عنوان مقاله:
تأثیر همه‌گیری کووید 19 بر مراقبت از سرطان کولورکتال در هلند: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت
Impact of the COVID-19 Pandemic on Colorectal Cancer Care in the Netherlands: A Population-based Study
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی
گرایش: آنکولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
Methods
Patients Patients ≥18 years diagnosed with colorectal cancer during weeks 2 to 26 of 2020 were included in this study. Data were selected from the Netherlands Cancer Registry (NCR) and derived from 25 of the 70 hospitals in the Netherlands, consisting of 10 general hospitals, 11 large teaching hospitals and 4 academic hospitals spread throughout the Netherlands. For patients included in this study, the following data were gathered: patient characteristics (eg, age at diagnosis, gender, performance status, and comorbidity), tumor characteristics (eg, clinical stage, pathological stage, and ileus), type of treatments (eg, systemic therapy, radiotherapy, and resection), interval between different events (eg, number of days between diagnosis and initial treatment), as well as the hospital where the patient’s received treatment. Definitions For all patients, age at diagnosis was grouped into ages <55, 55 to 75 and >75 years. The selected period was divided in 4 periods based on national data requested from the nationwide network and registry of histoand cytopathology in the Netherlands (PALGA)11: period A, weeks 2 to 8 (ie, before the COVID-19 pandemic); period B, weeks 9 to 11 (ie, COVID-19 pandemic before screening program was halted); period C, weeks 12 to 17 (ie, COVID-19 pandemic with more than 25% of the expected amount of screening colonoscopies); and period D, weeks 18 to 26 (ie, COVID-19 pandemic with less than 25% of theexpected amount of screening colonoscopies). To analyze treatment with adjuvant therapy and time between surgery and start of adjuvant therapy, patients were divided in these 4 periods based on date of surgery. For all other analyses, patients were divided in these 4 periods based on date of diagnosis. The Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) Scale of Performance Status (PS) was used for performance status. TNM classification (7th edition) was used for staging the tumors.12 For colon cancer, the pathological stage was used if available and otherwise clinical stage, whilefor rectal cancer, clinical stage was always used. Hospitals where patients received their treatment for colorectal cancer were categorized into different regions in the Netherlands: North/East, South and West. Theregions were defined to investigate whether there were regional disparities regarding the impact of the COVID-19 pandemic
Discussion
This population-based study investigated the impact of the COVID-19 pandemic on colorectal cancer care in the Nether lands. Despite the disruptive impact of the COVID-19 pandemic on global health care, the impact on colorectal cancer care in the Netherlands was found to be limited. However, only slight changes were shown. First of all, the patient population changed during the COVID19 pandemic. Our results show that in period C and D, colon cancer patients more often presented with ileus or underwent an acute resection. This might be a reflection from the national recommendation to visit the GP only with serious complaints.4,8 Another possible explanation is the temporary halt of the colorectal cancer screening program4,5. Indeed, less tumors were diagnosed in the population eligible for screening during the COVID-19 pandemic,8 resulting in a relative overrepresentation of symptomatic cancers. Due to the COVID-19 pandemic, overall surgical capacity within the hospitals was limited and many elective surgeries were postponed.9 Contrary to expectations, the current study shows a reduction in median time between diagnosis and initial treatment. A possible explanation is the decrease in number of (colorectal) cancer diagnoses during the COVID-19 pandemic.Besides the fact that the number of colorectal cancer diagnoses decreased during the COVID-19 pandemic, the number of cancer diagnoses in general also decreased, and many elective surgeries were postponed.9 In addition, colorectal cancer surgery generally does not require postoperative Intensive Care Unit (ICU) admission, which was the limiting factor in many hospitals. For this reason, cardiac and neurosurgery procedures were cancelled, which resulted in more capacity for elective colorectal cancer procedures. Although overall hospital capacity was limited, this did not impact the waiting time before surgery for colorectal cancer patients. This could be a possible explanation for the reduction in median time between diagnosis and initial treatment as found in the current study. During the whole of the analyzed period, the region North/East of the Netherlands showed a significant decrease in the interval between diagnosis and initial treatment for colon patients. This region was in the beginning of the COVID-19 pandemic least affected by COVID-19, illustrating that even in small countries regional difference in cancer care can be observed in relation to infection rates.1.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
مواد و روش ها
بیماران بیماران بالای 18 سال که در هفته های 2 تا 26 سال 2020 مبتلا به سرطان کولورکتال تشخیص داده شده بودند، در این مطالعه وارد شدند. داده ها از ثبت سرطان هلند (NCR) انتخاب شدند و از 25 بیمارستان از 70 بیمارستان در هلند، مشتمل بر 10 بیمارستان عمومی، 11 بیمارستان آموزشی بزرگ و 4 بیمارستان دانشگاهی در سراسر هلند استخراج شدند. برای بیماران شرکت‌کننده در این مطالعه، داده‌های زیر جمع‌آوری شد: ویژگی‌های بیمار (به عنوان مثال، سن در هنگام تشخیص، جنسیت، وضعیت عملکرد، و بیماری همراه)، ویژگی‌های تومور (به عنوان مثال، مرحله بالینی، مرحله پاتولوژیک و ایلئوس)، نوع درمان ( به عنوان مثال، درمان سیستمیک، رادیوتراپی، و رزکسیون)، فاصله بین رویدادهای مختلف (به عنوان مثال، تعداد روز بین تشخیص و درمان اولیه)، و همچنین بیمارستانی که بیمار در آن درمان شده است. تعاریف برای همه بیماران، سن تشخیص در سنین <55، 55 تا 75 و >75 سال گروه بندی شد. دوره انتخاب شده بر اساس داده های ملی درخواست شده از شبکه سراسری و ثبت هیستوپاتولوژی در هلند (PALGA)11 به 4 دوره تقسیم شد: دوره A، هفته های 2 تا 8 (یعنی قبل از همه گیری COVID-19). دوره B، هفته های 9 تا 11 (یعنی همه گیری COVID-19 قبل از توقف برنامه غربالگری). دوره C، هفته های 12 تا 17 (یعنی همه گیر COVID-19 با بیش از 25٪ از مقدار مورد انتظار کولونوسکوپی غربالگری). و دوره D، هفته های 18 تا 26 (یعنی همه گیری کووید-19 با کمتر از 25 درصد مقدار مورد انتظار کولونوسکوپی غربالگری). برای تجزیه و تحلیل درمان با درمان کمکی و زمان بین جراحی و شروع درمان کمکی، بیماران بر اساس تاریخ جراحی در این 4 دوره تقسیم شدند. برای تمام آنالیزهای دیگر، بیماران بر اساس تاریخ تشخیص در این 4 دوره تقسیم شدند. مقیاس وضعیت عملکرد (PS) گروه انکولوژی تعاونی شرقی (ECOG) برای وضعیت عملکرد استفاده شد. برای مرحله بندی تومورها از طبقه بندی TNM (ویرایش هفتم) استفاده شد.12 برای سرطان کولون، مرحله پاتولوژیک در صورت وجود و در غیر این صورت مرحله بالینی، در حالی که برای سرطان رکتوم، مرحله بالینی همیشه استفاده می شد. بیمارستان‌هایی که بیماران تحت درمان سرطان کولورکتال قرار گرفتند در مناطق مختلف هلند طبقه‌بندی شدند: شمال/شرق، جنوب و غرب. مناطقی برای بررسی وجود نابرابری های منطقه ای در مورد تأثیر همه گیری COVID-19 تعریف شدند.
بحث
این مطالعه مبتنی بر جمعیت تأثیر همه‌گیری COVID-19 را بر مراقبت از سرطان کولورکتال در هلند بررسی کرد. علیرغم تأثیر مخرب همه‌گیری COVID-19 بر مراقبت‌های بهداشتی جهانی، تأثیر آن بر مراقبت از سرطان کولورکتال در هلند محدود بود. با این حال، تنها تغییرات جزئی نشان داده شد. اول از همه، جمعیت بیماران در طول همه گیری COVID19 تغییر کرد. نتایج ما نشان می‌دهد که در دوره C و D، بیماران مبتلا به سرطان کولون اغلب با ایلئوس مراجعه می‌کنند یا تحت رزکسیون حاد قرار می‌گیرند. این ممکن است بازتابی از توصیه ملی برای مراجعه به پزشک عمومی تنها با شکایات جدی باشد.4،8 توضیح احتمالی دیگر، توقف موقت برنامه غربالگری سرطان کولورکتال است. در واقع، تومورهای کمتری در جمعیت واجد شرایط غربالگری در طول همه‌گیری COVID-19 تشخیص داده شد که منجر به ارائه بیش از حد نسبی سرطان‌های علامت‌دار شد. به دلیل همه‌گیری کووید-19، ظرفیت کلی جراحی در بیمارستان‌ها محدود بود و بسیاری از جراحی‌های انتخابی به تعویق افتادند.9 برخلاف انتظارات، مطالعه فعلی کاهش میانگین زمان بین تشخیص و درمان اولیه را نشان می‌دهد. یک توضیح احتمالی کاهش تعداد تشخیص‌های سرطان (کولورکتال) در طول همه‌گیری COVID-19 است. علاوه بر این واقعیت که تعداد تشخیص‌های سرطان کولورکتال در طول همه‌گیری COVID-19 کاهش یافت، تعداد تشخیص‌های سرطان به طور کلی نیز کاهش یافت. بسیاری از جراحی‌های انتخابی به تعویق افتادند. به‌علاوه، جراحی سرطان کولورکتال معمولاً نیازی به پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه بعد از عمل (ICU) ندارد، که عامل محدودکننده در بسیاری از بیمارستان‌ها بود. به همین دلیل، اقدامات جراحی قلب و مغز و اعصاب لغو شد که منجر به ظرفیت بیشتر برای روش‌های انتخابی سرطان کولورکتال شد. اگرچه ظرفیت کلی بیمارستان محدود بود، اما این تاثیری بر زمان انتظار قبل از عمل جراحی برای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال نداشت. این می تواند توضیحی ممکن برای کاهش زمان میانه بین تشخیص و درمان اولیه باشد، همانطور که در مطالعه فعلی یافت شد. در طول کل دوره مورد تجزیه و تحلیل، منطقه شمال / شرق هلند کاهش قابل توجهی در فاصله بین تشخیص و درمان اولیه برای بیماران کولون نشان داد. این منطقه در ابتدای همه‌گیری کووید-19 کمترین تأثیر را از COVID-19 داشت، که نشان می‌دهد حتی در کشورهای کوچک تفاوت منطقه‌ای در مراقبت از سرطان در رابطه با نرخ عفونت مشاهده میشود.
