عنوان مقاله:
تأثیر هوش هیجانی و ویژگی‌های شخصیتی بر بروز رفتارهای ناایمن و آسیب‌دیدگی ناشی از سوزن در پرستاران
The impact of emotional intelligence and personality traits on the occurrence of unsafe behaviors and needle stick injuries among the nurses
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی - روانشناسی
گرایش: روانشناسی عمومی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله تأثیر هوش هیجانی
مشاهده سایر مقالات جدید:
مقالات ISI پزشکی
مقالات ISI روانشناسی
4. Discussion
prevalence of needle stick injuries among the participants was equal to 45.5%. In the study of Ghasemi et al., this value among nurses of an Iranian hospital was estimated by 41.2% (Ghasemi et al., 2017). Also, Rezaei et al. concluded that the one-year periodic prevalence of needle sticks among Iranian nurses was 44% (Rezaei et al., 2017). Moreover, the results of a study performed by Yarahmadi et al. showed that 40.42% of health care workers in an Iranian hospital suffer from needle stick injuries (Yarahmadi et al., 2014). The results of the present study are consistent with those of other studies, which indicate the high prevalence of needle sticks in Iran. Given its importance and dangerous consequences, Effective factors must be identified to prevent the occurrence of these injuries.
The results of the present study showed that the mean values of the studied variables, including self-confidence, aggression, safe behavior, risk-taking, and emotional intelligence, were significantly different between the two groups with and without needle stick injuries. So the results revealed that increasing risk-taking, increasing aggression, decreasing self-confidence, and decreasing emotional intelligence reduced safe behavior. Also, based on the results, the variables of risktaking, self-confidence, and emotional intelligence could, directly and indirectly, affect the number of needle stick injuries through decreasing safe behavior. The aggression had only an indirect effect on the number of needlestick injuries. Increasing safe behavior resulted in decreasing number of needle stick injuries. Among variables, the highest and lowest direct effects were related to the variables of self-confidence and emotional intelligence, respectively. Also, the highest and lowest indirect effects were assigned to the variables of emotional intelligence and selfconfidence, respectively. Moreover, the variables of self-confidence and aggression showed the highest and lowest total effects on the number of needlestick injuries. People with risk-taking traits pay less attention to the consequences of their behavior, and it causes them to perform dangerous actions. Identifying these persons in the workplace and controlling their behavior can reduce injuries. The results of a study carried out by Dahlgren et al. showed that the subjects with risk-taking traits commit more dangerous behaviors. These actions can make irreparable consequences for them (Dahlgren et al., 2009). Mcnabb and Keller also concluded that nurses with higher risky behaviors are exposed to the hazard of HIV transmission in their workplace (McNabb and Keller, 1991). Moreover, Man et al. demonstrated that risk-taking traits among construction workers could lead to adverse consequences and severe injuries (Man et al., 2017). Therefore, people with the risk-taking trait in workplaces and hospitals have more proneness for performing risky behaviors. Aggression, as another important trait, impress on the type of behavior. Mood and aggression influence function, mental process, risk perception, and data restoration in humans. The results of some studies indicate that people with a positive mood compared to others possess more friendly, cooperative, supportive, and safe behavior. A good mood also increases job performance and satisfaction. If people have a negative mood, they are more likely to remember negative events and situations. People with a negative mood use lower information for decision-making, paying attention, and finding the right solution. They overestimate the risk of the negative events and underestimate their ability to decrease this risk (Miner and Glomb, 2010). Jiang et al. concluded that verbal and physical aggression can significantly predict the injuries at workplace (Jiang et al., 2018). Sani et al. also resulted that the variables of aggression and emotional self-regulation can forecast risky behaviors (Sani et al., 2017). The results of the present study showed that aggression could indirectly increase the number of needle stick injuries through increasing unsafe behaviors. This may be because aggressive persons have less focus on their behavior and are more likely to commit errors. Also, they may perform unsafe actions due to antisocial behavior. Moreover, low self-confidence was identified as another effective trait in the present study. This trait reflects the individual ability to perform the desired behavior. If health care staffs are unable to follow safety instructions, the increased likelihood of needle stick injuries is reasonable. In the present study, this trait could, directly and indirectly, increase the number of needlestick injuries. Jitwasinkul et al. represented a Bayesian model to improve the safe behaviors and concluded that high self-confidence among construction workers can increase their safe actions (Jitwasinkul et al., 2016). The results of a study performed by Ghimire et al. also showed that the prevalence of needle stick injuries was strongly associated with depression and social issues among medical personnel (Ghimire et al., 2017). Furthermore, the results of the present study revealed that increasing emotional intelligence could, directly and indirectly, reduce the number of needlestick injuries. Previous studies show that people with high emotional intelligence can control their excitements, distinguish the positive and negative consequences, and use their emotional information (Mayer et al., 2004). Therefore, persons with high emotional intelligence can correctly think, decide, and behave in insensitive and dangerous situations. Jeffries et al. concluded that this trait can positively impress on safety attitude and behavior among people (Jeffries, 2011). Also, Fallahi et al. demonstrated that drivers with high emotional intelligence exhibit safer behaviors (Falahi and Goudarzi, 2015). The results of the present study are consistent with those of previous studies.
As one of the limitations of the present study, these relations were not investigated among other health care workers. Therefore, it was suggested that other health care personnel are studied in the next research. Another limitation of this study was the lack of investigating the effect of demographic items in the model. Hence, it was proposed that the impact of these items, as a separate factor, is investigated in the next studies.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
شیوع جراحات ناشی از سوزن در بین شرکت کنندگان برابر با 5/45 درصد بود. در مطالعه قاسمی و همکاران، این مقدار در میان پرستاران یک بیمارستان ایرانی 2/41 درصد برآورد شد (قاسمی و همکاران، 1396). همچنین رضایی و همکاران. به این نتیجه رسیدند که شیوع دوره‌ای یک ساله سوزن‌گیر در بین پرستاران ایرانی 44 درصد است (رضایی و همکاران، 1396). همچنین نتایج مطالعه انجام شده توسط یاراحمدی و همکاران. نشان داد که 42/40 درصد از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در یک بیمارستان ایرانی از صدمات ناشی از سوزن‌گیری رنج می‌برند (یاراحمدی و همکاران، 1393). نتایج مطالعه حاضر با سایر مطالعات همخوانی دارد که نشان دهنده شیوع بالای سوزن چوبی در ایران است. با توجه به اهمیت و پیامدهای خطرناک آن، باید عوامل موثر برای جلوگیری از بروز این آسیب ها شناسایی شود.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین مقادیر متغیرهای مورد مطالعه شامل اعتماد به نفس، پرخاشگری، رفتار ایمن، ریسک پذیری و هوش هیجانی بین دو گروه با و بدون آسیب سوزن زدن تفاوت معناداری دارد. بنابراین نتایج نشان داد که افزایش ریسک پذیری، افزایش پرخاشگری، کاهش اعتماد به نفس و کاهش هوش هیجانی باعث کاهش رفتار ایمن می شود. همچنین بر اساس نتایج، متغیرهای ریسک‌پذیری، اعتماد به نفس و هوش هیجانی می‌توانند به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با کاهش رفتار ایمن بر تعداد آسیب‌دیدگی‌های سوزن‌کوبی تأثیر بگذارند. پرخاشگری تنها تأثیر غیرمستقیم بر تعداد صدمات ناشی از سوزن داشت. افزایش رفتار ایمن منجر به کاهش تعداد آسیب های ناشی از سوزن می شود. از بین متغیرها، بیشترین و کمترین تأثیر مستقیم به ترتیب مربوط به متغیرهای اعتماد به نفس و هوش هیجانی بود. همچنین بیشترین و کمترین تأثیر غیرمستقیم به ترتیب به متغیرهای هوش هیجانی و اعتماد به نفس اختصاص یافت. همچنین متغیرهای اعتماد به نفس و پرخاشگری بیشترین و کمترین اثر کل را بر تعداد صدمات ناشی از سوزن نشان دادند. افرادی که دارای ویژگی های ریسک پذیر هستند کمتر به عواقب رفتار خود توجه می کنند و باعث می شود که آنها اقدامات خطرناکی انجام دهند. شناسایی این افراد در محیط کار و کنترل رفتار آنها می تواند آسیب ها را کاهش دهد. نتایج یک مطالعه انجام شده توسط Dahlgren و همکاران. نشان داد که آزمودنی‌های دارای ویژگی‌های ریسک‌پذیر رفتارهای خطرناک‌تری مرتکب می‌شوند. این اقدامات می تواند عواقب جبران ناپذیری برای آنها داشته باشد (Dahlgren et al., 2009). مک نب و کلر همچنین به این نتیجه رسیدند که پرستاران با رفتارهای پرخطر بالاتر در معرض خطر انتقال HIV در محل کار خود قرار دارند (مک نب و کلر، 1991). علاوه بر این، من و همکاران. نشان داد که ویژگی های ریسک پذیری در میان کارگران ساختمانی می تواند منجر به عواقب نامطلوب و صدمات شدید شود (Man et al., 2017). بنابراین افرادی که دارای ویژگی ریسک پذیری در محیط های کاری و بیمارستانی هستند، تمایل بیشتری برای انجام رفتارهای پرخطر دارند. پرخاشگری به عنوان یکی دیگر از ویژگی های مهم، بر نوع رفتار تأثیر می گذارد. خلق و خو و پرخاشگری بر عملکرد، فرآیند ذهنی، درک ریسک و بازیابی داده ها در انسان تأثیر می گذارد. نتایج برخی از مطالعات نشان می دهد که افراد با خلق مثبت در مقایسه با دیگران رفتار دوستانه، مشارکتی، حمایتی و ایمن بیشتری دارند. خلق و خوی خوب عملکرد و رضایت شغلی را نیز افزایش می دهد. اگر مردم خلق و خوی منفی داشته باشند، به احتمال زیاد رویدادها و موقعیت های منفی را به خاطر می آورند. افراد دارای خلق منفی از اطلاعات کمتری برای تصمیم گیری، توجه و یافتن راه حل مناسب استفاده می کنند. آنها خطر رویدادهای منفی را بیش از حد برآورد می کنند و توانایی خود را برای کاهش این خطر دست کم می گیرند (Miner and Glomb, 2010). جیانگ و همکاران به این نتیجه رسیدند که پرخاشگری کلامی و فیزیکی می تواند به طور قابل توجهی آسیب های محل کار را پیش بینی کند (جیانگ و همکاران، 2018). سانی و همکاران همچنین نشان داد که متغیرهای پرخاشگری و خودتنظیمی هیجانی می توانند رفتارهای پرخطر را پیش بینی کنند (سانی و همکاران، 2017). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پرخاشگری می تواند به طور غیرمستقیم با افزایش رفتارهای ناایمن، تعداد آسیب های ناشی از سوزن زدن را افزایش دهد. این ممکن است به این دلیل باشد که افراد پرخاشگر تمرکز کمتری روی رفتار خود دارند و بیشتر مرتکب خطا می شوند. همچنین ممکن است به دلیل رفتارهای ضداجتماعی اقدامات ناایمن انجام دهند. همچنین اعتماد به نفس پایین به عنوان یکی دیگر از ویژگی های مؤثر در مطالعه حاضر شناسایی شد. این ویژگی نشان دهنده توانایی فردی برای انجام رفتار مورد نظر است. اگر کارکنان مراقبت های بهداشتی قادر به پیروی از دستورالعمل های ایمنی نباشند، احتمال افزایش صدمات ناشی از سوزن زدن منطقی است. در مطالعه حاضر، این ویژگی می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم تعداد آسیب های ناشی از سوزن را افزایش دهد. جیتواسینکول و همکاران یک مدل بیزی برای بهبود رفتارهای ایمن ارائه کرد و به این نتیجه رسید که اعتماد به نفس بالا در بین کارگران ساختمانی می تواند اقدامات ایمن آنها را افزایش دهد (Jitwasinkul et al., 2016).
