| عنوان فارسی مقاله: |
سرطان روده بزرگ: اثر تکنیک جداسازی بدون لمس بر نرخ بقا |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Cancer of the Colon: The Influence of the No-TouchIsolation Technic on Survival Rates |
مدت طولانی است که محققان به این موضوع مشکوک شده اند که سرطان ممکن است از طریق جریان خون با ترومای برداشت یا حذف جراحی، منتشر شود (یعنی ممکن است در اثر جراحی که برای برداشت سرطان از بدن انجام می شود، سرطان در بدن پخش شود). در سال 1913، Tyzzer پس از بررسی کردن سرطان سینه در موش ها، نشان داد که جراحان باید انفجار سرطان سینه را در نظر بگیرند و براساس به آن رسیدگی کنند. در سال 1952، Barnes، تکنیک ویژه ای را برای برداشت سمت راست روده بزرگ در سرطان، توصیف کرد (2). او از بستن پدیکل یا پایک عروقی و تقسیم کردن روده قبل از دست زدن به بخشی که دچار سرطان شده است، حمایت کرد. در سال 1954، Cole, Packard, و Southwick، یافتن سلولهای سرطانی را در خون پورتال وریدی که از یک بخش روده بزرگ انسان که دچار سرطان شده بود و آن را برداشته بودند، گزارش دادند (3). این مشاهدات، پیشنهاد آنها را در مورد اینکه پدیکل یا پایک عروقی باید قبل از دستکاری عمل جراحی، بسته شود را گسترش داد. در سال 1955، Fisher و Turnbull گزارش کردند که سلولهای سرطانی در خون پروتال وریدی از 8 تا از 25 قسمت (برای سرطان) روده بزرگ برداشته شد، و نشان دادند که سلولها، با دستکاری های عمل جراحی، پخش می شوند (4).
