چکیده

           طی دهه های گذشته، توسعه فناوری بسیارسریع بوده است، در نتیجه، تغییراتی در بخش هایی از زندگی بشر مشاهده شده است. یکی از این بخش ها برنامه ریزی فضایی  است، جایی که برنامه های جدید به انجام برنامه های توسعه شهری کمک می کند. در بخش مشارکت عمومی در رویه شهرسازی، نیاز به انگیزه بیشتری برای مردم به منظور حضور در تحقیق به عنوان یک شرکت کننده فعال که اطلاعات را جمع می کند، نقشه ها را ایجاد می کند، ایده ها را ارائه می دهد و سرانجام ، یک طرح طراحی را می پذیرد، وجود دارد. 

           این مقاله، بررسی می کند که چگونه فن آوری های جدید در ارتقاء مشارکت جامعه در برنامه ریزی شهری نقش دارند. همچنین، این مقاله سعی دارد تاثیری را که انتظار می رود برنامه های کاربردی  پیشرفته در برنامه ریزی شرکت کنندگان در جامعه محلی داشته باشد، مورد مطالعه قرار دهد. به منظور بررسی موضوعات فوق، ابتدا ادبیات بین المللی و سپس خط مشی و مطالعات در این باره در سطح اروپا مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر این، تحقیقات و مطالعات موردی به منظور ایجاد راهنمایی در خط مشی و بررسی تأثیراتی که سیاست های مشابه در جوامع دیگری که آن ها را اجرا کرده اند گذاشته اند، مورد استفاده قرار می گیرد. همه موارد فوق در ارزیابی کاربرد چنین شیوه هایی در یونان کمک می کند، تا دریابیم که سودمندی ادغام آنها در برنامه ریزی فضایی کشور یونان چقدر موثر خواهد بود.

1. مقدمه

           برنامه ریزی خرد گرا( عقلانی) ، با توجه به اثربخشی و ماهیت دموکراتیک آن در طول دهه 1990 و 2000 مورد انتقاد قرار گرفت.  ظهور آن در دهه 60 و 70 ، مطابق گفته واسن هوون  (2002) ، "با ادعاهای ناگوار جامعیت و عینیت علمی همراه بود" (ص 30) در واقع ، با استفاده از این رویکرد سیستمیک برنامه ریزی، اجرای آن در فازهای از پیش تعیین شده و نظری انجام می شد. پذیرش این که همه این عناصری که شهر را تشکیل می دهند باید به صورت هماهنگ مورد بررسی قرار گیرند ، اغلب منجر به پیش بینی های اشتباه می شد و بنابراین پیشنهادهای ارائه شده، منعکس کننده ی نیاز شهروندان هر منطقه نبود (جورجلا و کرومیتدا ، 2015).  مطابق نظر آلمندینگر  (2009) ، نمونه اولیه برنامه ریزی عقلانی جامع که حداقل 3 دهه پس از سال 1950 رواج داشت (آراانتینوس ، 2007)  ، به دو دلیل به شدت مورد انتقاد قرار گرفت: (الف) تقاضای مقدار زیادی از داده ها ، که اغلب ، در پیشنهاد مورد استفاده قرار نمی گرفت و (ب) مشارکت متعارف مردم  (آراانتینوس ، 2007 ؛ جورجالا و کرومیدا ، 2015). دلایل فوق با دلایل دیگری همچون دلایل  اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و فناوری (کرایتون ، 2005)  منجر به کنار گذاشتن آن مدل و گذار به الگوی برنامه ریزی استراتژیک  می شود. دراین زمینه جمله هال  (1996) معروف است و این مسئله را نشان می دهد: "در سال 1955 ، یک برنامه ریز معمولی که تازه فارغ التحصیل شده بود در طراحی های خود یک طراحی از کاربری های مورد نظر زمین را تهیه می کرد. در سال 1965 ، او در حال تجزیه و تحلیل تولید کامپیوتر از الگوهای ترافیک بود. در سال 1975 ، همان شخص در تلاش بود تا با نیروهای خصمانه در خارج از کشور سازماندهی کند و با گروههای جامعه صحبت کند. "

این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن با عنوان برنامه ریزی شهری در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:

Urban planning: integrating smart applications to promote community engagement