| عنوان فارسی مقاله: |
مقاومت آنتی بیوتیک و فراوانی، از مجموع: Integrons طبقاتی میان پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران مبتلا به سوختگی در گیلان، ایران |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Antibiotic resistance and frequency of class 1 integrons among Pseudomonas aeruginosa, isolated from burn patients in Guilan, Iran |
چکیده:
سابقه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی سودموناس آئروژینوزا یک مشکل عمده در بیماران مبتلا به سوختگی باقی مانده است. هدف اصلی از این مطالعه به منظور تعیینالگوی مقاومت آنتی بیوتیکی کلاس Integrons1 در میان سویه های سودوموناس است. p جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت زخم سوختگی در مرکز سوختگی جدید در گیلان ایران بود.
مواد و روش ها: نمونه های باکتریایی از 182نفر از بیماران مبتلا به عفونت زخم سوختگی و گونه های سودموناس آئروژنیوزا توسط روش های باکتریولوژیک استانمدارد شناخته می شد. جمع آوری شد. آزمون حساسیت به مواد مخدر، با استفاده از 11 عامل ضدمیکروبی، در تمام موارد از طریق روش دیسک دیخیوژن آگار انجام شد. DCR برای تشخیص integrons انجام شد.
نمایش نتایج: از مجموع 182 بیماران بستری در مرکز سوختگی، 86 نفر(47%) به سودموناس آئروژنیوزا جدا شده خود بررسی شد. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف به شرح زیر است: کلوگزاسیلین (8/91%)، موتریموکسازول (86%)، سفازولین (7/83%)، کاربنیسیلین (4/74%)، پیپراسیلین (8/69%)، سفتازیدیم (8/68%)، سیپروفلوکساسین (3/66%)، توبرامایسین (2/58%)، آمیکاسین (8/48%) و خبتامایسین (2/7%)، در حالی که موثرترین آنتی بیوتیک، ایم نپم با نرخ مقاومت در برابر 3/22% بود. نتایج DCR نشان داد که 37 نفر (43%) سودموناس آئروژنیوزا جدا شده و 27 نفر (2/69%) سویه های مقاوم به چند دارو طبقه interons1 پناه می برند.
ارتباط معناداری بین وجود integrons و مقاومت در برابر ایمی پنم، سفتازیدیم، پیپراسیلین و سیپروفلوکساسین (001/0>P) به دست آمد.
نتیجه گیری: در این مطالعه بهینه سازی با استفاده از عوامل ضدمیکروبی و کنترل عفونت برای جلوگیری از افزایش جمعیت از ارگانیسم های مقاوم در برابر دارو در محیط جدید مرکز سوختگی توصیه می شود. علاوه براین، فرکانس بالا از مجموع طبقه integrons1 در میان سویه های مقاوم به چند دارو ممکن است مسول انتشار ژن مقاومت به آنتی بیوتیک باشد.
