چکیده
این مطالعه بررسی می کند که آیا شرکت های مدیریت شده توسط مدیران ارشد می توانند فرصت های سرمایه گذاری مطلوب تری را با استفاده از داده های شرکت های صنعتی ایالات متحده در طول سال های 1988-2015 بدست آورند. نتایج تجربی مشخص می کند که بین توانایی مدیریتی و فرصت سرمایه گذاری رابطه مثبتی وجود دارد و این رابطه تنها در شرکت های بدون محدودیت مالی یا شرکت هایی که دارای موقعیت مالی قوی هستند، قابل توجه است. به طور کلی، یافته های ما شرکت هایی را تایید می کند که دارای مدیران با توانایی بالاتری هستند، می توانند از طریق فرصت سرمایه گذاری بهتر، سود اقتصادی بیشتری کسب کنند. از طریق تحقیقات ما، سیاست گذاران و سرمایه گذاران می توانند توجه بیشتری به توانایی های مدیریتی داشته باشند.
1.مقدمه
توانایی مدیران ثابت کرده که نقش تعین کننده ای در فرار مالیاتی، کیفیت درآمد، آسیب پذیری حسن نیت و دیگر سیاست های شرکت ها ایفا می کند. به هر حال، رابطه بین فرصت سرمایه گذاری و توانایی های مدیریتی برای مدت زمان طولانی مبهم است، که احتمالا به علت مشکلات ارزیابی و سایر محدودیت های داده است. این مطالعه به دو دلیل زیر بر روی چگونه توانایی های مدیریتی برتر بر فرصت های سرمایه گذاری تاثیر می گذارد تمرکز می کند: اولا، به عنوان نقش مهمی در مالی شرکت ها، فرصت سرمایه گذاری بر ساختار سرمایه شرکت، سیاست تقسیم سود سهام و رشد آینده تاثیر می گذارد. (اسمیت و واتس (1992)، کالاپور و ترامبلی (1999)). دوم، به دلیل فرصت سرمایه گذاری توسط بیگانگان غیر قابل تجربه است، آن مفید خواهد بود اگر بتوانیم فرصت سرمایه گذاری را به ویژگی های دیگر شرکت و توانایی های مدیریتی پیوند دهیم.
استدلال می کنیم که مدیران برتر می توانند روند صنعتی را بهتر درک کنند، پیش بینی تقاضای محصول را دقیق تر پیش بینی و در پروژه های ارزشمند تر سرمایه گذاری کنند، بنابراین خود را با فرصت سرمایه گذاری بهتر ارتباط می دهند. اگر چه فرضیه ای که ما پیشنهاد می دهیم بنحوی بصری است، مطالعه اخیر در امور مالی شرکت همچنین نشان می دهد که مدیران با شهرت خوب و بسته جبرانی ممکن است در پروژه های ترجیحی ریسک پذیر تر و وقت گیرتری درگیر شوند که ممکن است به فرصت های سرمایه گذاری آسیب برساند(گراهام، کامپبل و مانژو (2013)) علاوه بر این، قصد داریم متوجه شویم که آیا رابطه بین توانایی مدیریتی و فرصت سرمایه گذاری در شرایط مختلف مالی و محیط اقتصادی متفاوت است. به جای استفاده از توانایی برجسته مدیران مانند سوابق تحصیل، ویژگی های شخصیتی و تجربه کاری، ما ارتباط را با اتخاذ اقدامات توسعه یافته جدید توانایی مدیریتی تعریف شده توسط دمیرجیان، لو و مک وی (2012) - یعنی امتیاز MA را بررسی می کنیم (بنابراین از امتیاز MA برای معرفی توانایی مدیریتی استفاده کنیم). ارزیابی مذکور به دنبال یک روش دو مرحله ای متشکل از تجزیه و تحلیل پوششی داده ها و رگرسیون چند متغیری برای ارزیابی کارایی مدیران در تولید درآمد است. تحقیقات پیشین نشان می دهد که امتیاز MA می تواند مدیریت خاص عوامل را دقیق تر از طریق چندین آزمون معتبر منعکس کند و بنابراین توانایی های مدیریتی را بهتر ارزیابی می کند.
این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن با عنوان سرمایه گذاری شرکت در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
