عنوان مقاله:
عوامل خطر پریشانی روانی در طول همه گیری COVID-19: نقش سبک مقابله و تنظیم هیجانی
Risk factors of psychological distress during the COVID-19 pandemic: The roles of coping style and emotional regulation
سال انتشار: 2022
رشته: روانشناسی - پزشکی
گرایش: روانشناسی شناخت - روانپزشکی - روانشناسی بالینی - اپیدمیولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله عوامل پریشانی روانی
مشاهده سایر مقالات جدید:
2. Methods
2.1. Participants and procedure This cross-sectional study was conducted using convenience sampling in one university in Chengdu between May 25, 2020 and June 10, 2020. Approximately 30 classes from each university year with between 40 and 70 students each were selected. In total, 8000 students from 120 classes across four university years were invited to participate in the survey. Of the 8000 students, 6079 completed the survey. However, 52 were eliminated because of illogical answers, such as all choices being one or zero. In the end, 6027 completed surveys were used for analysis, corresponding to a response rate of 75.3%. All surveys were deidentified, and all participants provided consent for their anonymized data to be analyzed and published for research purposes. All procedures complied with the ethical standards of the Research Ethics Committee of the Chengdu Normal University. 2.2. Measures Sociodemographic data were collected from each participant, who self-reported sex, university year (1–4), their families’ monthly household income, and whether they were “left behind” by parents who moved to a city for better work. PD, coping style, and emotional regulation were measured with the published scales described below. 2.2.1. Psychological distress (PD) The 10-item Kessler Psychological Distress Scale (K10) was developed as a screening tool for PD in the general population, and we used it to assess non-specific PD in students. It is composed of items measuring psychological and physiological symptoms of anxiety and depression within the previous four weeks (Kessler et al., 2003). The items included were: “Did you feel …(1) tired out for no good reasons?”, …(2) nervous?”, …(3) so nervous that nothing could calm you down?”, …(4) hopeless?”, …(5) restless or fidgety?”, …(6) so restless that you could not sit still?”, …(7) depressed?”, …(8) that everything was an effort?”, …(9) so sad that nothing could cheer you up?” and …(10) worthless?” Each item was scored on a five-point Likert scale (1 = none of the time, 2 = a little of the time, 3 = some of the time, 4 = most of the time, and 5 = all of the time). The total possible score of the K10 ranges from 10 (no distress) to 50 (severe distress). A participant with a total score of 10–19 is likely to be well, 20–24 is likely to have a mild disorder, 25–29 is likely to have a moderate disorder, and 30–50 is likely to have a severe disorder (Fuller-Thomson et al., 2020). Studies have shown that the K10 is psychometrically valid and appropriate for use in indigenous and general populations in Ghana . A total score≥25 indicates moderate to serious psychological distress .
4. Discussion
We conducted a survey of 6027 Chinese university students to explore sociodemographic variables and certain psychological metrics as potential risk factors of PD after the COVID-19 outbreak. We observed that male sex, being left behind, and a monthly household income lower than 5000 CNY or higher than 20,000 CNY were associated with higher PD in our sample. However, of these, only being left behind was predictive of PD. Among pandemic-specific variables, expressing panic about COVID-19 on social media was the most important predictor of PD. The second most important predictor of PD was having cohabitants who were nervous about COVID-19. In addition to these factors, worrying about oneself or one’s family contracting COVID-19 or knowing someone in the community with COVID-19 were associated with higher PD. All of our measured psychological metrics were more important predictors of PD than any sociodemographic metric. We also explored the interactions between sociodemographic characteristics and each psychological measure. Our findings are contextualized in the following sections.4.1. The effects of sociodemographic factors on PD About 35.34% of the students in our sample have moderate to serious psychological distress. Considering many previous reports about psychologic status during the COVID-19 pandemic were scored by K6 or K10, it is necessary to compare the PD prevalence results with these studies. The PD prevalence in this study was much lower than a sample of 993 adults from Eswatini using K6 (Shongwe and Huang, 2021) and a sample of 553 medical students from Jordan using K10 (Seetan et al., 2021), who had a PD rate of 47.1% and 50.3%, respectively. In Shongwe and Huang’s study, desperate need for food and concerns about the loss of business were associated with the increased of PD prevalence, which was different with our sample, who were protected by their families and did not need to deal with these problems. Medical students in Seetan et al.’s study faced higher exposure risk and were more vulnerable than the general population. The prevalence of our sample was also much lower than a sample of 11,333 Japanese using the K6 version of this scale (Yamamoto et al., 2020), who had a PD rate of 48.1%. Many participants in Yamamoto et al.’s study were healthcare workers or had a history of treatment for mental illness, which was risk factor for higher PD.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
2. روش ها
2.1. شرکت کنندگان و روش این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه گیری در دسترس در یکی از دانشگاه های چنگدو بین 25 می 2020 تا 10 ژوئن 2020 انجام شد. تقریباً 30 کلاس از هر سال دانشگاهی با بین 40 تا 70 دانشجو انتخاب شدند. در مجموع، 8000 دانشجو از 120 کلاس در چهار سال دانشگاهی برای شرکت در نظرسنجی دعوت شدند. از 8000 دانش آموز، 6079 نفر نظرسنجی را تکمیل کردند. با این حال، 52 به دلیل پاسخ های غیرمنطقی، مانند یک یا صفر بودن همه گزینه ها، حذف شدند. در پایان، 6027 نظرسنجی تکمیل شده برای تجزیه و تحلیل استفاده شد که مربوط به نرخ پاسخ 75.3٪ است. همه نظرسنجی‌ها شناسایی شدند و همه شرکت‌کنندگان رضایت خود را برای تجزیه و تحلیل و انتشار داده‌های ناشناس برای اهداف پژوهشی ارائه کردند. همه رویه ها با استانداردهای اخلاقی کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه عادی چنگدو مطابقت داشتند. 2.2. اندازه‌گیری‌ها داده‌های جمعیت‌شناختی اجتماعی از هر شرکت‌کننده جمع‌آوری شد، که جنسیت، سال تحصیلی (۱ تا ۴)، درآمد ماهانه خانواده‌های خانواده‌شان، و اینکه آیا توسط والدینی که برای کار بهتر به شهری نقل مکان کرده‌اند، «جا مانده‌اند» جمع‌آوری شد. PD، سبک مقابله و تنظیم هیجانی با مقیاس های منتشر شده که در زیر توضیح داده شده است اندازه گیری شد. 2.2.1. پریشانی روانی (PD) مقیاس پریشانی روانی کسلر 10 ماده ای (K10) به عنوان یک ابزار غربالگری برای PD در جمعیت عمومی ایجاد شد و ما از آن برای ارزیابی PD غیر اختصاصی در دانش آموزان استفاده کردیم. این شامل مواردی است که علائم روانی و فیزیولوژیکی اضطراب و افسردگی را در چهار هفته قبل اندازه گیری می کند (کسلر و همکاران، 2003). موارد گنجانده شده عبارت بودند از: "آیا احساس کردید ... ؟»، …(5) بی قرار یا بی قرار؟»، …(6) آنقدر بی قرار که نمی توانستی آرام بنشینی؟»، …(7) افسرده؟» …(8) که همه چیز یک تلاش بود؟»…( 9) آنقدر غمگین است که هیچ چیز نمی تواند شما را خوشحال کند؟ و…(10) بی ارزش؟” هر آیتم در مقیاس پنج درجه ای لیکرت (1 = هیچ یک از زمان، 2 = کمی از زمان، 3 = برخی از زمان، 4 = بیشتر اوقات، و 5 = در همه زمان ها) نمره گذاری شد. مجموع امتیاز ممکن K10 از 10 (بدون پریشانی) تا 50 (پریشانی شدید) متغیر است. شرکت‌کننده‌ای با نمره کل 10-19 احتمالاً خوب است، 20-24 احتمالاً دارای یک اختلال خفیف است، 25-29 احتمالاً دارای یک اختلال متوسط است و 30-50 احتمالاً دارای یک اختلال شدید است. فولر تامسون و همکاران، 2020). مطالعات نشان داده‌اند که K10 از نظر روان‌سنجی معتبر است و برای استفاده در جمعیت‌های بومی و عمومی در غنا مناسب است. نمره کل ≥25 نشان دهنده پریشانی روانی متوسط تا جدی است.
4. بحث
ما یک نظرسنجی از 6027 دانشجوی دانشگاه چینی انجام دادیم تا متغیرهای اجتماعی جمعیت شناختی و معیارهای روانشناختی خاصی را به عنوان عوامل خطر بالقوه PD پس از شیوع COVID-19 بررسی کنیم. ما مشاهده کردیم که جنس مرد، عقب ماندن و درآمد ماهانه خانوار کمتر از 5000 CNY یا بالاتر از 20000 CNY با PD بالاتر در نمونه ما همراه بود. با این حال، از این میان، تنها ماندن پیش‌بینی کننده PD بود. در میان متغیرهای خاص همه گیر، ابراز وحشت در مورد COVID-19 در رسانه های اجتماعی مهم ترین پیش بینی کننده بیماری PD بود. دومین پیش‌بینی‌کننده مهم PD داشتن هم‌زمان‌هایی بود که از COVID-19 عصبی بودند. علاوه بر این عوامل، نگرانی در مورد ابتلای خود یا خانواده‌اش به کووید-19 یا شناختن فردی در جامعه مبتلا به کووید-19 با PD بالاتر همراه بود. همه معیارهای روانشناختی اندازه‌گیری‌شده ما، پیش‌بینی‌کننده‌های مهم‌تری برای PD نسبت به هر معیار جمعیت‌شناختی اجتماعی بودند. ما همچنین تعاملات بین ویژگی های جمعیت شناختی و هر معیار روانشناختی را بررسی کردیم. یافته های ما در بخش های زیر زمینه سازی شده است. 4.1. تأثیر عوامل اجتماعی جمعیت شناختی بر PD حدود 34/35 درصد از دانش آموزان نمونه ما دارای پریشانی روانی متوسط تا جدی هستند. با توجه به اینکه بسیاری از گزارش‌های قبلی در مورد وضعیت روانی در طول همه‌گیری COVID-19 توسط K6 یا K10 امتیازدهی شده بودند، لازم است نتایج شیوع PD با این مطالعات مقایسه شود. شیوع PD در این مطالعه بسیار کمتر از نمونه ای شامل 993 بزرگسال از اسواتینی با استفاده از K6 (Shongwe و Huang، 2021) و نمونه ای متشکل از 553 دانشجوی پزشکی از اردن با استفاده از K10 (Seetan et al., 2021) بود که دارای PD بودند. نرخ به ترتیب 1/47 و 3/50 درصد است. در مطالعه Shongwe و Huang، نیاز مبرم به غذا و نگرانی در مورد از دست دادن کسب و کار با افزایش شیوع PD مرتبط بود، که با نمونه ما که توسط خانواده‌هایشان محافظت می‌شد و نیازی به مقابله با این مشکلات نداشتند، متفاوت بود. دانشجویان پزشکی در مطالعه سیتان و همکاران با خطر بیشتری مواجه بودند و نسبت به جمعیت عمومی آسیب پذیرتر بودند. شیوع نمونه ما نیز بسیار کمتر از نمونه 11333 ژاپنی با استفاده از نسخه K6 این مقیاس بود (Yamamoto et al., 2020) که دارای نرخ PD 48.1٪ بود. بسیاری از شرکت کنندگان در مطالعه یاماموتو و همکاران، کار مراقبت های بهداشتی بودند.
