چکیده
الگوریتم مسیریابی عملکرد اصلی را در داخل عملکرد کلی اجتماع در تراشه انجام می دهد. مسیریابی پویا با در نظر گرفتن تغییر قابل توجهی در پهنای باند ارتباطی و سازگاری با اتصالات ناقص و ترافیک سنگین جالب است. مسیریابی XY در توپولوژی (جانمایی) مش باعث ترافیک در قسمت مرکزی شبکه می شود که تاخیر را افزایش و منجر به کاهش عملکرد می شود. ترافیک شبکه به طور کلی در بخش مرکزی شبکه به دلیل افزایش ترافیک در همان گره ها به طور دوره ای توسط گره های همسایه افزایش می یابد. علاوه بر این، ترافیک سنگین به دلیل گره های همسایه قطعا عملکرد سیستم را کاهش می دهد و اثر مضری بر گره ها خواهد داشت. سپس تلاش می کنیم که تاخیر محلی به علت ترافیک را با استفاده از آدرس مشخص نزدیک اندازه مکان، بر اساس روش تقسیم و حل برای کشش مسیر ، کاهش دهیم. آن تاخیر در هر همسایه محلی با کمک کاهش فشار مسیریابی هر گره محلی به حداقل می رسد. در این مقاله جانمایی محبوب مش همرا با الگوریتم LBAR را اجرا کرده ایم و نتایج با مسیریابی XY-معمولی مقایسه می شود. مشاهده می شود که توازن بار و تاخیر در مورد LBAR نسبت به XY معمولی بهبود یافته و ترافیک کل شبکه برای LBAR در مقایسه با XY سنتی کاهش می یابد.
1.مقدمه
سیستم کنونی تراشه ها از شبکه های گسترده منطقه در اطراف همسایگی آنها مقایسه می شود و به این دلیل است که آنها کمتر غیرجبرگرایی را نشان می دهند. همسایگی ها، شبکه های مفیدی مانند آنهایی که برای مقیاس بزرگ چند پردازنده تولید می شوند، نیازهای مقایسه ای و همچنین ضروری ها را دارند. به عنوان مثال، ویژگی های چند مشخصه، به عنوان مثال، انرژی مورد نیاز علاوه بر طراحی تخصصی زمان، در شبکه های SoC خاص هستند [1] [2[ اثربخشی اتصال داخلی و برآورد اطلاعات پیش نیازهایی را تبادل می کند که برای چارچوب های NoC ضروری تر هستند، و همچنین شبکه در تراشه (NoC) به عنوان سازگاری، چند منظوره تبدیل شده اند و همچنین برای مسائل مربوط به این نوع قابل استفاده است [3[. در سیم کشی معمولی NoC ، مبادلات در میان هسته های تعبیه شده برای اکثر قسمتها وسیله سوئیچ های متعدد و اتصالات سیم هستند. این مکاتبات چند هاب می تواند عملیات محدودکننده قابل توجه ای در اجرای چارچوب باشد که افزایش برای دموکراسی بیشتر و انتشار حیاتی را ارائه می دهد. برای غلبه بر این محدودیت اجرایی، ما مدل معماری جدید از طریق فرضیه های سیستم پیچیده در ارتباط با عمدتا مجموعه اتصالات تراشه ها برای ایجاد عملکرد بالا و تاخیر اندک را پیشنهاد می دهیم NoCs [4]. بر فرض مثال، بسیاری از مرکز ها، ساختارهای یکپارچه اینتل به سمت چند هسته ای ژئون فی [5] [6] ، به عنوان شیوه ای برای اجرای مولد و اجرای بیشتر با تاخیر کم حرکت می کنند. در این مقاله ما مدل عملکردی را پیشنهاد می دهیم که بار را در سیستم مبتنی بر تراشه شبکه به حداقل می رساند. به طور کلی، مهندسان مدل عملکردی را طراحی، بعدا تکنولوژی های آینده بر اساس مدل عملکرد را تجزیه و تحلیل می کنند. با توجه به این نکته، اولین مدل معماری و برنامه های کاربردی به صورت جداگانه ایجاد می شوند. سپس کاربردها توسط مدل های عملکرد توسعه یافته و معماری برای ارزیابی ترکیب کاربرد معماری منتخب استفاده می شود [7] [8]. در همین حال مسیرهای متعددی از گره فعلی به گره هدف وجود دارد؛ شبکه در تراشه باید الگوریتم های فرماندهی را جهت مسیر بسته داده برای مقصد نهایی اجرا کند. آن بر توانایی و تأخیری که ترافیک را تجربه می کند تاثیر می گذارد.
-این مقاله در نشریه IJPAM منتشر شده و ترجمه آن با عنوان مسیریابی XY در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
A LOAD BALANCE AWARE XY ROUTING METHODOLOGY FOR NOC ARCHITECTURES