عنوان مقاله:
توانبخشی پس از ترمیم آرتروسکوپی بانکارت: یک بررسی محدوده سیستماتیک برای شناسایی شکاف های شواهد مهم
Rehabilitation after arthroscopic Bankart repair: a systematic scoping review identifying important evidence gaps
سال انتشار: 2021
رشته: پزشکی
گرایش: جراحی ارتوپدی - پزشکی فیزیکی - فیزیوتراپی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله توانبخشی پس از ترمیم آرتروسکوپی
مشاهده سایر مقالات جدید:
Methodology
We followed the five-stage methodological framework proposed for scoping reviews [9–11] and the Preferred Reporting in Systematic Reviews and Meta-analyses Extension for Scoping Reviews (PRISMA-ScR) guidelines [12]. Stage one: identifying the scope and research questions Research Questions:We used the ‘population, concept and context (PCC)’ approach to develop the research questions [11]. For adults who have undergone ABR (population): (1) What are current postoperative rehabilitation practices and their associated outcomes (concept/context)? (2) What outcomes are reported and when are they assessed during recovery (concept)? We then identified evidence gaps to advance future research to improve postoperative rehabilitation and evaluation following ABR. Selection criteria: Articles published in English after 1999 that included patients between 18 and 40 years of age undergoing ABR were included; the date limitation ensured that current ABR surgical and rehabilitative approaches were represented. Prospective studies with pre-operative functional assessments comparing ABR rehabilitation approaches, or describing postoperative outcomes including detailed descriptions of rehabilitation protocols were included. Eligible studies had to report at least 1 clinical outcome (e.g., pain, function, range of motion [ROM], strength, health related quality of life [HRQL], return to activity, re-dislocation) that was assessed within 1 year of surgery to facilitate evaluation of the impact of the rehabilitation protocol on patient outcomes.
Long-term outcome studies were included if at least one assessment occurred in the first postoperative year. Studies focusing on surgical techniques without describing rehabilitation, or on surgical techniques other than ABR, or only reporting outcomes after the first postoperative year were excluded. Cross-sectional studies and clinical practice guidelines were also excluded as they did not evaluate the impact of rehabilitation. Stage two: data sources and search A health librarian conducted a systematic literature search from 1999 to April-2019 using the following databases: MEDLINE (Medical Literature Analysis and Retrieval System Online), CINAHL (Cumulative Index of Nursing and Allied Health Literature), and Embase. The search included combinations of keywords and terms representative of “anterior shoulder instability”, “Bankart repair”, and “postoperative rehabilitation”. The search was developed in Medline in an iterative format in conjunction with clinical experts (JC, CLC) (Table 1) and revised as needed for the other databases (Appendix 1). Stage three: record screening and study selection Identified articles were imported into RefWorksTM, an online reference management tool, for de-duplication and then imported into CovidenceTM, a web-based systematic review tool. At each stage (title/abstract; full text), two blinded reviewers (WM, AL) independently assessed each study using defined selection criteria. Disagreements were resolved through consensus or using third reviewers (LB, AS) as needed. Fifty studies were initially reviewed in the title/abstract stage to examine reviewer agreement using the selection criteria followed by refinement of criteria definitions. A similar process was performed with 10 studies at the full text review stage.
Strength: Only two studies measured strength postoperatively [14,20]. Szuba et al. [20] reported deficits compared to matched controls up to 16 months postoperatively in relative torque and total work for external and internal rotation at 90 degrees of abduction as well as time to peak torque for externalrotation at 90 degrees persecond (P < 0.001 andP = 0.015, respectively). In contrast, Amako et al. [14] found that rotational strength measured by peak torque with the shoulder in 45 degrees of abduction recovered to pre-operative levels within six months of surgery. HRQL Measures: Studies reporting the Rowe [14,17–19] or the Constant [18,19,21] scores reported significant improvements postoperatively. Kim et al. [17] reported that the University of California Los Angeles [UCLA], American Shoulder and Elbow Surgeons [ASES], and Rowe scores all improved postoperatively, but no significant nor clinically important group differences occurred (P > 0.05). Ismail et al. [16] also found that shoulder function scores (Closed kinetic chain upper extremity stability test [CKCUEST] and Functional impairment test-hand and neck/shoulder/arm [FIT-HaNSA]) significantly improved from week 12 to 24 (P < 0.05), with no significant group differences (P > 0.05). Return to Sports/Activity: Kim et al. [17] reported similar return to activity at final follow up (mean of 31 months) between groups (P = 0.80), but the average time to resume 90% of activity was shorter in the accelerated group (P < 0.001). Stein et al. [19] reported that the mean return to sport time was six and a half months with no difference noted in different types of athletes, while Gibson et al. [15] reported that the mean return to sport time was eleven weeks with some participants returning to sport as early as nine weeks postoperatively. Redislocation: While most studies reported satisfactory results following ABR and rehabilitation with overall redislocation rates between 0 and 11% [19], Sperber et al. [18] reported much higher recurrence within 24 months in 23% (7/30) of participants, which authors potentially attributed to new surgical techniques. Stein et al. [19] looked at redislocation rates in different types of athletes and found athletes in collision sports had a much higher redislocation rate (23%) compared to their pooled data for all athletes (11%).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
روش شناسی
ما چارچوب روش‌شناختی پنج مرحله‌ای را که برای بررسی‌های محدوده‌بندی پیشنهاد شده بود [9-11] و دستورالعمل‌های گزارش‌دهی ترجیحی در مرورهای سیستماتیک و بسط متاآنالیز برای بررسی‌های محدوده (PRISMA-ScR) [12] دنبال کردیم. مرحله اول: شناسایی دامنه و سؤالات تحقیق سؤالات تحقیق: ما از رویکرد "جمعیت، مفهوم و زمینه (PCC)" برای توسعه سؤالات تحقیق استفاده کردیم [11]. برای بزرگسالانی که تحت ABR قرار گرفته‌اند (جمعیت): (1) شیوه‌های فعلی توانبخشی پس از عمل و نتایج مرتبط با آن (مفهوم/زمینه) چیست؟ (2) چه پیامدهایی گزارش می شوند و چه زمانی در طول بهبودی (مفهوم) ارزیابی می شوند؟ سپس شکاف های شواهدی را برای پیشبرد تحقیقات آینده برای بهبود توانبخشی و ارزیابی پس از عمل پس از ABR شناسایی کردیم. معیارهای انتخاب: مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی پس از سال 1999 که شامل بیماران بین 18 تا 40 سال تحت ABR می‌شدند، شامل شدند. محدودیت تاریخ تضمین کرد که رویکردهای فعلی جراحی و توانبخشی ABR ارائه شده است. مطالعات آینده‌نگر با ارزیابی‌های عملکردی قبل از عمل که رویکردهای توانبخشی ABR را مقایسه می‌کنند، یا نتایج پس از عمل را توصیف می‌کنند، از جمله توضیحات مفصل پروتکل‌های توانبخشی. مطالعات واجد شرایط باید حداقل 1 پیامد بالینی را گزارش می‌کردند (مانند درد، عملکرد، دامنه حرکت [ROM]، قدرت، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت [HRQL]، بازگشت به فعالیت، دررفتگی مجدد) که در عرض 1 سال ارزیابی شد. جراحی برای تسهیل ارزیابی تأثیر پروتکل توانبخشی بر نتایج بیمار.
در صورتی که حداقل یک ارزیابی در سال اول پس از عمل انجام شود، مطالعات پیامد طولانی‌مدت شامل می‌شوند. مطالعاتی که بر روی تکنیک‌های جراحی بدون توصیف توانبخشی، یا بر روی تکنیک‌های جراحی غیر از ABR، یا فقط گزارش نتایج پس از اولین سال پس از عمل، حذف شدند. مطالعات مقطعی و دستورالعمل‌های عمل بالینی نیز حذف شدند زیرا تأثیر توانبخشی را ارزیابی نکردند. مرحله دوم: منابع داده و جستجو یک کتابدار سلامت از سال 1999 تا آوریل-2019 با استفاده از پایگاه‌های داده زیر، جستجوی متون سیستماتیک را انجام داد: MEDLINE (تجزیه و تحلیل ادبیات پزشکی و سیستم بازیابی آنلاین)، CINAHL (شاخص تجمعی ادبیات پرستاری و سلامت مرتبط)، و سفارت. جستجو شامل ترکیبی از کلمات کلیدی و عباراتی بود که نماینده «بی ثباتی قدامی شانه»، «ترمیم بانکارت» و «توانبخشی بعد از عمل» بودند. جستجو در Medline در قالب تکراری در ارتباط با کارشناسان بالینی (JC, CLC) (جدول 1) توسعه داده شد و در صورت نیاز برای سایر پایگاه‌های داده (پیوست 1) تجدید نظر شد. مرحله سوم: غربالگری سوابق و انتخاب مطالعه مقالات شناسایی شده به RefWorksTM، یک ابزار مدیریت مرجع آنلاین، برای حذف مجدد وارد شدند و سپس به CovidenceTM، یک ابزار بررسی سیستماتیک مبتنی بر وب، وارد شدند. در هر مرحله (عنوان / چکیده؛ متن کامل)، دو بازبین کور (WM، AL) به طور مستقل هر مطالعه را با استفاده از معیارهای انتخاب تعریف شده ارزیابی کردند. در صورت لزوم، اختلاف نظرها از طریق اجماع یا با استفاده از بازبینان سوم (LB، AS) حل شد. 50 مطالعه در ابتدا در مرحله عنوان/انتزاع مورد بررسی قرار گرفتند تا توافق بازبین را با استفاده از معیارهای انتخاب و به دنبال آن اصلاح تعاریف معیارها بررسی کنند. فرآیند مشابهی با 10 مطالعه در مرحله بررسی کامل متن انجام شد.
قدرت: تنها دو مطالعه قدرت را بعد از عمل اندازه گیری کردند [14،20]. زوبا و همکاران [20] در مقایسه با گروه کنترل منطبق تا 16 ماه پس از عمل، کمبودهایی را در گشتاور نسبی و کل کار برای چرخش خارجی و داخلی در 90 درجه ابداکشن و همچنین زمان تا حداکثر گشتاور برای چرخش خارجی در 90 درجه بر ثانیه گزارش کردند (001/0 > P و 015/0 = P ، به ترتیب). در مقابل، آماکو و همکاران. [14] دریافتند که قدرت چرخشی اندازه‌گیری شده با حداکثر گشتاور با شانه در 45 درجه ابداکشن در عرض شش ماه پس از جراحی به سطوح قبل از عمل باز می‌گردد. اندازه‌گیری‌های HRQL: مطالعاتی که نمرات Rowe [14،17-19] یا Constant [18،19،21] را گزارش می‌کنند، پیشرفت‌های قابل‌توجهی را پس از عمل گزارش می‌کنند. کیم و همکاران گزارش کردند که نمرات دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس [UCLA]، جراحان شانه و آرنج آمریکایی [ASES] و روو همگی پس از عمل بهبود یافتند، اما هیچ تفاوت گروهی قابل توجه و یا از نظر بالینی مهمی رخ نداد (05/0 > P). اسماعیل و همکاران همچنین دریافتند که نمرات عملکرد شانه (آزمون ثبات اندام فوقانی زنجیره جنبشی بسته [CKCUEST] و تست اختلال عملکردی-دست و گردن/شانه/بازو [FIT-HaNSA]) به طور قابل توجهی از هفته 12 تا 24 بهبود یافته است (P <0.05) ، بدون تفاوت گروهی معنی دار (05/0 > P). بازگشت به ورزش/فعالیت: کیم و همکاران. [17] بازگشت مشابهی به فعالیت در پیگیری نهایی (میانگین 31 ماه) بین گروه ها را گزارش کردند (0.80 = P)، اما میانگین زمان برای از سرگیری 90٪ فعالیت در گروه تسریع شده کوتاهتر بود (P <0.001). استین و همکاران [19] گزارش کردند که میانگین زمان بازگشت به ورزش شش ماه و نیم بود بدون اینکه تفاوتی در انواع مختلف ورزشکاران ذکر شود، در حالی که گیبسون و همکاران [15] گزارش کردند که میانگین زمان بازگشت به ورزش یازده هفته بود و برخی از شرکت‌کنندگان در اوایل نه هفته پس از عمل به ورزش بازگشتند. جابجایی مجدد: در حالی که اکثر مطالعات نتایج رضایت بخشی را به دنبال ABR و توانبخشی با نرخ کلی جابجایی مجدد بین 0 تا 11 درصد گزارش کردند [19]، اسپربر و همکاران. [18] عود بسیار بیشتری را در 24 ماه در 23 درصد (7/30) از شرکت کنندگان گزارش کردند که نویسندگان به طور بالقوه آن را به تکنیک های جراحی جدید نسبت دادند. استین و همکاران [19] نرخ دررفتگی مجدد را در انواع مختلف ورزشکاران مورد بررسی قرار داد و دریافت که ورزشکاران در ورزش‌های برخوردی نسبت به داده‌های تلفیقی آنها برای همه ورزشکاران (11%)، نرخ تغییر مکان بسیار بالاتری (23%) داشتند.
