چکیده 

            در طول سال ها، اینترنت با تکنولوژی‌های ارتباطی در دسترس جدید، برای شبکه‌ها و دستگاه‌های ثابت و سیار، رشد چشمگیر از نظر عملکرد، افزایش پایدار نرخ داده‌های دسترس غنی شده است. جامعه پژوهش اینترنت هنوز هم برای تکامل پروتکل‌های لایه انتقال از نظر تطبیق با قابلیت‌های شبکه‌های مدرن، به منظور بهره برداری کامل از مزایای تکنولوژی‌های ارتباطی جدید تلاش می کند. این مقاله بر نوآوری‌های اصلی مربوط به پروتکل‌های انتقال که اخیرا مطرح شده اند تمرکز میکند، و سه روند پژوهشی اصلی را شناسایی می کند: (1) تکامل الگوریتم‌های کنترل ازدحام، برای هدف قراردادن عملکرد بهینه در سناریوهای چالش برانگیز، با استفاده از تکنیک‌های یادگیری ماشین؛ (2) پیشنهاد پروتکل‌های انتقال جدید برند، که جایگزینی برای پروتکل کنترل انتقال (TCP) است و در یک فضای کاربری اجرا می شود؛ و (3) مقدمه ای بر قابلیت‌های چند مسیری در لایه انتقال.

1. مقدمه 

           تکنولوژی‌های ارتباطی که دسترسی و ارتباطات بک هال  را به اینترنت فراهم می کنند از دهه 1980 به بعد، از زمانی که پروتکل‌هایی که بخشی از پشته TCP/IP بوده اند برای اولین بار معرفی شدند، به صورت چشمگیری تغییر کردند [1]–[3]. انتظار می رود که در سال 2021 ترافیک تولید شده از دستگاه‌های موبایل از ترافیک تولید شده توسط دستگاه‌های دسکتاب و سرور‌ها پیشی بگیرد [4]. استانداردهای ارتباطی جدید مطرح شدند، و در طی چند سال گذشته به بازار وارد شدند. با افزایش تحریک آمیز تقاضای ترافیک وب و چند رسانه ای ها، شبکه‌های موبایل و ثابت به سرعت در حال تکامل هستند. 3GPP NR [5]، با نرخ داده به شدت بالا با تاخیر بسیار کم برای دستگاه‌های 5G آینده همراه است، و به طور مشابه، استاندارد IEEE 802.11 استقرارهای به شدت متراکم و توان عملیاتی چند گیگابایت در ثانیه را هدف قرار می دهد [8]. دستگاه‌های مدرن قابلیت ارتباط با شبکه‌های ناهمگن را دارا هستند [9]، و شبکه‌های ثابت از تکنولوژی‌های نوری و شبکه‌های نرم افزاری تعریف شده  (SDN) برای نرخ‌های بی سابقه و تاخیر کم استفاده می کنند [10].  

          قابلیت‌های در حال افزایش شبکه ایجاد نوع جدیدی از اپلیکیشن‌ها را امکان پذیر کرده است، رشد نمایی ترافیک چند رسانه ای یا بلادرنگ [4] بدون پیشرفت‌های تکنولوژیکال اخیر غیر ممکن بوده است. با پیشرفت شبکه به سمت 5G، نوع جدیدی از اپلیکیشن ها، مانند واقعیت افزوده  (AR) و واقعیت مجازی  (VR) یا رانندگی خودکار، نیازمند شبکه‌های بیشتر و محدودیت‌های کیفیت خدمات (QoS) سفت و سخت تر هستند. این، با افزایش ناهمگونی شبکه ها، نقش پروتکل انتقال را مهم تر، و چالش برانگیز تر کرده است. براستی، عملکرد انتها به انتها و کیفیت تجربه  (QoE) کاربران تا حد زیادی به تعامل میان اپلیکیشن ها، لایه انتقال و شبکه اصلی مربوط است [11]. به خصوص، لایه انتقال، که مسئول مدیریت ارتباطات انتها به انتها بر روی چند هاب شبکه است، باید به منظور بهره مندی کامل کاربران از نوآوری‌های فوق الذکر تکامل یابد. به هر حال، تعدادی از فاکتورها یا عامل‌ها مانع از این می شوند که راه حل‌های جدید در لایه انتقال، در سال‌های اخیر به صورت گسترده پذیرفته شوند، جامعه پژوهشی قصد دارد که با این محدودیت‌ها مقابله کند و راه حل‌های نوآورانه را به منظور تاثیر گذاری قابل توجه بر عملکرد اینترنت شناسایی کند.

این مقاله در نشریه آی تریپل ای منتشر شده و ترجمه آن با عنوان پروتکل های لایه انتقال در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:

A Survey on Recent Advances in Transport Layer Protocols