اندازه‌گیری راکتیوتیه عروقی (مقاله رایگان pdf)

چکیده
هدف: MRI عملکردی (fMRI) قبل از عمل جراحی با پاسخ خاموش BOLD ناشی از راکتیویته عروقی غیرنرمال و جداشدگی عصبی عروقی مجاور تومورهای بدخیم مغزی محدوده شده است. با استفاده از حبس کردن نفس و ادغام این داده‌ها در تحلیل BOLD رفع این محدودیت و شناسایی دقیق‌تر مناطق سخنوری مجاور تومورهای مغزی با ارزیابی و بررسی مستقل راکتیویته عروقی پیشنهاد می‌کنیم. 
روش‌کار:  راکتیویته موضعی عروقی با استفاده از الگوی حبس کردن تنفس با زمان یکسان به عنوان موتور عملکردی و وظایف زبانی در  16 نفر از بیماران (9 بیمار گلیوبلاستوما،1 آستروسیتومای اناپلاستیک، 5 مورد آستروسیتومای درجه پایین و 1 بیمار متاستاز) مشخص شد. یک مدل مبتنی بر انسجام را برای تحلیل BOLD fMRI ایجاد کردیم که همودینامیک‌های تغییر یافته در مجاورت تومورهای مغزی را در نظر گرفته است.

یافته‌ها:  نقشه‌های فعالسازی با استفاده از مدل انسجام بدست آمدند شباهت کلی به نقشه‌های فعالسازی استاندارد داشتند. با این حال نقشه‌های انسجام مناطق خیلی مهمی از فعالسازی را نشان دادند که با استفاده از روش استاندارد در روش 16/12 مورد دیده نمی‌شود. این نقشه‌ها شامل مکان مناطق زبان در مجاورت تومورهای مغزی بودند که یافته‌های روش انسجام با تحریک مستقیم قشری حین عمل جراحی تأیید شدند. بهبود نقشه‌های پاسخ وظیفه براساس تصویربرداری راکتیویته عروقی  از لحاظ آناتومیکی فعال‌سازی دقیق‌تر و قویتر بویژه در مجاورت تومورها را در مقایسه با نقشه‌های به دست آمده از اطلاعات راکتیویته عروقی نشان داد.

نتیجه‌گیری:  نتایج اولیه بدست آمده اصلی را نشان می‌دهد جداشدگی عصبی عروقی که اثر آن بر صحت BOLD fMRI در مجاورت تومورهای مغزی شناخته شده است، حداقل تا حدی امکان دارد با ترکیب یک اندازه‌گیری مستقل از راکتیویته عروقی در تجزیه و تحلیل BOLD برطرف شود. 

واکنش ‌پذیری مغز و اعصاب (مقاله رایگان pdf)

هدف: i- تصدیق نقشه‌برداری واکنش‌پذیری مغز و اعصاب نفس‌گیری (BHCVR) میزان وابستگی اکسیژن زنی خون (BOLD) به‌عنوان روشی مؤثر برای شناسایی عصب عروقی جفت نشده (NVU) در گروهی از بیماران با گلیومای درجه پایین پریرولاندیک تحت MRI عملیاتی پیشگیرانه برای نقشه‌برداری حسگر محرک و ii- تشخیص این موضوع که پتانسیل NVU (که توسط نقشه‌برداری BH CVR ارزیابی‌شده) در این گروه توموری شایع است یا خیر.

مواد و روش‌ها: به صورتی بازنگرانه 12 بیمار را مورد ارزیابی قراردادیم که علائم بافتی گلیومای درجه 2 داشتند و چندین کار محرک و یک کار BH انجام داده‌اند. نقشه‌های فعال‌سازی حسگر محرک و BH CVR در دو حوزه موردتوجه (ROIs) مقایسه شده‌اند. این دو حوزه (هم سو با زخم، ipsilesional، و در طرف مقابل زخم، contralesional) به‌صورت خودکار تعریف‌شده‌اند.

نتایج: میانگین مقدار T در کار محرک به صورتی چشمگیر در RIO طرف مقابل زخم بالاتر بود. این موضوع در میانگین مقدار T BH نیز برقرار بوده است. تعداد واکسل های فعال به صورتی چشمگیر در ROI طرف مقابل زخم بیشتر بوده است. رواج NVU واقعی 75% بوده است.

نتیجه‌گیری: نقشه‌برداری FMRI حسگر محرک جراحی پیشگیرانه در گلیومای درجه پایین می‌تواند تحت تأثیر فعال‌سازی اشتباه نگاتیو مرتبط با NVU قرار گیرد (76% در کارهای تحلیل‌شده).

مدیریت زخم سوختگی (مقاله رایگان pdf)

علل سوختگی

         سوختگی ها معمولا در اثر قرار گرفتن در معرض منابع گرمایی، الکتریکی، شیمیایی و یا تشعشع ایجاد می شوند. کودکانی که سن زیر  5 سال دارند و افراد مسن، در معرض خطر بیشتری برای سوختگی قرار دارند.

تومورهای مغزی (مقاله رایگان pdf)

        مکانیسم جفت شدن شلیک نورونی و انبساط مغزی عروقی می‌تواند به صورت معناداری در بیماری‌های مغزی با یکدیگر تلاقی شود که این تشخیص مناطق قشری نزدیک یا درون ضایعات قابل‌برداشت را با استفاده ازfMRI وابسته به سطح اکسیژن خون دچار مشکل می‌کند. چندین فاکتور متابولیک و عروقی برای توصیف این جداسازی عصبی و عروقی القاء شده توسط ضایعه مدنظر قرارگرفته‌اند، اما فعلاً هیچ استاندارد تصویربرداری برای کشف NUV وجود ندارد. در هر، در مطالعات ام آر آی بالینی این ضروری است که خطر NUV مورد ارزیابی قرار گیرد زیرا حضور NUV ممکن است منجر به فعال‌سازی منفی کاذب شود که خود منجر به برش سهوی کورتکس eloquent و کمبود نورولوژیک دائمی بعد از عمل خواهد شد. اگرچه NUV از قطع یک یا چند جزء از آبشار جفت کننده عصبی و عروقی پیچیده سلولی و شیمیایی (NCC) ناشی می‌شود، تصویربرداری MR تنها قادر است که مرحله نهایی را در این NCC که شامل پاسخ مغزی_ عروقی نهایی است را ارزیابی کند. از آنجایی که هر چیزی که واکنش مغزی_ عروقی را دچار اختلال کند الزاماً منجر به NVU خواهد شد، صرف‌نظر از تأثیر آن در NCC، ما می‌توانیم ترسیم CVR را به عنوان نشانگری که نماینده‌ای از پتانسیل NVU است در نظر بگیریم. ما فرض کردیم که ترسیم BOLD CVR که با نگه داشتن تنفس همراه است می‌تواند نشانگر بهتری از پتانسیل NVU نسبت به قابلیت دینامیک T₂ تصویربرداری MR پرفیوژن گادولینیوم کنتراست باشد. زیرا دومی با این عنوان شناخته می شود که تنها خطر NVU مرتبط با درجه بالایی از غده مغزی را با مشخص کردن حجم خون مغزی بالا و جریان خون مغزی مرتبط با رگ زایی تومور را منعکس می کند. در هر حال از آنجایی که درجه پایین و متوسط غده های مغزی با چنین هایپرپرفیوژن های تومورال مرتبط نیستند، ترسیم کردن BOLD BH CVR ممکن است قادر به کشف چنین پتانسیل های NVU حتی در گلوماهای با درجه پایین بدون رگ زایی باشدکه نشانه ای از غده گلیایی است. در هر حال، مشخص شده است که غدد گلیایی با NVU متغییری در ارتباط هستند زیرا رگ زایی ممکن است همیشه منجر به NVU نشود. متریک های پرفیوزن که توسط تصویر برداری MR پرفیوژن گادولینیوم T₂ به دست آمده اند با درصد BOLD از تغییر سیگنال در طرح های BH CVR در یک گروه از 19 بیمار با تومورمغزی درون جمجمه ای با میزان و ماهیت متفاوت مقایسه شدند. ماکسیمم پیکسل مجزای rCVB  و rCBF  در مناطق holotumoral مورد توجه به صورت مشابه نیمکره ای  متمرکز بافت نرمال عادی سازی شدند. علاوه بر این، تغییر سیگنال درصد درطرح های BH CVR در درون ipsilesion ROI به صورت تغییر سیگنال درصددر درون ROI مشابه contralesional عادی سازی شدند. رابطه خطی معکوسی بینrCBF  یاrCVB  عادی و تغییر سیگنال درصد CVR عادی شده در ضایعات درجه چهار یافت شد. در ضایعات درجه سه یک جریان خطی کم شیب تر دیده شد که از اهمیت آماری کمی برخوردار بود، در حالی که هیچ رابطه ای در گروه درجه دو دیده نشد. تفاوت های آماری معناداری برای rflow  وrvol در بین گروههای درجه دو و درجه چهار و بین گروههای درجه سه و درجه چهار و نه برای rCVR  موجود بود. rCVR در هر گروه کمتر از یک بود. نتایج ما نشان داد که در حالی که طرح های پرفیوژن T₂MR و طرح های CVR برای ترسیم مناطق تومورال در معرض خطر NVU در گلوماهای با درجه بالا کافی هستند. طرح های CVR  می توانند مناطقی که CVR در آنها کاهش یافته را در گلوماهای با درجه پایین و متوسط کشف کنندکه در آنهاNVU  ممکن است با فاکتورهای دیگری به غیر از نئوواسکولاریزه توموری ایجاد شده باشد. مقایسه مناطقی که در آنها CVR به صورت غیر عادی کاهش یافته است با مناطق فاقد فعل سازی BOLD مبتنی بر وظیفه در نواحی قشری مورد انتظار که تومورها در آن نفوذ کرده اند یا مجاور تومور هستند 95% تطابق را آشکار کرد که این توانایی ترسیم BH CVR را برای نشان دادن مناطق NVU اثبات می کند.

عکسبرداری عروق‌ مغزی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

خلاصه: این مقاله مروری روش‌شناسی عکسبرداری راکتیویتی عروق مغزی نفس نگهداشتن را از نظرکسب و  تحلیل توضیح می‌دهد و کاربردهای این روش در عکسبرداری قبل جراحی مخصوصاٌ با توجه به سطح اکسیژن خون وابسته به fMRI را بررسی می‌کند. اصلی‌ترین کاربردش در fMRI بالینی، برای ارزیابی پتانسیل غیرجفت‌شدگی مغزی‌عروقی می‌باشد. غیرجفت‌شدگی مغزی‌عروقی بصورت بالقوه یک محدودیت عمدهء fMRI بالینی، مخصوصاً در حالت ضایعات توده‌ای مغز مانند تومورهای مغزی و بدشکلی‌های عروق داخل مغزی است که با ناهنجاری‌هایی در همودینامیک موضعی هم در حالت اکتسابی یا مادرزادی همراه هستند. همین‌طور، بازنمایی نفس‌نگهداشتن راکتیویتی عروق‌مغزی یک جز ضروری از تحلیل کنترل کیفی fMRI تشکیل می‌دهد مخصوصاً وقتی که برای بازنمایی قبل جراحی قشر سخنوری اجرا شود. همچنین چالش‌های کربن دی‌اکسید مصنوعی  مورد استفاده در بازنمایی راکتیویتی عروق مغزی مورد بحث قرار خواهد گرفت و کاربردهایش در ارزیابی ذخیره عروق مغزی و بیماری عروق مغزی توصیف خواهد شد. 

سونوگرافی حین عمل (مقاله رایگان pdf)

چکیده

        هدف:سونوگرافی درون عمل توسط جراحان ستون فقرات از اوایل دهه 1980 استفاده شده است. از آن زمان، روشهای پیشرفته تر تصویربرداری و ناوبری درون عمل به طور گسترده ای در دسترس بوده است. با وجود افت مطلوبیت استفاده از سونوگرافی در طول عمل جراحی ستون فقرات، اما این تنها روش تصویربرداری در زمان واقعی است که به جراحان اجازه می دهد فوراً و به طور مداوم در حین عمل, آناتومی بافت نرم را تجسم کنند. هدف ما این است که نشان دهیم که به همین علت، سونوگرافی یک تکنیک مفید برای جراحان ستون فقرات است، به خصوص هنگام کار با ضایعات داخل بینی و یا پرداختن به آسیب شناسی در کانال نخاعی شکمی با استفاده از یک رویکرد خلفی.

روش ها: با استفاده از PubMed، نوشته های موجود در مورد استفاده از سونوگرافی در طی عمل جراحی ستون فقرات مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، نوشته های موردی جراحی برای شناسایی عملیات ستون فقرات که در طی آن از سونوگرافی استفاده شده بود, مرور شد. موارد توضیحی انتخاب با جزئیات و بررسی شدند.

نتایج: این مقاله, مرور کوتاهی از تاریخچه سونوگرافی در عمل جراحی ستون فقرات را شرح می دهد و برخی از سناریوهای جراحی را شرح می دهد که در طی این روش می توانند مفید باشد. چندین مورد توضیحی از تجربه ما نشان داده شده است.

نتیجه گیری ها: جراحان باید استفاده از سونوگرافی درون عمل را در در هنگام کار با ضایعات تناسلی یا رسیدگی به آسیب دیدگی شکمی از طریق یک روش خلفی در نظر گیرند.

مقدمه

        در اوایل دهه 1980، استفاده از سونوگرافی درون عمل جراحی در بین جراحان مغز و اعصاب، برای هدایت زنده بینی و برداشتن ضایعات داخل مغز محبوبیت پیدا کرد. پس از آن این تکنولوژی توسط جراحان ستون فقرات برای تصویربرداری در زمان عمل برای نخاع پذیرفته شد. در سال 1978، Reid, برای اولین بار استفاده از سونوگرافی متمرکز برای ارزیابی پیش از عمل نخاع در بیمار مبتلا به کیست غده استروسیتى  در تیره گردنی گزارش کرد و از بیمار خواست تا گردن خود را خم کند و توسط یک "پنجره بین لایه ای", کانال نخاعی را با سونوگرافی نگاه کرد. "در ادامه، در سال 1982، Dohrmann و Rubin, استفاده از سونوگرافی در طول عمل (درون عمل) جراحی ستون فقرات در 10 بیمار با تشخیص های مختلف از جمله حباب نخاعی, نخاع شوکی کیست ها,  و  تومورهای درون نخاعی  و بیرون نخاعی را گزارش دادند. آنها اشاره کردند که با استفاده از سونوگرافی درون عمل بعد از مهره برداری، قادر هستند تا تصاویر با کیفیت بالاتری را از آنچه که از طریق «پنجره بین لایه ای» بدست می آید، به دست آورند, زیرا استخوانی که برداشته شد، امواج فراصوتی عبوری را تضعیف می کند. در مقایسه با سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT) و میلوگرافی - که روش های به طور گسترده در حال حاضر در دسترس بودند، در تجسم ساختارهای بافت نرم حساس نبودند. بنابراین، سونوگرافی به عنوان یک ابزار در نظر گرفته شد که می توانست دقیق تر میزان ضایعات داخل درون نخاعی را تعریف کند. تعدادی از نشریات تولید شدند که در آن سونوگرافی درون عمل برای هدایت برداشتن تومورهایدرون نخاعی  ئ  بیرون نخاعی ، تخلیه کیست های نخاعی و قرار دادن سرنگ های موازی ساب آراکنوید  مورد استفاده قرار گرفت. سونوگرافی درون عمل نیز برای تشخیص و تایید آسیب شناسی مرض تصلب شرائین شکمی برای کیسه تکال مانند فتق ها  دیسک مرکزی یا قطعات استخوانی دچار بیماری مورد استفاده قرار گرفت.

      همانطور که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با وضوح بالا (MRI) و حالات پیشرفته تر تصویر گرفتن داخل عمل مانند CT پرتوی-مخروطی مثل (cbCT) و CT درون عمل (iCT) به طور گسترده ای در دسترس قرار گرفته اند، استفاده از سونوگرافی درون عمل, در میان جراحی های ستون فقرات افت نموده است. با این حال, با توجه به تجربه ما، سونوگرافی درون عمل جراحی در تعدادی از شرایط عمل جراحی مفید است و در برخی موارد مزایای بیشتری نسبت به تکنولوژی های جدید دارد. این امر به ویژه در هنگام عمل کردن ضایعات توده درون نخاعی یا ضایعات شکمی  برای کیسه تکال  درست هستند, زیرا آسیب شناسی خارج از دید مستقیم جراح است. اگر چه استفاده از سونوگرافی درون عمل جراحی به واسطه تعریف, به اپراتور وابسته است، ما دریافتیم که استفاده از این تکنیک بسیار آسان است، جراحان می توانند بعد از 1 یا 2 عمل جراحی, ماهر شوند و تصاویر بدون یک رادیولوژیست قابل تفسیر می باشند (جدول 1 را ببینید).

این مقاله در نشریه سیج منتشر شده و ترجمه آن با عنوان سونوگرافی حین عمل در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:

Use of Intraoperative Ultrasound During Spinal Surgery