چکیده
مقدمه: ما نتایج یک آزمون حافظه انجمنی جدید و مرتبط از نظر محیط زیست، یعنی آزمون صفحه لمسی موقعیت شیء (OLTT) را ارائه کرده ایم که نسبت به خطر لوب گیجگاهی میانی مرتبط با اختلال شناختی خفیف (MCI) حساس است.
روش ها: در مجموع 114 نفر از جمله افراد جوان و مسن به عنوان گروه کنترل و بیماران مبتلا به MCI شرکت کردند و OLTT و آزمون استاندارد عصبی روانشناختی را تکمیل کردند. OLTT مستلزم آن بود که شرکت کنندگان موقعیت اشیاء تحت شرایط آزاد و نشانه دار را با دقتی به یاد آورند که با استفاده از معیارهای فاصله (به عنوان مثال، امتیاز خطای پیوسته) و یک فرمت تشخیص استاندارد ارزیابی شده بودند. همبستگی های بین داده های عملکرد و حجمی از زیر مجموعه ای از 77 شرکت کننده ارزیابی شده بودند.
نتایج: اثرات معنی دار سن به واسطه اثرات MCI در تمام شرایط آزمون تحت الشعاع قرار گرفتند. به طور کلی، یادآوری نشانه دار OLTT به شدت و به طور خاص بیش از آزمون های حافظه سنتی با حجم نواحی لوب گیجگاهی میانی مرتبط با بیماری در ارتباط قرار داشت.
بحث: OLTT ممکن است نسبت به خطر ساختاری اولیه در نواحی که توسط بیماری آلزایمر تحت تاثیر قرار گرفته اند، حساس باشد.
1. مقدمه
بخش قابل توجهی از شواهد نشان می دهند که بیماری آلزایمر (AD)، سال ها قبل از شروع علائم بالینی با تجمع نوروفیبریلارا تئو در ناحیه ترانس اینتورهینال لوب های گیجگاهی میانی در میان اولین تغییرات پاتولوژیک آغاز می شوند و به طور خاص با کاهش شناختی در ارتباط قرار دارند. این موقعیت آناتومیک قابل توجه است، زیرا قشر اینتورهینال به عنوان (1) ناحیه همگرایی برای ورودی چند کیفیتی از قشر های آمیگدال، پریرهینال، پاراهیپوکمپال، شنوایی و بینایی و (2) مدخل هیپوکامپ از طریق مسیر های پرفورانت و الوییر عمل می کند که به طور مستقیم سابیکولوم، CA1، CA3 و چین سینوسی مغز را از نظر عصبی تامین می کند. بنابراین، جای تعجب نیست که نقص حافظه به طور معمول اولین علامت شناختی AD است و مبنای تشخیص اختلال شناختی خفیف (فراموشی) (MCI) به طور کلی به عنوان یک پیشگام برای فراموشی مرتبط با AD در نظر گرفته می شود. کمیت این نقص حافظه به طور معمول با استفاده از معیارهای پذیرفته شده عصبی روانشناختی مانند حافظه برای فهرست کلمات، نثر، و طرح های دیداری فضایی تعیین می شود، با این حال افراد مسن تر و بیماران که در مراحل اول بیماری قرار دارند اغلب دشواری با وظایف انجمنی مانند یادآوری موقعیت اشیاء را گزارش می کنند. بنابراین، ممکن است در استفاده از پارادایم هایی که در زمان ارزیابی حافظه در افراد مسن، با این شکایت های واقعی برابر هستند، مزیت خاصی وجود داشته باشد.
در چند مطالعه اخیر، حافظه موقعیت شیء (OL) در بیماران مبتلا به MCI مورد بررسی قرار گرفته است، و اختلال قابل توجهی نسبت به افراد مسن سالم از نظر شناختی گزارش شده است. این یافته ها با توجه به فرآیند های شناختی و همبستگی های مرتبط نوروآناتومیک حافظه OL انگیزنده هستند. به طور خاص، برای شکل گیری موفق یک حافظه OL جدید، فرد باید از نواحی شکمی جریان بصری از جمله قشر پریرهینال برای شناسایی شیء استفاده کند. پردازش موقعیت شیء به عنوان دخالت چین سینوسی مغز پاراهیپوکامپ شناخته شده است. این جنبه های مختلف اطلاعات مربوط به شیء باید از طریق شبکه حافظه کاری پیشانی آهیانه ای در ذهن نگه داشته شوند، تا زمانی که با ارتباطی که تصور می شود در هیپوکامپ رخ می دهد، به یک حافظه طولانی مدت محدود هستند. انتقال اطلاعات از حافظه کاری به حافظه طولانی مدت با ساختار بادلی یک بافر اپیزودیک همخوانی دارد که ممکن است در مورد حافظه های OL مبتنی بر پیش بینی های فوق الذکر در داخل و خارج از این منطقه و همچنین شواهد نوروفیزیولوژیک فعال سازی عصبی مداوم در طول تاخیر های زمانی توسط قشر اینتورهینال ایجاد شود. بنابراین پاتولوؤی مرتبط با AD در ناحیه انتورهینال ممکن است منجر به ادغام ناقص اشیاء و موقعیت آن ها می شود و درنتیجه فرآیند ارتباط هیپوکامپ را در معرض خطر قرار می دهد.
این مقاله در نشریه alz منتشر شده و ترجمه آن با عنوان لوب گیجگاهی میانی در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
