این مقاله از مطالعات تجربی دو شرکت رقابتی در منطقه ی سازمانی کم جمعیت در نروژ گرفته می شود. پرسش اصلی در مقاله این است که این شرکت ها چگونه به رقابت پذیری جهانی دست یافته اند. این مقاله بر روی این پرسش متمرکز شده است که شرکت ها چگونه با توجه ویژه بر آموزش سازمانی شرکت ها و ظرفیت جذب، نوآوری های خود را سازماندهی می کنند. به این نکته نیز دست یافته شده است که یادگیری در محل کار، شرکت ها را قادر می سازد که از دانش در راه غیر مرسوم آن نیز استفاده نمایند. این آموزش؛ در جنبه ها و ویژگی های خاص سازمانی در شرکت ها همچون مشارکت گسترده، آموزش دراز مدت کار، استفاده از دانش های عمل محور در پروژه های ابتکاری و نوآوری ها و اتصال و پیوند با منابع علمی ملی و جهانی نهفته است. ویژگی های مناطق کم جمعیت نشان می دهد که این ویژگی ها یک استراتژی کلی قابل اعمال را در چنین منطقه هایی باعث می شود.
مقدمه
در این مقاله این موضوع را مورد بحث قرار می دهیم که شرکت ها در مناطق کم جمعیت برای رقابت به یادگیری در محل کار بستگی دارد. محل سکونتشان نشان می دهد که نمی توانند به آنها نمی توانند مانند شرکت ها در سطح مناطق مرکزی به منابع محلی خارج از شرکت تکیه کنند. تمرکز ما بر روی یادگیری در محل کار به موازات مشارکت های اخیر ادبی می باشد. Ekman et al. (2011) به سازمان نوآوری و روند یادگیری در سطح شرکت در میان ساختارهای آموزشی و اجتماعی فرهنگی در جوامع اسکاندیناوی - که مشارکت گسترده را شبیه سازی میکند- اشاره میکند. بر اساس اطلاعات گشترده ی اروپایی، Lorenz (2011) مشخص کرد که کشورهای نروژ، دانمارک، و سوییس (و هلند) تعداد بالای قابل مقایسه ای از آموزش های سازمانی دارند. این ها با تنوع در امور، عدم محوریت مسئولیت ها و تصمیمات، فرصت هایی برای استفاده از ابتکار عمل در کارگاه ، و ادغام یادگیری و تغییرات در کار مشخص می شوند. Gustavsen (2011) به این نوع سازمان به عنوان کاری مناسب که به طور گسترده در میان مدل های مشترک اروپا گسترش یافته و به عنوان پاسخی به تاکیدات قبلی بر روی سازمان های کار فوردی (Fordist) اشاره میکند. سازمان کار آموزش،استفاده بیشتر از تجربه و تخصص کارکنان، و ابتکار عمل در روند نوآوری را ممکن میسازد. علاوه بر این جوامع رفاهی ترفدار مساوات به اعتماد و جریان دانش در داخل و بین سازمان -که روند و پوروسه ی نوآوری را شبیه سازی می کنند- کمک میکنند. Lundvall & Lorenz (2012) اظهار میکند که سطوح بالای سرمایه ی اجتماعی و اعتماد در کشورهای شمال اروپا باعث افزایش نوآوری، تولیدات بالا، و رشد اشتغال زایی در این کشورها میگردد.
کلان مطالعاتی که در بالا اشره شد، نشان می دهد که آموزش در محل کار برای رقابت پذیری شرکت ها و ارتباط این آموزش ها و یادگیری ها با ویژگی های جوامع شمال اروپا همچون فاکتورهای فرهنگی، ساختارهای آموزشی، سرمایه ی اجتماعی و اعتماد حائز اهمیت است. گرچه این مطالعات فاقد یک مشی جغرافیایی ورای سطح ملی است که به جهت تفاوت تاثیر آموزش در محل کار، در مناطق محلی، با اهمیت است. این در جایی ست که جغرافیای اقتصادی می تواند به دانش تئوری در مورد نواحی و سیستم ابتکاری ناحیه ای کمک کند. همچون گونه شناسی Trippl و Tödtling برای ویژگی های سازمانی سیستم ابتکار محلی. در تحقیق حاضر ما مفهوم " مناطق کم جمعیت " را برای اشره بر مناطقی استفاده میکنیم که سیستم نوآوری محلی به طور سازمانی کم جمعیت است.در یک منطقه ی کم جمعیت دسته های پیشرفت صنعتی وجود ندارد و یا دارای بخش ضعیف تولید دانش و سازمان های پخش میباشد. بنابراین این ویژگی ها باعث می شود تبادل دانشی محلی در سطح کوچک و کم اتفاق بیفتد و در نتیجه فعالیت نوآوری بر اساس منابع محلی کم خواهد بود. بسیاری از تحقیقات گذشته بر بروی مناطق پر جمعیت سازمانی متمرکز شده اند، همچون دسته ها و خوشه های منطقه ای که شرکت ها تا حدی میتوانند فعالیت های نوآوری خود را براساس نظریات تخصصی خارجی و سایر منابع بنا نهند.
این مقاله در نشریه تیلور و فرانسیس منتشر شده و ترجمه آن با عنوان شرکت های رقابتی در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
Competitive firms in thin regions in Norway: The importance of workplace learning
