| عنوان فارسی مقاله: |
سیستم ایمنی، مغز و نارکولپسی |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
The immune system, the brain and narcolepsy |
اگر نارکولپسی یک بیماری خودایمن مغزی باشد، امکان کشف دیگر بیماری های مغزی نیز وجود دارد.
مغز یکی از مناطق ممتاز ایمنی(immune privileged site) می باشد که از مزاحمت سیستم ایمنی به وسیله سدخونی مغزی (BBB) در امان می ماند. در واقع، بیماری های خودایمن پارانشیم مغز را تحت تاثیر خود قرار می دهند، در حالی که دیگر بیماری های خود ایمن اختصاصی بافت بسیاری از قسمت های بدن( بافت ها) را تحت تاثیر خود قرار می دهد. این بیماری های خودایمنی را معمولا در گروه بیماری های اختصاصی اندام (organ-specific) طبقه بندی می کنند (مانند دیابت تیپ یک و تیروئید) البته برخی بیماری ها چندین اندام را درگیر می کند (مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک). علاوه براین، بسیاری از بیماری های خودایمن(مانند مالتیپل اسکلروز، انسفالیت، تظاهرات لوپوس ارتیماتوز سیتمکی در مغز و واسکولیت اتوایمن) به استثنای برخی از آتاکسی های خودایمن، که جمعیت بزرگی از نورون های مغز را تحت تاثیر خود قرار می دهند و اختصاصی جمعیت خاص نورونی یا نواحی خاصی از مغز نیستند. نکته جالب دیگر اینست که در مغز نیز جمعیت خاصی از سلول های ارائه کننده آنتی ژن وجود دارد که سلول های میکروگلیا نام دارند و ملکول هایی مانند MHC I و پروتئین های کمپلمان را بیان می کنند و رشد و تکوین مغز را تنظیم می کنند. تعداد نسبتا کم بیماری های خودایمن اختصاصی نواحی خاص در مغز نشان دهنده پیچیدگی آنتی ژنیک مغز است.
