چکیده
هدف:تعیین سنجش های تعادل ایستادن تایید شده در جمعیت کودکان، و تعیین مولفه های کنترل طرز حالت بدن بررسی شده در هر ابزار.
منابع داده ها: جستجوهای الکترونیکی در پایگاه داده های مدلاین، امبسی و سی آی ان ای اچ ال با ترکیبات کلید واژه های تعادل طرز حالت بدن، تعادل، روان سنجی، بازتولید نتایج، ارزش پیش بینی آزمون ها، و کودک/علم امراض کودکان، ادبیات ناشناخته، و جستجوهای دستی صورت گرفت.
انتخاب مقاله: معیارهای ورود سنجش هایی با اهداف بیان شده برای ارزیابی تعادل با جمعیت کودکان، با حداقل 1 نوع ارزیابی روان سنجی، با حداقل 1 نوع فعالیت ایستادن، با پروتکل استاندارد و معیارهای ارزیابی و منتشر شده به زبان انگلیسی بودند. دو منتقد به طور مستقل مقالاتی برای شامل سازی مد نظر قرار دادند. 21 سنجه شامل شد.
استخراج داده ها: دو منتقد ویژگی های توصیفی را استخراج نمودند و 2 محقق به طور مستقل مولفه های تعادل در هر سنجش را با استفاده از نگرش به سیستم ها جهت کنترل طرز حالت بدن کدگذاری نمودند که چارچوب نهادینه برای تعادل در جمعیت کودکان بود.
ترکیب داده ها: مولفه های تعادل در سنجه های ارزیابی شدند که شامل سیستم های حرکتی پایه ای (100%)، کنترل طرز حالت بدن به طور پیش بینی (72%)، پایداری استاتیک (62%)، ادغام حسی (52%)، پایداری پویا (48%)، محدودیت های پایداری کارکردی (24%)، تاثیرات شناختی (24%)، حالت عمودی (9%)، و کنترل طرز حالت بدن به طور عکس العمل (0%) بود.
نتایج: ارزیابی تعادل کودکان با سنجه های معتبر و جامع برای اطمینان از گسترش تحرک ایمن و استقلال در فعالیت های کارکردی اهمیت دارد. سنجه های تعادل تایید شده در جمعیت کودکان کنون به طور جامع به ارزیابی کنترل طرز حالت ایستاده بدن نپرداخته اند و برخی شکاف های موجود در سنجه های امراض کودکان را حذف نموده اند که تضمین توجه به تایید آنها در بین کودکان است.
تعادل به عنوان توانایی کنترل مرکر جرم نسبت به پایگاه پشتیبانی تعریف می گردد. توانایی دستیابی و حفظ تعادل در حالت ایستاده مهارت بحرانی و مادم العمر پیچیده است که به عنوان ساختار/کارکرد و فعالیت تعریف شده و در چارچوب دسته بندی بین المللی کارکرد، معلولیت و سلامت جای دارد. نقائصی که به طور رایج در کنترل طرز حالت بدن در بین جمعیت کودکان مشاهده می شوند از دیرباز در رده سنی زیر 18 سال تعریف شده اند که به عدم رشد حرکت و کارکرد تحرک مربوط می شوند. خوشبختانه نقائص تعادل در ایستادن را می توان به طور موثر ازز طریق نرمش درمان بخش درمان نمود. به همین منوال، ارزیابی کنترل طرز حالت بدن در حالت ایستاده برای نظارت بر رشد، تشخیص نقائص، برنامه ریزی طرح های درمانی، و ارزیابی تغییرات در جمعی کودکان اهمیت دارد.
ارزیابی تعادل ایستادن در جمعیت کودکان به واسطه ساختار چند مولفه ای و تاثیر رشد بر کنترل طرز حالت پیچیده است. ماهیت چند مولفه ای تعادل ریشه در نظریه کنترل طرز حالت بدن دارد که تعادل را به عنوان محصول تاثیر متقابل در بین سیستم های بیولوژی در محیط دائم در حال تغییر مفهوم سازی می کند. هر چند توصیف واحدی از نگرش سیستم ها به کنترل طرز حالت بدن تایید نشده است، این رویکرد مورد تایید شواهد برگرفته از چند آزمایشگاه بوده که نشان می دهد چگونه محدودیت ها یا نقائص تحمیل شده تعادل را به هم زده و بر رشد کنترل طرز حالت بدن تاثیر می گذارند. مولفه های توصیف تعادل در جمعیت کودکان و بزرگسالان شامل مولفه های دستگاه حرکتی (همانند قدرت، هماهنگی)، پایداری استاتیک در طی ایستادن، محدودیت های پایداری اثرگذار بر توانایی جابجایی مرکز ثقل، جهت گیری نسبت به نیروی جاذبه، عکس العمل های طرز حالت بدن به بازیابی تعادل، تنظیمات پیش بینی شده قبل از حرکات ارادی، تعادل پویا هنگام تغییر تکیه گاه، ترکیب اطلاعات حسی و تاثیر پردازش ادراکی بر حفظ پایداری می باشد. نگرش سیستمی به کنترل طرز حالت بدن بر اهمیت توجه به هر مولفه به طور مجزا تاکید دارد چون هر کدام به طور مستقل منجر به اختلال در تعادل می شوند. به علاوه رشد هر کدام از این مولفه ها در طی سال های متمادی رخ می دهد. شواهد فیزیولوژیکی عصبی و زیست مکانیکی نشان می دهد که کنترل طرز حالت بدن همانند فرد بزرگسال تقریبا نیاز به 7 سال گذر زمان از بدو تولد دارد. لذا تنوع زیادی درباره تعادل کودکان در این دوره زمانی وجود دارد. با توجه به دستگاه های بدن و فرایند رشد کنترل طرز حالت،می توان بر نیاز به ارزیابی هر مولفه تاکید داشت.
-این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن مقاله با عنوان تعادل کودکان در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
Components of Standing Postural Control Evaluated in Pediatric Balance Measures: A Scoping Review
