عنوان مقاله:
نابرابری جنسیتی و رضایت شغلی در سنگال: یک مدل میانجیگری چندگانه
Gender Inequality and Job Satisfaction in Senegal: A Multiple Mediation Model
سال انتشار: 2022
رشته: مدیریت
گرایش: مدیریت عملکرد
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
5 Discussion
We derive three main fndings from our study on job quality, gender and job satisfaction. First, we fnd that some aspects of job quality are positively related to job satisfaction. Wage and nonwage benefts are associated with higher job satisfaction, while employment status and working hours seem to matter less for job satisfaction. These results are in line with similar case studies on wage employment on pineapple plantations in Ghana (Krumbiegel et al., 2018) and the cut-fower industry in Ethiopia (Staelens et al., 2018). Both studies fnd that wage in particular is associated with higher levels of job satisfaction. In addition, employees in Ghana are found to report higher job satisfaction when they receive trainings and health care services (Krumbiegel et al., 2018).
Second, our fndings confrm the gender gap in job satisfaction as well as the gender-job satisfaction paradox in agro-industry employment in the horticultural sector in Senegal. We fnd that women report higher levels of job satisfaction, despite performing jobs of lower quality. Our fndings are in line with Anh et al., (2019), Falco et al., (2015) and Razafndrakoto and Roubaud, (2013) who fnd evidence of a positive gender gap in job satisfaction for respectively Vietnam, urban Ghana and capital cities of eight West African countries and Madagascar. Our fndings contradict fndings from other agro-industry sectors in Ghana (Krumbiegel et al., 2018), Ethiopia (Staelens et al., 2018) and Kenya (Mulinge & Mueller, 1998) and from various sectors in South-Africa (Hinks, 2009), Honduras (Montero & Rau, 2015) and Chile (Bóo et al., 2010) where no gender diferences in job satisfaction are found. Our study is the frst to explicitly link gender to both job quality and job satisfaction, and to confrm the gender-job satisfaction paradox in a developing country context. Moreover, we fnd that gender is a more important determinant of job satisfaction than wages or other job quality characteristics, and more important than education or other worker characteristics.
Third, we fnd that inequality in job quality mitigates the positive relationship between gender and job satisfaction. According to our knowledge, no previous studies have investigated this indirect efect in the gender-job satisfaction paradox. However, recent research has pointed out the role of mediating variables and the need to distinguish total, direct and indirect efects in subjective wellbeing research (e.g. Bartram, 2021a, 2021b). Our results illustrate interesting diferences between estimating a single regression model that estimates the direct efects only, or a model that accounts for mediation and estimates direct as well as indirect efects. Earlier studies focussing on the direct efects have reasoned that reducing gender inequality may negatively afect women’s wellbeing because it would increase women’s expectations and thereby lower their job satisfaction. This has been argued for the UK where the gender gap from the early 1990s has vanished because of increasing job market expectations of women (Green et al., 2018), as well as for various other European countries, where between 1960 and 2015 women’s job satisfaction has reduced while gender equality has signifcantly improved (Perugini & Vladisavljević, 2019).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
5 بحث
ما سه یافته اصلی را از مطالعه خود در مورد کیفیت شغل، جنسیت و رضایت شغلی به دست می آوریم. اول، ما متوجه می شویم که برخی از جنبه های کیفیت شغل به طور مثبت با رضایت شغلی مرتبط است. مزایای دستمزدی و غیر دستمزدی با رضایت شغلی بالاتر همراه است، در حالی که به نظر می رسد وضعیت شغلی و ساعات کار برای رضایت شغلی اهمیت کمتری دارد. این نتایج با مطالعات موردی مشابه در مورد اشتغال دستمزدی در مزارع آناناس در غنا (Krumbiegel et al., 2018) و صنعت برش در اتیوپی (Staelens et al., 2018) مطابقت دارد. هر دو مطالعه دریافتند که دستمزد به طور خاص با سطوح بالاتر رضایت شغلی مرتبط است. علاوه بر این، کارکنان در غنا زمانی که آموزش‌ها و خدمات مراقبت‌های بهداشتی دریافت می‌کنند، رضایت شغلی بالاتری را گزارش می‌کنند (Krumbiegel et al., 2018).
دوم، یافته‌های ما شکاف جنسیتی در رضایت شغلی و همچنین پارادوکس رضایت شغلی جنسیتی را در اشتغال در صنعت کشاورزی در بخش باغبانی در سنگال تأیید می‌کند. ما دریافتیم که زنان با وجود انجام مشاغل با کیفیت پایین، سطوح بالاتری از رضایت شغلی را گزارش می‌کنند. یافته های ما مطابق با آنه و همکاران، (2019)، فالکو و همکاران، (2015) و رازافندراکوتو و روباود، (2013) است که شواهدی مبنی بر شکاف جنسیتی مثبت در رضایت شغلی به ترتیب برای ویتنام، غنا شهری و پایتخت یافتند. شهرهای هشت کشور غرب آفریقا و ماداگاسکار. یافته‌های ما با یافته‌های سایر بخش‌های کشت و صنعت در غنا (Krumbiegel et al., 2018)، اتیوپی (Staelens et al., 2018) و کنیا (Mullinge & Mueller، 1998) و بخش‌های مختلف در آفریقای جنوبی (Hinks, 2009)، هندوراس (مونترو و راو، 2015) و شیلی (بوو و همکاران، 2010) که در آن هیچ تفاوت جنسیتی در رضایت شغلی یافت نشد. مطالعه ما اولین مطالعه ای است که به طور صریح جنسیت را با کیفیت شغلی و رضایت شغلی مرتبط می کند و پارادوکس رضایت شغلی جنسیتی را در زمینه کشور در حال توسعه تأیید می کند. علاوه بر این، متوجه می‌شویم که جنسیت نسبت به دستمزد یا سایر ویژگی‌های کیفیت شغلی، و مهم‌تر از تحصیلات یا سایر ویژگی‌های کارگر، تعیین‌کننده رضایت شغلی است.
