آغاز گلدهی، یک نشان حیاتی از تاریخچه حیات است؛ گیاهان، در یک زمان از سال که موفقیت باروری حداکثر را در یک حوزه معین تضمین می کند، تکامل می یابند. چند دهه از مطالعات فیزیولوژیکی نشان داده است که گلدهی در پاسخ به نشانه های زیست محیطی و مسیرهای داخلی آغاز می شود. نشانه های زیست محیطی معمول مورد مطالعه عبارتند از: تغییر در دما و طول روز. مسیرهای درون زا به طور مستقل از سیگنال های زیست محیطی عمل می کنند و به حالت رشد و نمو گیاه مربوط می شوند؛ چنین مسیرهایی، گاهی اوقات به عنوان مسیرهای "مستقل" مورد اشاره قرار می گیرند که نشان دهنده عدم نفوذ زیست محیطی است. سهم نسبی ورودی های مستقل و زیست محیطی برای "تصمیم" گلدهی در میان گونه های مختلف متفاوت است. برای مثال، گلدهی به طور کامل ناشی از مسیرهای مستقل در انواع توتون و تنباکو در نظر گرفته می شود (Tabacum Nicotiana) که تعداد ثابتی از گره ها را تشکیل می دهند، بدون در نظر گرفتن محیطی که قبل از گلدهی در آن رشد کرده است (McDaniel و Hsu ،1976 ). با این حال، تغییر تک ژنی ممکن است سبب شود که توتون و تنباکو نیاز به روزهای کوتاهی برای گلدهی داشته باشند (Allard 1919) ، که نشان می دهد که تفاوت های بیوشیمیایی اساسی بین حس کردن-محیط زیست و معابر درون زا می توانند حداقل باشد. همچنین، مسیرهای درون زا و زیست محیطی می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. به عنوان مثال، برخی از گیاهان از یک فاز نوجوان عبور می کنند که در آن، آنها به نشانه های محیطی که گلدهی را ارتقا می دهند پاسخ نمی دهند (Poethig، 1990)؛ یعنی گذار از فاز نوجوان به بالغ، نوعی از مسیر درون زا است که برای ارائه صلاحیت در مسیرهای زیست محیطی برای ارتقای گلدهی ضروری است. اضافه شدن ژنتیک مولکولی به طیف وسیعی از روش های مورد استفاده برای مطالعه شروع گلدهی در همین اواخر، برخی از بینش های مولکولی را به مسیرهای درونزا و حسگر-زیست محیطی ارائه نموده است و نشان داده است که چگونه ورودی ها از مسیرهای مختلف در تصمیم گلدهی یکپارچه می شوند.
(با توجه به تلاش های مستمر بسیاری از دانشمندان که روی بسیاری از گونه ها مشغول کار هستند، ما مطالب بسیاری در مورد زمان گلدهی یاد گرفته ایم که ارزشمند است. متاسفانه، به دلیل محدودیت های زمانی و مراجع، تنها بخش کوچکی از این بدنه گسترده از کارها را می توان در این مقاله پوشش داد. بر این اساس، ما اغلب خوانندگان را برای بحث عمیق تر به مقالات بررسی های اخیر ارجاع می دهیم و از همکارانی که کارشان با توجه به این محدودیت ها ذکر نشده است عذرخواهی می کنیم.)
واکنش نوری و هورمون گلدهی: یک مسیر قدیمی
نوسانات سالانه در طول روز که در سطح سیاره ما زیاد رخ می دهد، یک نشانه زیست محیطی قابل اعتماد را در مورد زمانی از سال ارائه می دهد. بنابراین، تعجب آور نیست که مسیرهایی که گلدهی را در پاسخ به فتوپریود آشکار می سازند و ارتقا می دهند، قدیمی ترین و حفاظت شده ترین مسیرها هستند. آزمایش های فیزیولوژیکی انجام شده برای اولین بار در دهه 1930 (Knott، 1934) نشان داد که فتوپریودهای القائی توسط برگ ها احساس می شوند. این، دو سؤال اساسی را مطرح می کند: چگونه برگ ها می توانند طول روز را اندازه گیری کنند و ماهیت سیگنال گلدهی (معروف به florigen) چیست که از برگ به بافت جنینی راس جوانه، گذار خواهد داشت؟ پس از هفت دهه پژوهش، ما در حال حاضر پاسخ نسبتا روشن و رضایت بخشی به این پرسش ها، به خصوص در مورد Arabidopsis داریم (Arabidopsis thaliana).
این مقاله در نشریه آکسفورد ژورنال منتشر شده و ترجمه آن با عنوان گلدهی در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
