| عنوان فارسی مقاله: | اپی ژنتیک و فرایندهای مولکولی مشترک در احیا ساختارهای پیچیده |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Epigenetics and Shared Molecular Processes in the Regeneration of Complex Structures |
توانایی ترمیم ساختارهای پیچیده، بطور گسترده در هر دو سلسله گیاهی و جانوری وجود دارد. اگرچه توانایی عمل بازسازی و احیاء در میان متازون ها بطور قابل توجهی متفاوت است، اما مطالعات تجمعی، وقایع سلولی را نشان دادند که بطور گسترده ای در طول وقایع بازسازی کننده مشاهده می شوند. برای مثال، آسیب ساختاری، شناخته شده است و بهبود زخم ناشی از آسیب آغاز شده است، که توسط مرگ سلولی برنامه ریزی شده در مجاورت بافت آسیب دیده دنبال می شود و تکثیر انفجاری سلولهای پیش ساز نیز اتفاق می افتد. تکثیر پایدار و تمرکز سلولهای پیش ساز در ناحیه آسیب، تجمع سلولهای تمایزی را که به عنوان بلاستما بازساز (احیا کننده) شناخته شده اند را افزایش می دهد که سبب رشد بافت جدید در آن ناحیه می شوند. نهایتا، بافت های از پیش موجود، مجددا آرایش می یابند و با سلولهای تمایز یافته جدید به منظور بازگرداندن تناسب و عملکرد، ادغام می شوند. درحالیکه در فرایندهای اساسی که در طول وقایع احیاکننده در گونه های مختلف نشان داده می شود، ناهمگنی وجود دارد – که مهمترین آنها منبع سلولی است که برای تشکیل بافت جدید شرکت می کند – فعالسازی مسیرهای مولکولی حفاظت شده، برای تنظیم مناسب سلولها در طول عمل بازسازی ضروری است. شاید اساسی ترین این فرایندهای مولکولی، که مستلزم بازآرایی کروماتین هستند، نخست تغییرات بزرگ در بیان ژن باشند که برای تمایز و یا / تمایززدایی سلولهای پیش ساز مورد نیاز هستند. این مقاله، یک مرور کلی در زمینه ی مشارکت های شناخته شده ، برای فرایندهای بازسازی توسط RNAs غیرکدکننده و آنزیم های اصلاح کننده کروماتین که در تنظیم اپی ژنتیک دخیل هستند را ارائه داده است.
