عنوان مقاله:
شیوه های مدیریت پروژه در برنامه های اصلی مشارکت تحقیق و توسعه دانشگاه و صنعت - یک مورد مطالعه
Project management practices in major university‑industry R&D collaboration programs – a case study
سال انتشار: 2022
رشته: مدیریت
گرایش: مدیریت پروژه - تحقیق در عملیات - سیاست های تحقیق و توسعه
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله شیوه های مدیریت پروژه
مشاهده سایر مقالات جدید:
Discussion
Analysis of the interviews resulted in a new framework of PM practices in major UICs presented in Fig. 3. In summary, the framework offers the transversal PM practices for all projects in a major program, as the program management level must be assured. It identifies seven practices in the ‘initiation’ phase instead of four in the ‘initial framework’ (Table 1). In the ‘project initial planning’ and ‘project closure’ phases, there were no changes. In the ‘project execution, monitoring/controlling and replanning’ phase, twelve practices were indicated instead of the five initially proposed, so two practices were added: ‘ongoing delivery’ and ‘innovation meetings’.
In the contingent practices of the final PM.UIC framework, a total of 30 practices are identified: two practices related to traditional approach against three considered in the ‘initial framework’, 12 agile practices instead of the 15 initially identified, and 16 common (either used in traditional or agile) – two more than the 14 initially identified.
The PM.UIC framework developed through this research, divides PM practices into two groups – transversal and contingent. Transversal practices are must-have PM practices distributed throughout the PM lifecycle to assure effective governance of the overall UIC program. Contingent means optional practices that project teams can decide to use. These contingent PM practices are divided into traditional, agile and common, i.e. used either by traditional or agile PM approaches. The contingent practices would allow the use of the ‘optimized’ model that emphasizes planning and formal processes based on phases, and the ‘adaptive’ model that recognizes that the goals to be achieved and the path to achieving them are fundamentally uncertain and are based on intuitive judgment, informal processes, and learning acquired through trial-and-error experience (Davies 2014; Shenhar and Dvir 2007). While the transversal practices would allow the engagement of all the stakeholders involved, as well as a more significant alignment and proximity between them, and a better vision of the major program objectives to lead to the success of the projects within the program, maximizing the program benefits realization (Coombs 2015; Fernandes and O’Sullivan 2021).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
بحث
تجزیه و تحلیل مصاحبه ها منجر به یک چارچوب جدید از شیوه های PM در UIC های اصلی ارائه شده در شکل 3 شد. به طور خلاصه، این چارچوب روش های PM عرضی را برای همه پروژه ها در یک برنامه اصلی ارائه می دهد، زیرا سطح مدیریت برنامه باید تضمین شود. این هفت عمل را در مرحله "شروع" به جای چهار در "چارچوب اولیه" شناسایی می کند (جدول 1). در مراحل "برنامه ریزی اولیه پروژه" و "بسته شدن پروژه" هیچ تغییری ایجاد نشد. در مرحله «اجرای پروژه، نظارت/کنترل و برنامه‌ریزی مجدد»، دوازده روش به جای پنج مورد پیشنهادی اولیه نشان داده شد، بنابراین دو شیوه به آن اضافه شد: «تحویل مداوم» و «جلسات نوآوری».
در شیوه‌های احتمالی چارچوب نهایی PM.UIC، در مجموع 30 شیوه شناسایی می‌شود: دو شیوه مربوط به رویکرد سنتی در مقابل سه مورد در نظر گرفته شده در «چارچوب اولیه»، 12 شیوه چابک به‌جای 15 مورد شناسایی اولیه، و 16 روش رایج ( یا به صورت سنتی یا چابک استفاده می شود) - دو مورد بیشتر از 14 موردی که در ابتدا شناسایی شد.
