هدف: تعریف رویه نوار پس-ترامسدودکننده (پس از TOT) برای اختلال کنترل ادرار (VD) در نوشته ها ضد و نقیض است. در این مطالعه، ما با نگاهی به گذشته، عوامل ریسک پس از TOTVD را با استفاده از تعاریف مختلف در یک گروه بررسی نموده ایم.
مواد و روشها: پرونده های پزشکی 449 بیمار بعد از عمل جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. احتباس ادراری حاد نیازمند کاتتریزاسیون، احساس ذهنی مشکل دفع ادرار در طی پیگیری و باقی مانده پس-بعد از عمل پس از دفع ادرار- (PVR) بیشتر از 100 میلی لیتر یا PVR بیش از 50٪ حجم تخلیه شده (PVR قابل توجه) برای تعریف VD اتخاذ شد. با این دسته بندی ها، تجزیه و تحلیل چند متغیره برای عوامل ریسک VD بعد از عمل انجام شد.
نتایج: ده بیمار (2.2٪) که به کاتتریزاسیون نیاز داشتند، 47 (10.5٪) مشکل دفع ادرار پس از عمل را تجربه کردند و 63 (14.7٪), PVR معنادار را نشان دادند. در تجزیه و تحلیل لجستیک چند متغیره، عوامل ریسک مستقل برای احتباس پس از عمل نیازمند کاتتریزاسیون, سابقه احتباس قبلی (0.06 = P) و سابقه هیسترکتومی قبل از عمل بود. عوامل ریسک برای مشکل ذهنی دفع ادرار پس از عمل, دترسور کم فعال (0.04 = P) و علائم انسدادی دفع ادرار قبل از عمل (P <0.01) بودند. تاریخ احتباس ادراری قبلی (P <0.01)) یک عامل ریسک مستقل برای مشکل ادرار کردن همزمان بعد از عمل و PVR معنی دار بود. بی حسی نخاعی ( 0.02 = p) و سابقه احتباس ادراری قبلی (P = 0.02), عوامل ریسک مستقل برای PVR قابل توجه بعد از عمل بودند.
نتیجه گیری ها: با استفاده از چندین تعریف از VD پس از رویه بند میان-مجرای ادرار، نرخ جریان پیک بعد از عمل و PVR به طور چشمگیری بین گروه های مختلف متفاوت بود. اگر چه هیچ عامل ریسک مستقل سازگار با تعاریف مختلف VD وجود نداشت، علائم انسدادی ادرار قبل از عمل و پارامترهای هدف نشاندهنده اختلال دترسور, احتمالاً دارای قدرت پیش بینی برای پس از VD TOT هستند.