عنوان مقاله:
تاثیر یارانه های دولتی بر مسولیت اجتماعی شرکت های خصوصی در یک محیط رقابتی
Government subsidies’ influence on corporate social responsibility of private firms in a competitive environment
سال انتشار: 2022
رشته: مدیریت
گرایش: مدیریت کسب و کار - مدیریت سازمان های دولتی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
مقالات ISI مدیریت سازمان های دولتی
Literature review
The empirical literature divides CSR responsibilities into economic, humanitarian, and legal categories (Carroll, 1991). The economic dimension, which serves as the basis for others, entails that a firm's production should match market needs while also following profit generation (Carroll, 2015). The legitimate duties of a firm are to perform its activities within the boundaries and limits drawn by law (Wood, 1991). The ethical imperative entails ensuring that its manufacturing process and commodities are eco-friendly, clean, and non-toxic (McWilliams & Siegel, 2001). Humanitarian aspects highlight how businesses should respond through philanthropic activities, such as donating and developing public amenities (Carroll, 2015). In summary, companies that practice CSR should balance their financial gains and social requirements. This study examines the influence of government subsidies on CSR and market competition. CSR and private enterprises CSR is a self-regulatory business model that enables a firm to be socially responsible to itself, shareholders, and the general public (Wang & Zhou, 2020). Companies become aware of their influence on all elements of society, including the economic, social, and environmental facets by adopting CSR (Chia, Kern & Neville, 2020). Zhang et al. (2021) argue that firm engagement in CSR allows companies to introduce and promote value and help maintain a good reputation in the market (Johnson, Lee & Ashoori, 2018). Yoon, Chastagner and Joo (2020) conclude that CSR helps firms have a strong connection with the customer, which increases firm market shares and customer willingness to pay, irrespective of the services and quality of the product (Du et al., 2007). Vukovic, Miletic, Curcic and Nicic (2020) believe that a firm's engagement in social responsibilities helps promote the product, as it positively affects consumers’ sentiments, and the firm/product can enjoy a good reputation in the market (Lerro, Raimondo, Stanco, Nazzaro & Marotta, 2019). Torelli, Monga and Kaikati (2012) remark that firms with CSR have more opportunities to extend their markets than those who do not engage in such activities. By contrast, Christensen, Morsing and Thyssen (2020), Zhang et al. (2018), and Qiang et al. (2019) suggest that performing CSR activities builds business reputation, but also puts extra pressure on firms to perform well to maintain position, which increases product costs.
Estimation outcomes
Data description Descriptive statistical analyses of the main variables used in this study are summarised in Table 2. The results show that the company’s overall social responsibility performance is 22.31. The standard deviation is 19.72, the minimum value is 3.58, and the maximum value is 61.63, indicating considerable differences in the level of fulfilment of social responsibilities among the sample companies. The government subsidies received by the companies appear unevenly distributed, and the average value after taking the logarithm is 18. We also observe a significant difference between the maximum and minimum values. The figure shows the differences in the quality of internal controls and retained earnings among companies. However, there are large differences in the internal costs. The largest shareholder holds more than 35% of the shares and the proportion of independent directors is approximately one-third. The average age of the company's listing is approximately six years, and the average asset-liability ratio is 36.2%. Author calculations Government subsidies and CSR Columns (1) and (2) in Table 3 report the test results of not adding and adding control variables, respectively. The results indicate that the two regressions' estimated coefficients for government subsidies are significant at the 1% and 5% levels. The positive coefficient values indicate that government subsidies can actively encourage private enterprises to perform their social responsibilities, verifying Proposition 1. Further, this study subdivides private enterprises' general social responsibility indicators into shareholder responsibilities, employee responsibilities, supplier and customer responsibilities, and environmental responsibilities. These relationships are tested by reshaping Model (9). The results in columns (3)−(6) of Table 3 show that the regression coefficients of government subsidies are all significantly positive, which further verifies the basic conclusions of this study. The conclusion is attributed to the fact that government subsidies are the company's most common recurring profit and loss, which will directly increase the company's distributable funds, enabling it to conduct a broader range of socially responsible investments in addition to R&D investment. From an entrenched position, obtaining government subsidies enhances the confidence and sense of security of private entrepreneurs. CSR is a long run strategy that may cut profits in the short run; otherwise, it is compensated for by government subsidies.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
بررسی ادبیات
ادبیات تجربی مسئولیت های CSR را به مقوله های اقتصادی، بشردوستانه و قانونی تقسیم می کند (کارول، 1991). بعد اقتصادی، که به عنوان مبنایی برای دیگران عمل می کند، مستلزم این است که تولید یک شرکت باید با نیازهای بازار مطابقت داشته باشد و در عین حال تولید سود را نیز دنبال کند (کارول، 2015). وظایف قانونی یک شرکت انجام فعالیت های خود در حدود و حدودی است که توسط قانون تعیین شده است (وود، 1991). الزام اخلاقی مستلزم اطمینان از این است که فرآیند تولید و کالاهای آن سازگار با محیط زیست، تمیز و غیرسمی هستند (مک ویلیامز و سیگل، 2001). جنبه‌های بشردوستانه نشان میدهد که چگونه کسب‌وکارها باید از طریق فعالیت‌های بشردوستانه، مانند اهدا و توسعه امکانات عمومی واکنش نشان دهند (کارول، 2015). به طور خلاصه، شرکت هایی که CSR را انجام می دهند باید منافع مالی و الزامات اجتماعی خود را متعادل کنند. این مطالعه تأثیر یارانه‌های دولتی بر CSR و رقابت بازار را بررسی می‌کند. CSR و شرکت‌های خصوصی CSR یک مدل کسب‌وکار خودتنظیمی است که شرکت را قادر می‌سازد از نظر اجتماعی در قبال خود، سهامداران و عموم مردم مسئولیت پذیر باشد (وانگ و ژو، 2020). شرکت ها با اتخاذ CSR از تأثیر خود بر همه عناصر جامعه از جمله جنبه های اقتصادی، اجتماعی و محیطی آگاه می شوند (Chia, Kern & Neville, 2020). ژانگ و همکاران (2021) استدلال می کنند که مشارکت شرکت در CSR به شرکت ها اجازه می دهد تا ارزش را معرفی و ترویج کنند و به حفظ شهرت خوب در بازار کمک کنند (جانسون، لی و آشوری، 2018). یون، چاستگنر و جو (2020) نتیجه می گیرند که CSR به شرکت ها کمک می کند تا ارتباط قوی با مشتری داشته باشند، که باعث افزایش سهم بازار شرکت و تمایل مشتری به پرداخت، صرف نظر از خدمات و کیفیت محصول می شود (دو و همکاران، 2007). Vukovic، Miletic، Curcic و Nicic (2020) معتقدند که مشارکت یک شرکت در مسئولیت های اجتماعی به ترویج محصول کمک می کند، زیرا بر احساسات مصرف کنندگان تأثیر مثبت می گذارد و شرکت/محصول می تواند از شهرت خوبی در بازار برخوردار شود (Lerro, Raimondo, Stanco نازارو و ماروتا، 2019). تورلی، مونگا و کایکاتی (2012) خاطرنشان کردند که شرکت‌های دارای مسئولیت اجتماعی در مقایسه با شرکت‌هایی که در چنین فعالیت‌هایی شرکت نمی‌کنند، فرصت بیشتری برای گسترش بازار خود دارند. در مقابل، کریستنسن، مورسینگ و تیسن (2020)، ژانگ و همکاران. (2018) و Qiang و همکاران. (2019) نشان میدهد که انجام فعالیت‌های CSR باعث ایجاد شهرت تجاری می‌شود، اما فشار مضاعفی بر شرکت‌ها وارد می‌کند تا عملکرد خوبی برای حفظ موقعیت داشته باشند، که هزینه‌های محصول را افزایش میدهد.
نتایج برآورد
توصیف داده ها تحلیل های آماری توصیفی از متغیرهای اصلی مورد استفاده در این مطالعه در جدول 2 خلاصه شده است. نتایج نشان می دهد که عملکرد کلی مسئولیت اجتماعی شرکت 22.31 است. انحراف معیار 19.72، حداقل مقدار 3.58 و حداکثر مقدار 61.63 است که نشان دهنده تفاوت قابل توجهی در سطح انجام مسئولیت های اجتماعی در بین شرکت های نمونه است. یارانه‌های دولتی دریافتی شرکت‌ها به‌صورت نابرابر توزیع می‌شود و میانگین مقدار پس از گرفتن لگاریتم 18 است. همچنین تفاوت معنی‌داری بین مقادیر حداکثر و حداقل مشاهده می‌شود. شکل، تفاوت کیفیت کنترل های داخلی و سود انباشته را در بین شرکت ها نشان می دهد. با این حال، تفاوت های زیادی در هزینه های داخلی وجود دارد. بزرگترین سهامدار بیش از 35 درصد از سهام را در اختیار دارد و نسبت مدیران مستقل تقریباً یک سوم است. میانگین سنی فهرست شرکت تقریباً شش سال است و میانگین نسبت دارایی به بدهی 36.2٪ است. محاسبات نویسنده ستون‌های یارانه‌های دولتی و CSR (1) و (2) در جدول 3 نتایج آزمون عدم اضافه و اضافه کردن متغیرهای کنترلی را گزارش میکنند. نتایج حاکی از آن است که ضرایب تخمینی دو رگرسیون برای یارانه های دولتی در سطوح 1 و 5 درصد معنی دار است. مقادیر ضرایب مثبت نشان میدهد که یارانه‌های دولتی می‌توانند به طور فعال شرکت‌های خصوصی را تشویق به انجام مسئولیت‌های اجتماعی خود کنند و گزاره 1 را تأیید میکنند. . این روابط با تغییر شکل مدل (9) آزمایش می شوند. نتایج در ستون‌های (3) - (6) جدول 3 نشان میدهد که ضرایب رگرسیون یارانه‌های دولتی همگی به طور قابل‌توجهی مثبت هستند، که نتیجه‌گیری اساسی این مطالعه را بیشتر تأیید می‌کند. نتیجه‌گیری به این واقعیت نسبت داده می‌شود که یارانه‌های دولتی رایج‌ترین سود و زیان مکرر شرکت است که مستقیماً وجوه قابل توزیع شرکت را افزایش میدهد و آن را قادر می‌سازد تا علاوه بر سرمایه‌گذاری تحقیق و توسعه، طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذاری‌های مسئولیت اجتماعی را انجام دهد. دریافت یارانه های دولتی از یک موقعیت ریشه دار، اعتماد و احساس امنیت کارآفرینان خصوصی را افزایش می دهد. CSR یک استراتژی بلند مدت است که ممکن است در کوتاه مدت سود را کاهش دهد. در غیر این صورت، از یارانه های دولتی جبران می شود.
