عنوان مقاله:
مداخلات در کودکان و نوجوانانی که لکنت زبان دارند: یک مرور اصولی، فرا تحلیل و نقشه شواهد
Interventions for children and adolescents who stutter: A systematic review, meta-analysis, and evidence map
سال انتشار: 2021
رشته: روانشناسی
گرایش: روانشناسی بالینی کودکان و نوجوانان
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله لکنت زبان در کودکان و نوجوانان
مشاهده سایر مقالات جدید:
مقالات ISI روانشناسی بالینی کودکان و نوجوانان
4. Discussion
This systematic review and evidence map aimed to evaluate the effectiveness of interventions for children who stutter and examine whether alternative methods of delivery were as effective as interventions delivered using standard methods. Overall, our main finding is that at a global level, the evidence is concentrated on interventions for preschool children who stutter, using direct approaches. More specifically, the search identified studies that were grouped under two types of intervention approaches: direct intervention and indirect intervention. Two studies compared the LP to a control group, one compared a modified version of the LP to the traditional version (removal of the component that requests self-correction) and two studies compared the RESTART-DCM approach to the LP. The LP was found to have the best available evidence for children under 6 years of age. It was found to be effective in reducing stuttering in children in all eight studies, with the %SS ranging from 3.8 to 9.4% at baseline to 0.9–3.7 % at follow-up across studies. In those studies that compared the LP to a control group, there was a statistically significant difference between the groups in %SS at follow up. The pooled effect size for these studies showed a reduction of around 4 %SS from pre to post intervention. For the two RESTART-DCM interventions, %SS were reduced from between 5.3–7.9 % at baseline to 1.5–3.1 % at follow up. The RESTART-DCM study was found to have similar outcomes to the LP in the two studies that compared both approaches side by side, however there are fewer studies investigating RESTART-DCM. The body of evidence regarding interventions for older school-aged children who stutter, is limited because there are no RCTs. This review did not report on studies that were below the highest level of evidence. All eight studies included in this review included the LP but used various alternative methods of delivery with standard LP delivery used as a comparator. Telehealth, webcam and group format were compared to standard delivery (i.e. one-to-one / face-to-face). A. Brignell et al. Journal of Fluency Disorders 70 (2021) 105843 10 Alternative methods of delivery for the LP were shown to be as effective at reducing stuttering as standard delivery. The efficacy of interventions was not reported consistently for all studies but overall, participants in the webcam and group delivery required a smaller number of consultations and less SLP time to complete Stage 1 of the LP, although not significantly different. Importantly, the adapted methods of delivery did not take a significantly greater amount of time. This finding has key implications for the delivery of interventions for those who do not have access to local intervention services due to location or availability. While some studies provided information on the efficacy of the intervention, a challenge of the extant literature is that few studies consider efficiency. This is an important future direction in the field. Overall, risk of bias was rated as moderate across the eight studies. All studies were at high risk of bias in the ‘blinding of participants’ domain. This is not surprising given the methodological challenges of blinding participants to intervention allocation in these types of studies. The studies were generally rated at ‘low risk’ for both the selection and detection bias. It should be noted that six of the eight studies were associated with the authors who originally developed the LP, which has the potential to produce bias. Overall, based on the available evidence we found LP to have the highest level of evidence and rated it Grade A (excellent). The RESTART-DCM model was rated as Grade B (good) for the effectiveness of stuttering interventions.
4.1. Implications for future research Addressing the evidence gaps identified in this study requires support from researchers and clinicians to ensure efforts to strengthen the evidence-base surrounding interventions for children and adolescence who stutter are informed by the most effective and efficacious approaches. To ensure the relevance, uptake and use of such new evidence, a strategic or prioritised research agenda should be informed by the findings of this and other reviews and co-developed with researchers, service providers and clinicians in speech and language. To improve the body of evidence through research, we make the following recommendations: 1 Research to date has concentrated on interventions for preschool aged children, with no RCT interventions for school-aged children or adolescents. Future research should focus on interventions for school-aged children and adolescents and include independent replication of current findings. 2 Most studies had small samples sizes and large attrition rates, suggesting that more robust study design is needed (i.e. larger studies with at least 80 % power). 3 Studies should integrate treatment comparison designs, and investigation of the influence of self-selection and environmental influences could be addressed. 4 Studies should respond to our lack of understanding of how-to deliver interventions most efficiently by investigating the relationship between dose and response to intervention and/or follow up individuals over mid to long term to test how well intervention gains are maintained over time. 5 Harmonisation of outcome measures across studies would be valuable in order to make cross study comparisons. 6 Typically treatments are developed and tested with compliant families/individuals who complete the prescribed course. However, families sometimes have complex and competing needs meaning they are not able to complete treatment as prescribed. Research is required to understand how best to address these issues. 7 Studies examining the cost-effectiveness and economic evaluation of interventions are needed to elucidate the most effective and sustainable methods of delivering stuttering interventions for children in the context of publicly provided services. 8 Finally, in the community, children who stutter may have additional speech and language impairments and/or comorbidities such as intellectual disability. Studies that include such children will improve the evidence base for children who have different presentations and more complex needs.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
این مرور سیستماتیک و نقشه شواهد با هدف ارزیابی اثربخشی مداخلات برای کودکانی که لکنت دارند و بررسی اینکه آیا روش‌های جایگزین زایمان به اندازه مداخلات ارائه شده با استفاده از روش‌های استاندارد مؤثر است یا خیر، انجام شد. به طور کلی، یافته اصلی ما این است که در سطح جهانی، شواهد بر مداخلات برای کودکان پیش دبستانی که لکنت دارند، با استفاده از رویکردهای مستقیم متمرکز شده است. به طور خاص، جستجو مطالعاتی را شناسایی کرد که تحت دو نوع رویکرد مداخله گروه‌بندی شدند: مداخله مستقیم و مداخله غیرمستقیم. دو مطالعه LP را با یک گروه کنترل مقایسه کردند، یک مطالعه نسخه اصلاح شده LP را با نسخه سنتی (حذف مؤلفه ای که درخواست اصلاح خود می کند) و دو مطالعه رویکرد RESTART-DCM را با LP مقایسه کردند. LP بهترین شواهد موجود را برای کودکان زیر 6 سال دارد. در هر هشت مطالعه مشخص شد که در کاهش لکنت در کودکان مؤثر است، با %SS که از 3.8 تا 9.4 درصد در ابتدای مطالعه تا 0.9-3.7 درصد در پیگیری در بین مطالعات متغیر بود. در آن مطالعاتی که LP را با گروه کنترل مقایسه کردند، از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در %SS در زمان پیگیری وجود داشت. اندازه اثر تلفیقی برای این مطالعات کاهش حدود 4% SS را از قبل تا بعد از مداخله نشان داد. برای دو مداخله RESTART-DCM، %SS از بین 5.3-7.9 درصد در ابتدا به 1.5-3.1 درصد در پیگیری کاهش یافت. مطالعه RESTART-DCM نتایج مشابهی با LP در دو مطالعه داشت که هر دو رویکرد را در کنار یکدیگر مقایسه کردند، با این حال مطالعات کمتری وجود دارد که RESTART-DCM را بررسی می کند. مجموعه شواهد در مورد مداخلات برای کودکان مدرسه‌ای که لکنت دارند محدود است زیرا RCT وجود ندارد. این بررسی در مورد مطالعاتی که کمتر از بالاترین سطح شواهد بودند گزارشی ارائه نکرد. تمام هشت مطالعه موجود در این بررسی شامل LP بودند، اما از روش‌های جایگزین مختلفی برای تحویل با تحویل استاندارد LP به عنوان مقایسه استفاده کردند. Telehealth، وب کم و قالب گروهی با تحویل استاندارد (یعنی یک به یک / چهره به چهره) مقایسه شد. A. Brignell et al. Journal of Fluency Disorders 70 (2021) 105843 10 روش‌های جایگزین زایمان برای LP به اندازه زایمان استاندارد در کاهش لکنت مؤثر هستند. اثربخشی مداخلات به طور مداوم برای همه مطالعات گزارش نشده است، اما به طور کلی، شرکت‌کنندگان در وب‌کم و تحویل گروهی به تعداد کمتری مشاوره و زمان SLP کمتری برای تکمیل مرحله 1 LP نیاز داشتند، اگرچه تفاوت معنی‌داری نداشت. نکته مهم این است که روش‌های اقتباس‌شده تحویل زمان بسیار بیشتری را نمی‌گرفتند. این یافته پیامدهای کلیدی برای ارائه مداخلات برای کسانی دارد که به دلیل موقعیت مکانی یا در دسترس بودن به خدمات مداخله محلی دسترسی ندارند. در حالی که برخی از مطالعات اطلاعاتی را در مورد اثربخشی مداخله ارائه می‌دهند، چالش ادبیات موجود این است که تعداد کمی از مطالعات کارایی را در نظر می‌گیرند. این یک مسیر مهم آینده در این زمینه است. به طور کلی، خطر سوگیری در هشت مطالعه متوسط ارزیابی شد. همه مطالعات در معرض خطر بالای سوگیری در حوزه «کور کردن شرکت‌کنندگان» بودند. با توجه به چالش‌های روش‌شناختی کور کردن شرکت‌کنندگان به تخصیص مداخله در این نوع مطالعات، این تعجب‌آور نیست. مطالعات عموماً در «خطر کم» برای سوگیری انتخاب و تشخیص رتبه‌بندی شدند. لازم به ذکر است که شش مطالعه از هشت مطالعه با نویسندگانی که در ابتدا LP را توسعه دادند، مرتبط بود، که پتانسیل ایجاد سوگیری را دارد. به طور کلی، بر اساس شواهد موجود، ما دریافتیم که LP دارای بالاترین سطح شواهد است و به آن درجه A (عالی) دادیم. مدل RESTART-DCM به عنوان درجه B (خوب) برای اثربخشی مداخلات لکنت رتبه‌بندی شد.
4.1. پیامدها برای تحقیقات آینده پرداختن به شکاف های شواهد شناسایی شده در این مطالعه نیازمند حمایت محققان و پزشکان است تا اطمینان حاصل شود که تلاش هایی برای تقویت مداخلات پیرامون مبتنی بر شواهد برای کودکان و نوجوانانی که لکنت دارند از مؤثرترین و کارآمدترین رویکردها مطلع می شوند. برای اطمینان از ارتباط، جذب و استفاده از چنین شواهد جدیدی، یک دستور کار تحقیقاتی استراتژیک یا اولویت‌بندی شده باید از یافته‌های این بررسی و سایر بررسی‌ها مطلع شود و با محققان، ارائه‌دهندگان خدمات و پزشکان در گفتار و زبان ایجاد شود. برای بهبود مجموعه شواهد از طریق تحقیقات، توصیه‌های زیر را ارائه می‌کنیم: 1 تحقیقات تا به امروز بر مداخلات برای کودکان پیش‌دبستانی متمرکز بوده است، بدون مداخله RCT برای کودکان یا نوجوانان مدرسه‌ای. تحقیقات آینده باید بر مداخلات برای کودکان و نوجوانان مدرسه‌ای متمرکز باشد و شامل تکرار مستقل یافته‌های فعلی باشد. 2 اکثر مطالعات دارای اندازه نمونه های کوچک و نرخ ساییدگی بزرگ بودند، که نشان می دهد طراحی مطالعه قوی تری مورد نیاز است (یعنی مطالعات بزرگتر با حداقل 80 درصد قدرت). 3 مطالعات باید طرح‌های مقایسه درمان و بررسی عوارض را ادغام کنند می توان به تأثیرات خود انتخابی و محیطی پرداخت. 4 مطالعات باید با بررسی رابطه بین دوز و پاسخ به مداخله و/یا پیگیری افراد در میان مدت تا بلندمدت برای آزمایش اینکه چگونه دستاوردهای مداخله در طول زمان حفظ می‌شوند، به عدم درک ما از نحوه ارائه مؤثرترین مداخلات پاسخ دهند. 5 هماهنگی معیارهای نتیجه در بین مطالعات برای انجام مقایسه های مطالعات متقابل ارزشمند خواهد بود. 6 معمولاً درمان‌ها با خانواده‌ها/افراد سازگار که دوره تجویز شده را کامل می‌کنند، ایجاد و آزمایش می‌شوند. با این حال، خانواده ها گاهی اوقات نیازهای پیچیده و رقابتی دارند به این معنی که نمی توانند درمان را طبق دستور کامل انجام دهند. برای درک بهترین روش برای رسیدگی به این مسائل، تحقیقات لازم است. 7 مطالعاتی که مقرون به صرفه بودن و ارزیابی اقتصادی مداخلات را بررسی می‌کنند، برای روشن کردن مؤثرترین و پایدارترین روش‌های ارائه مداخلات لکنت زبان برای کودکان در زمینه خدمات عمومی مورد نیاز است. 8 در نهایت، در جامعه، کودکانی که لکنت دارند ممکن است دارای اختلالات گفتاری و زبانی اضافی و/یا بیماری‌های همراه مانند ناتوانی ذهنی باشند. مطالعاتی که شامل چنین کودکانی می شود، پایه شواهد را برای کودکانی که ارائه های متفاوت و نیازهای پیچیده تری دارند، بهبود می بخشد.
