چکیده
چهار گاو هلشتاین چند زا را در یک آزمایش طرح مربع لاتین 4×4 مورد استفاده قرار دادیم تا تأثیرات منابع مختلف چربی بر روی تولید و ترکیب شیر، N بهره برداری، توسعه فولیکولی، و تراوش پروستا گلاندین را مطالعه کنیم. چهار جیره غذایی ترکیلی کلی (TMR) را بر اساس نمک های کلسیم روغن پالم (مگالاک )، تخم بزرک سالم، تخمه آفتابگردان سالم، یا عدم چربی مکمل (گروه کنترل) به عنوان تغذیه به گاوها می دادیم. ورودی تغذیه و قابلیت هضم آنها عموماً در بین آزمایشات مشابه بودند، بجز اینکه قابلیت هضم عصاره اتر برای گاوهایی که از رژیم غذایی کنترل استفاده میکردند، پایین تر بود. بازده شیر برای گاوهایی که تخم بزرک و مگالاک سالم مصرف میکردند (بترتیب 32.1 و31.5 کیلوگرم/روز) در مقایسه با گاوهایی که تخمه آفتابگردان و رژیم غذایی کنترل مصرف میکردند (بترتیب 25.9 و 24.8 kg/d)، بیشتر بود. غلظت پروتئین شیر برای گاوهایی که مگالاک (3.68 درصد) مصرف میکردند در مقایسه با گاوهایی که تخم بزرک (3.87 درصد) یا رژیم غذایی کنترل (3.92 درصد) مصرف می کردند خیلی کمتر بود. غلظت های اسیدهای چرب n-3 و نسبت اسیدهای چرب n-6 به n-3 در شیر برای گاوهایی که تخم بزرک سالم مصرف میکردند بترتیب بالاترین و پایین ترین مقدار بودند. اثرات متقابلی بین آزمایش و زمان برای سطوح 13,14 dihydro 15 keto PGF2α در پلاسما وجود داشت؛ آنها 30 و 45 دقیقه بعد از چالش اکسی توسین برای گاوهایی که تخمه آفتابگردان مصرف میکردند در مقایسه با گاوهایی که ماگالاک، تخم بزرک یا رژیم غذایی کنترل مصرف میکردند، بزرگتر بودند. به علاوه زمانی که غلظت های 13,14 dihydro 15 keto PGF2α در پلاسما به صورت منطقه زیر منحنی پاسخ کلی از 0 تا 120 دقیقه بعد از تزریق اکسی توسین بیان میشد، برای گاوهایی با رژیم غذایی تخمه آفتابگردان در مقایسه با گاوهایی با رژیم غذایی ماگالاک یا تخم بزرک، بزرگتر بود. به طور کلی پویایی فولیکول در بین آزمایشات مشابه بود. این نتایج نشان میدهد که رژیم های غذایی با نسبت های بالایی از اسیدهای چرب n-6 (61 درصد از کل اسیدهای چرب برای رژیم غذایی تخمه آفتابگردان) سبب افزایش تراوش سری 2 از پروستا گلاندین در خون می گردند.
مقدمه
اسیدهای چرب با چند پیوند غیراشباع (FA) در رژیم غذایی سالم تر از FA اشباع شده شناخته میشوند. در نتیجه دستکاری خصوصیات FA چربی های شیر برای پاسخ دادن به تقاضاهای مصرف کنندگان مورد توجه زیادی قرار گرفته است. مصرف دانه های روغنی برای شیر دادن گاوهای شیری، روشی برای تغییر نسبت FA اشباع نشده در چربی شیر است و افزایش های آنها تا 40 درصد خواهد بود (کاسپر و همکارانش 1990؛ استیگمان و همکارانش 1992؛ کیم و همکارانش 1993)، اگرچه معمولاً هیدروژنه کردن زیستی زیادی در شکمبه رخ میدهد (پالم کویست و جنکینز 1980). تخمه آفتابگردان و تخم بزرک از دیدگاه مصرف کننده یک انتخاب خوب هستند چون هر دوی آنها غنی از FA با چند پیوند غیراشباع هستند و تخمه آفتابگردان منبعی از اسید لینولئیک (66 درصد اسیدهای چرب کلی) است که یک n-6 FA است در حالی که تخم بزرک غنی از اسید لینولئیک (56 درصد اسیدهای چرب کلی) است که یک n-3 FA است. در حقیقت هم تخم بزرک سالم و هم تخمه آفتابگردان سالم منابع چربی قابل قبولی برای گاوهای شیرده میانی هستند چون زمانی که با نرخ 13 تا 15 درصد از DM تغذیه میکنند همان مقدار شیر را تولید میکنند (پتیت 2003)، اما هیچ اطلاعاتی در مورد تأثیرات تغذیه از تخمه آفتابگردان بر روی بازده شیر گاوهای شیرده اولیه وجود ندارد. به علاوه تکمیل روغن تخمه آفتابگردان (6 درصد DM) سبب کاهش چشمگیر تعداد پروتوزوا در مایع شکمبه در مدت 5 روز میشود (ایوان و همکارانش 2001) و این نشان میدهد که دانه های روغنی عناصر سازنده غذایی بالقوه ای برای کنترل جمعیت پروتوزوا در جانوران نشخوارکننده هستند و سبب افزایش کارایی استفاده از پروتئین غذایی میگردد.
اسید لینولئیک (C18:2n-6) به پروستا گلاندین های (PG) اسید آرچیدونیک (سری 2) همچون PGF2α تبدیل میشود. همان آنزیم های الانگاز و دساچیوراز، رژیم غذایی اصلی n-3 FA (اسید لینولنیک-α؛ C18:3n-3) را به اسید ایکوزاپنتا انوئیک (C20:5n-3)، پیش ماده PG ترینوییک (سری 3) – همچون PGF3α – نیز تبدیل میکنند (آبایا سکارا و واتز 1999). رقابت بین پیش ماده های n-3 و n-6 برای اشباع زدایی و طویل کردن، و همچنین در سایت سنتتاز PG به این معنا است که افزایش عرضه n-3 FA سبب کاهش تولید PG دینوییک میشود (بارنوئین و چاسان 1991). در بسیاری از موارد PG ترینوییک فعالیت زیست شناختی کمتری در مقایسه با PG دینوییک متناظر دارد (فلای و جانستون 1990) و این میتواند تأثیر مستقیمی روی جنبه های باروری داشته باشد. به عنوان مثال آزمایشاتی که سنتز تخمدان و آندومتر PGF2α را کاهش میدهند به هزینه PGF3α میتوانند به کاهش مرگ و میر رویانی کمک کنند (ماتوس و همکارانش 2000). پس مصرف یک رژیم غذایی غنی از اسید لینولئیک در مقایسه با یک رژیم غذایی غنی از اسید لینولنیک – که میتواند تأثیرات منفی روی تولید مثل گله داشته باشد – میتواند به افزایش تراوش PGF2α کمک کند. با این حال هیچ اطلاعاتی در مورد تأثیرات مصرف تخمه آفتابگردان سالم (که غنی از n-6 FA است) بر روی تراوش پروستا گلاندین وجود ندارد. بنابراین اهداف آزمایش حاضر این بود که تأثیرات منابع مختلف چربی بر روی تراوش پروستا گلاندین و N بهره برداری رژیم غذایی را مورد مطالعه قرار دهد.
این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن با عنوان تولید شیر در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
