عنوان مقاله:

سن تشخیص اختلال طیف اوتیسم و   همبودی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

Age of Autism Spectrum Disorder Diagnosis and Comorbidity in Children and Adolescents with Autism Spectrum Disorder

سال انتشار: 2022

رشته: پزشکی - روانشناسی

گرایش: مغز و اعصاب - پزشکی کودکان - رواشناسی بالینی - روانشناسی بالینی کودک و نوجوان

دانلود رایگان این مقاله:

دانلود مقاله همبودی در کودکان

مشاهده سایر مقالات جدید:

 

مقالات ISI پزشکی

 

مقالات ISI روانشناسی

 

Discussion
This study investigated the age of ASD diagnosis and comorbid psychopathology, GI symptoms, and challenging behavior in children and adolescents with ASD. The current study found that the average age of ASD diagnosis was 5 years and 5 months. Despite the potential for early diagnosis of ASD with the advancement of ASD screening and diagnostic tools, diagnosis occurred at a later age. Previous research implies that a later diagnosis can result in a lack of early intervention affecting access to appropriate school placement and to beneficial resources for children with ASD.3 In addition to this, early diagnosis is crucial for parents as a later diagnosis may mean they are lacking an understanding of their child’s difficulties, not receiving the appropriate support, help and management strategies they need. Therefore, early diagnosis of ASD is imperative in order for children to access early intervention.

Results from this study found a relationship between the presence of a medical or psychological comorbid condition and the age at which the participant was diagnosed with ASD. On average, children with a medical or psychological comorbid condition were being diagnosed thirteen months later than children without a medical or psychological comorbid condition. Consistent with previous research,22 this finding indicates that participants received a later diagnosis of ASD if they presented with a medical or psychological comorbid condition, which in turn can affect the provision of receiving early intervention. Diagnostic overshadowing bias can occur where clinicians focus on the presence and symptoms of one condition, and not another condition. A greater awareness of the co-occurrence of other conditions with ASD is vital in order for children to receive a correct diagnosis. It is also important that children receive the treatment needed for the comorbid conditions that they present with.

Children diagnosed with an ID were diagnosed with ASD on average 23 months earlier than children without a co-occurring diagnosis of ID. It may be the case that when children were diagnosed with an ID, they also showed symptoms of ASD and were therefore, screened for ASD earlier. This is an important finding as it highlights the need to screen for ASD and other co-occurring conditions earlier when diagnosing ID.

(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)

بحث
این مطالعه به بررسی سن تشخیص ASD و آسیب شناسی روانی همراه، علائم گوارشی و رفتار چالش برانگیز در کودکان و نوجوانان مبتلا به ASD پرداخت. مطالعه حاضر نشان داد که میانگین سنی تشخیص ASD 5 سال و 5 ماه بود. با وجود پتانسیل تشخیص زودهنگام ASD با پیشرفت غربالگری و ابزارهای تشخیصی ASD، تشخیص در سنین بالاتر رخ داد. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که تشخیص بعدی می‌تواند منجر به عدم مداخله زودهنگام شود که بر دسترسی به محل مناسب مدرسه و منابع مفید برای کودکان مبتلا به ASD تأثیر می‌گذارد. عدم درک مشکلات فرزندشان، دریافت نکردن حمایت، کمک و راهبردهای مدیریتی مناسب. بنابراین، تشخیص زودهنگام ASD برای دسترسی کودکان به مداخله اولیه ضروری است.

نتایج این مطالعه نشان داد که بین وجود یک بیماری همراه پزشکی یا روانی و سنی که در آن شرکت‌کننده مبتلا به ASD تشخیص داده شد، رابطه وجود دارد. به طور متوسط، کودکانی که دارای یک بیماری همراه پزشکی یا روانی بودند، سیزده ماه دیرتر از کودکان بدون بیماری همراه پزشکی یا روانی تشخیص داده شدند. مطابق با تحقیقات قبلی، 22 این یافته نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگان در صورت ارائه یک بیماری همراه پزشکی یا روان‌شناختی، تشخیص بعدی ASD را دریافت کردند، که به نوبه خود می‌تواند بر ارائه مداخله زودهنگام تأثیر بگذارد. سوگیری تحت‌الشعاع تشخیصی می‌تواند در جایی رخ دهد که پزشکان بر وجود و علائم یک بیماری تمرکز کنند، نه وضعیت دیگری. آگاهی بیشتر از همزمانی سایر شرایط با ASD برای تشخیص صحیح کودکان ضروری است. همچنین مهم است که کودکان درمان مورد نیاز برای شرایط همراهی را که با آن مواجه می شوند دریافت کنند.