تقلب مفهوم گسترده ای از دو نوع اساسی دیده شده در عمل است. اولین مورد سوء استفاده از دارایی و دومین مورد گزارشگری مالی متقلبانه است. گزارشگری مالی متقلبانه معمولا به شکل تحریف صورتهای مالی در جهت به دست آوردن برخی از مزایا رخ می دهد. پژوهش حاضر نسبتهای مالی بین شرکت های جعلی و غیر جعلی را برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مقایسه می کند. نمونه شامل 134 شرکت از 2009 تا 2014 است و برای آزمایش این فرضیه، آزمون t مستقل اعمال شد. نتایج نشان می دهد که اختلاف معنی داری بین متوسط دارایی های جاری به کل دارایی، موجودی به کل دارایی ها و درآمد به نسبت کل دارایی وجود دارد. این بدان معنی است که مدیریت شرکت های تقلبی ممکن است کمتر از مدیریت شرکت های غیر تقلبی در استفاده از دارایی برای تولید درآمد رقابتی باشند. مدیریت ممکن است موجودی را دستکاری کند. این شرکت ممکن نیست فروش را با هزینه های مربوط به کالاهای فروخته شده مطابقت دهد، بنابراین سود ناخالص را افزایش می دهد. علاوه بر این، درآمد خالص و تقویت ترازنامه، دستکاری یا موجودی در قالب پرسشنامه، با هزینه کمتر یا ارزش بازار گزارش شده است و شرکت ها موجودی منسوخ را ضبط نمی کنند. حاشیه بالاتر یا پایین تر به صدور گزارشگری مالی متقابل مربوط است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که بین استفاده از کل بدهی به مجموع حقوق صاحبان سهام، بدهی کلی به دارایی کلی، سود خالص به درآمد و سرمایه در حال کار به نسبت کل دارایی تفاوت معنی داری وجود ندارد.
مقدمه
تقلب مالی مفهوم حقوقی گسترده ای است، با این حال، طیف گسترده ای از فعالیت ها را پوشش می دهد. موسسه آمریکایی حسابداران رسمی (اعلامیه استانداردهای حسابرسی "شماره 82) و دفتر پاسخگویی ایالات متحده دو نوع تحریف مالی را تعریف کرده اند. مورد اول، به عنوان تقلب مدیریتی شناخته شده است که ناشی از تحریفهای عمدی و یا حذفیات مقادیر و اطلاعات افشا شده در صورتهای مالی است. این موارد توسط مدیریت با قصد فریب صورت گرفته است. مورد دوم ناشی از سوء استفاده از دارایی ها است، به عنوان تقلب کارمند و یا اختلاس شناخته شده است. اکثر تحقیقات بر روی مدل های گزارشگری مالی متقلبانه در نوع اول از تقلب متمرکز هستند (پرسونس ، 1995). گزارشگری مالی متقلبانه یک نوع تقلب با اثرات قابل توجهی منفی، از دست دادن اعتماد سرمایه گذاران، آسیب به شهرت، جریمه بالقوه و اعمال جنایتکارانه است (ارنست و یانگ ، 2009). گزارشگری مالی متقلبانه ممکن است از تلاش برای مخفی کردن اقدامات دیگر تقلب شرکت ها حاصل شوند و یا برای بهبود ظاهر مالی شرکت مقصر باشند (حسنان و همکاران، 2013). گزارشگری مالی متقلبانه به احتمال زیاد در شرکت هایی که دچار مشکلات مالی هستند، در مقایسه با شرکت های طبیعی بیشتر رخ می دهد (بیسلی و همکاران، 1999؛ کینی و مک دانیل، 1989؛ میشرا و دریتنا،2004).
چنین گزارش جعلی یک مشکل بحرانی برای حسابرسان خارجی است، هر دو به دلیل مسئولیت قانونی بالقوه برای عدم شناسایی صورتهای مالی نادرست و به دلیل آسیب به شهرت حرفه ای است که از نارضایتی عمومی در مورد تقلب غیر قابل تشخیص است (کامینسکی و همکاران). سیستم تجزیه تحلیل آماری (SAS)شماره 53 برای کاهش شکاف بین انتظارات مشتریان در مورد مسئولیت حسابرس به منظور کشف تقلب در جریان حسابرسی و آنچه که در واقع مسئولیت است، طراحی شده است (لوی، 52 ، 1989). سیستم تحلیل آماری شماره 82 تقلب در حسابرسی صورت های مالی را بررسی می کند، راهنمایی در مورد مسئولیت حسابرس ارائه می کند طرح و اجرای ممیزی برای کسب اطمینان معقول درباره این مسئله است که آیا صورتهای مالی عاری از تحریف هستند، آیا تحریف ها به وسیله خطا ایجاد می شوند یا تقلب" ( بل و کارسلو،2000).
این مقاله در نشریه academicjournals منتشر شده و ترجمه آن با عنوان نسبت های مالی در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
Financial ratios between fraudulent and non-fraudulent firms: Evidence from Tehran Stock Exchange
