عنوان مقاله:
شوک قیمت نفت و هدف گذاری تورم در چین
Oil Price Shocks and Inflation Targeting in China
سال انتشار: 2022
رشته: اقتصاد
گرایش: اقتصاد مالی - برنامه ریزی سیستم های اقتصادی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
5. What Inflation Indicator to Target: Core or Headline Inflation?
The simulation results show that rising oil prices trigger a loss in output and an increase in inflation, which raise the risk of stagflation and therefore do have an adverse effect on the economy. The ‘leans into the wind’ feature of monetary policy may be required to respond to oil price shocks, which raises the question that whether the PBoC should take into account energy prices volatility represented by oil when executing monetary policy. Since the financial accelerator theory on how changes in asset prices can amplify macroeconomic fluctuations is proposed by Ben Bernanke, former chairman of the Fed, and others, numerous academics have conducted successful research into the issue of whether monetary policy must pay closer attention to fluctuations in asset prices. By analysing the relationship between the social welfare function and loss function of monetary policy, it is discussed whether monetary authorities will take the specified asset prices into account when executing monetary policy. Learning from their ideas, we will take the oil prices as asset prices (Bernanke et al. 1997), introducing inflation in oil prices as a variable in the Taylor rule to explore whether the PBoC must consider oil price volatility when executing monetary policy. In summary, it is to examine: what measure of inflation should the PBoC target, headline inflation including oil prices or core inflation? The next part will answer these questions.
5.1. A Numerical Analysis of First Moments
As mentioned above, the headline inflation can be decomposed into core inflation (trend component) and oil prices inflation (temporary component). Similar to the setting of Dhawan and Jeske (2007), intuitively, we use a simple linear equation, PHL t = Pt + xePo t , to visualise, where PHL t , Pt and Po t are headline inflation, core inflation and oil prices inflation, respectively, and xe denotes the relative weight in headline inflation to oil price inflation.
Due to the fact that oil price inflation (log-linearised) is defined as po t ; po t − po t−1, we can modify the standard Taylor rule (equation (20)) as follows:
rt = rrrt−1 + (1 − rr)[fppt + fo ppo t + fxxt] + yt (31)
where fo p is the oil price inflation reaction parameter in the extended Taylor rule. When fo p = 0, core inflation collapses to headline inflation, that is PHL t = Pt, indicating that monetary policy needs only target core inflation, rather than focusing on non-core inflation determined by oil prices volatility. Leduc and Sill (2004) and Carlstrom and Fuerst (2006) study the DSGE model of US oil economy in terms of this rule. When fo p . 0, the monetary policy must take both core and non-core inflation into account, which means monetary policy should target headline inflation. When fo p , 0, the monetary authorities accommodate the oil price inflation, rather than the traditional ‘headwind’ regulation.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
5. کدام شاخص تورم را هدف قرار دهیم: تورم اصلی یا اصلی؟
نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که افزایش قیمت نفت باعث کاهش تولید و افزایش تورم می‌شود که خطر رکود تورمی را افزایش می‌دهد و بنابراین تأثیر نامطلوبی بر اقتصاد دارد. ویژگی «تکیل به باد» سیاست پولی ممکن است برای پاسخ به شوک‌های قیمت نفت مورد نیاز باشد، که این سوال را مطرح می‌کند که آیا PBoC باید نوسان قیمت انرژی را که نفت نشان می‌دهد در هنگام اجرای سیاست پولی در نظر بگیرد. از آنجایی که بن برنانکی، رئیس سابق فدرال رزرو و دیگران، نظریه شتاب دهنده مالی در مورد اینکه چگونه تغییرات در قیمت دارایی ها می تواند نوسانات کلان اقتصادی را تقویت کند، ارائه شده است، بسیاری از دانشگاهیان تحقیقات موفقی در مورد این موضوع انجام داده اند که آیا سیاست پولی باید توجه بیشتری به نوسانات در اقتصاد داشته باشد. قیمت دارایی با تجزیه و تحلیل رابطه بین تابع رفاه اجتماعی و تابع زیان سیاست پولی، بحث می شود که آیا مقامات پولی قیمت دارایی های مشخص شده را هنگام اجرای سیاست پولی در نظر می گیرند یا خیر. با آموختن از ایده های آنها، قیمت نفت را به عنوان قیمت دارایی در نظر می گیریم (برنانکه و همکاران 1997)، تورم در قیمت نفت را به عنوان متغیری در قانون تیلور معرفی می کنیم تا بررسی کنیم که آیا PBoC باید نوسانات قیمت نفت را هنگام اجرای سیاست پولی در نظر بگیرد. به طور خلاصه، بررسی می شود: PBoC چه معیاری از تورم را باید هدف قرار دهد، تورم کل شامل قیمت نفت یا تورم اصلی؟ بخش بعدی به این سوالات پاسخ خواهد داد.
5.1. تحلیل عددی لحظات اولیه
همانطور که در بالا ذکر شد، تورم کل را می توان به تورم اصلی (جزء روند) و تورم قیمت نفت (جزء موقت) تقسیم کرد. مشابه با تنظیم Dhawan و Jeske (2007)، به طور شهودی، از یک معادله خطی ساده، PHL t = Pt + xePo t برای تجسم استفاده می کنیم، که در آن PHL t، Pt و Pot تورم کل، تورم هسته و تورم قیمت نفت هستند. به ترتیب، و xe نشان دهنده وزن نسبی تورم کل به تورم قیمت نفت است.
