چکیده
الگوریتم مسیریابی عملکرد اصلی را در داخل عملکرد کلی اجتماع در تراشه انجام می دهد. مسیریابی پویا با در نظر گرفتن تغییر قابل توجهی در پهنای باند ارتباطی و سازگاری با اتصالات ناقص و ترافیک سنگین جالب است. مسیریابی XY در توپولوژی (جانمایی) مش باعث ترافیک در قسمت مرکزی شبکه می شود که تاخیر را افزایش و منجر به کاهش عملکرد می شود. ترافیک شبکه به طور کلی در بخش مرکزی شبکه به دلیل افزایش ترافیک در همان گره ها به طور دوره ای توسط گره های همسایه افزایش می یابد. علاوه بر این، ترافیک سنگین به دلیل گره های همسایه قطعا عملکرد سیستم را کاهش می دهد و اثر مضری بر گره ها خواهد داشت. سپس تلاش می کنیم که تاخیر محلی به علت ترافیک را با استفاده از آدرس مشخص نزدیک اندازه مکان، بر اساس روش تقسیم و حل برای کشش مسیر ، کاهش دهیم. آن تاخیر در هر همسایه محلی با کمک کاهش فشار مسیریابی هر گره محلی به حداقل می رسد. در این مقاله جانمایی محبوب مش همرا با الگوریتم LBAR را اجرا کرده ایم و نتایج با مسیریابی XY-معمولی مقایسه می شود. مشاهده می شود که توازن بار و تاخیر در مورد LBAR نسبت به XY معمولی بهبود یافته و ترافیک کل شبکه برای LBAR در مقایسه با XY سنتی کاهش می یابد.
