرابی برنامه های IPM شده است. در حال حاضر، فناوری های اثبات شده ای برای مدیریت پایدار DBM وجود دارند، اما غلبه بر موانع اتخاذ پایدار آنها همچنان به عنوان یک چالش بزرگ باقی مانده است. 

حمل و نقل در سیتوپلاسم (مقاله رایگان pdf)

خلاصه

          عملکرد مناسب اندامکهای یوکاریوتی تا حد زیادی وابسته به بسته بندی خاص پروتئین های حمل و نقل در داخل کیسه های کوچک تحویل گذرا است. مسیر هدف یابی سیتوپلاسم به واکوئل (CVT)، مسیر ترافیک مربوط به اتوفاژی (مکانیزم اصلی کاتابولیک شامل تخریب سلول یا اجزای سلولی بدون وظیفه) است که پروتئین ها، aminopeptidase I و αmannosidase را حمل و نقل می کند، به طور انتخابی از سیتوپلاسم به واکوئل شبه-لیزوزوم مخمر حمل و نقل می شود. این مطالعه، یک مکانیسم مولکولی برای حمل و نقل ویژگی در این مسیر شامل چهار مرحله مجزا را روشن می کند. گیرنده Cvt19، نقش مرکزی را در این فرایند ایفا می کند: حوزه های مجزا در Cvt19، پروتئین محموله چندپاره شده را شناسایی می کند و آنها را به ماشین آلات تشکیل کیسه های کوچک از طریق تعامل با Cvt9 و Aut7 ارتباط می دهد. از آنجا که اتوفاژی (مکانیزم اصلی کاتابولیک شامل تخریب سلول یا اجزای سلولی بدون وظیفه)، مکانیسم اولیه برای گردش ارگان سلولی است، این نتایج، بینشی را به فرایندهای فیزیولوژیکی در هموستاز سلولی، از جمله بسته بندی خاص اندامکهای آسیب دیده و یا اضافی برای تحویل لیزوزومی و تجزیه بحرانی ارائه می دهد.