عنوان مقاله:
آیا سرطان سنکرون اولیه سر و گردن با سرطان مری پس از شیمی درمانی قبل از عمل نیاز به درمان دارد؟
Does synchronous early head and neck cancer with esophageal cancer need treatment after preoperative chemotherapy?
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی
گرایش: آنکولوژی - جراحی داخلی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله سرطان سنکرون و سرطان مری
مشاهده سایر مقالات جدید:
Materials and methods
We collected the data of 1061 patients undergoing esophagectomy for ESCC from January 2008 to December 2018 at the National Cancer Center Hospital. Among them, we excluded cervical or abdominal ESCC and cases of incomplete resection for ESCC and reviewed 37 patients who underwent esophagectomy for thoracic ESCC with synchronous HNC Stage I or II. We extracted demographics, medical history, diagnosis, treatment, and prognosis data from electronic medical records. All patients received computed tomography and upper gastrointestinal endoscopy with biopsy at our hospital. The pathologist made a histological diagnosis, and staging was undertaken in a conference with esophageal surgeon, head and neck surgeons, endoscopists, and radiologists. In this study, untreated HNCs that were identifed before treatment for ESCC were defned as synchronous HNCs. ESCC and HNC were staged according to the UICC 7th edition [12]. Stage I and stage II HNCs were defned as early cancers. Survival analysis was calculated using the Kaplan–Meier method. The statistical examination was performed using SPSS 26.0 (IBM SPSS, New York, USA), and P-values of less than 0.05 were considered to indicate statistical signifcance.
Results
Patients’ characteristics are shown in Table 1. Figure 1 shows the treatment methods for early HNC. Twenty-seven patients received chemotherapy given for the purpose of treating ESCC before radical treatment for HNC. Preoperative treatment for ESCC included cisplatin and 5-FU (CF), docetaxel, cisplatin and 5-FU(DCF), or chemoradiotherapy (CRT). Preoperative CF consisted of cisplatin 80 mg/m2 on day 1 and 5-FU 800 mg/m2 continuous infusion over days 1–5, up to 2 courses with a 3-week interval. Preoperative DCF consisted of 70 mg/m2 docetaxel on day 1, 70 mg/m2 cisplatin on day 1750 mg/m2 5-FU continuous infusion over days 1–5, up to 3 courses with a 3-week interval. Preoperative CRT consisted of chemoradiation (41.4 Gy/23 fractions) with 2 courses of CF (75 mg/m2 cisplatin on day 1 and 5-FU 1000 mg/m2 continuous infusion over days 1–4) repeated every 4 weeks. All 37 cases with early HNC underwent esophagectomy, gastric tube reconstruction, and cervical anastomosis for ESCC, and R0 resection for ESCC was achieved in all cases. In 27 patients who received preoperative therapy for ESCC before HNC treatment, resection or radiotherapy was performed in consideration of the therapeutic efect on HNCs. Among them, 16 patients achieve a complete response (CR) of HNC by preoperative chemotherapy for ESCC, and 15 patients did not receive additional treatment. In one other case, an oral excision was performed, but no cancer cell remnants were found pathologically. The efect of treatment is mainly diagnosed by endoscopic fndings and does not necessarily require pathological examination.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
مواد و روش ها
ما داده‌های 1061 بیمار تحت ازوفاژکتومی برای ESCC را از ژانویه 2008 تا دسامبر 2018 در بیمارستان ملی مرکز سرطان جمع‌آوری کردیم. در میان آنها، ESCC گردنی یا شکمی و موارد برداشت ناقص برای ESCC را حذف کردیم و 37 بیمار را که برای ESCC قفسه سینه با HNC سنکرون مرحله I یا II ازوفاژکتومی شده بودند، بررسی کردیم. ما اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه پزشکی، تشخیص، درمان و پیش آگهی را از سوابق پزشکی الکترونیکی استخراج کردیم. همه بیماران توموگرافی کامپیوتری و آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی با بیوپسی در بیمارستان ما دریافت کردند. پاتولوژیست تشخیص بافت شناسی انجام داد و مرحله بندی در کنفرانسی با جراح مری، جراحان سر و گردن، اندوسکوپیست ها و رادیولوژیست ها انجام شد. در این مطالعه، HNC های درمان نشده که قبل از درمان برای ESCC شناسایی شده بودند، به عنوان HNC های همزمان تعریف شدند. ESCC و HNC بر اساس ویرایش هفتم UICC [12] اجرا شدند. HNC های مرحله I و مرحله II به عنوان سرطان های اولیه تعریف شدند. تجزیه و تحلیل بقا با استفاده از روش Kaplan-Meier محاسبه شد. بررسی آماری با استفاده از SPSS 26.0 (IBM SPSS، نیویورک، ایالات متحده آمریکا) انجام شد و مقادیر P کمتر از 0.05 برای نشان دادن معنی‌داری آماری در نظر گرفته شد.
نتایج
ویژگی های بیماران در جدول 1 نشان داده شده است. شکل 1 روش های درمانی برای HNC اولیه را نشان می دهد. بیست و هفت بیمار قبل از درمان رادیکال برای HNC شیمی درمانی را به منظور درمان ESCC دریافت کردند. درمان قبل از عمل برای ESCC شامل سیس پلاتین و 5-FU (CF)، دوستاکسل، سیس پلاتین و 5-FU (DCF)، یا کمورادیوتراپی (CRT) بود. CF قبل از عمل شامل سیس پلاتین 80 mg/m2 در روز 1 و 5-FU 800 mg/m2 انفوزیون مداوم در روزهای 1-5، تا 2 دوره با فاصله 3 هفته‌ای بود. DCF قبل از عمل شامل 70 mg/m2 دوستاکسل در روز 1، 70 mg/m2 سیس پلاتین در روز 1750 mg/m2 5-FU انفوزیون مداوم در روزهای 1-5، تا 3 دوره با فاصله 3 هفته‌ای بود. CRT قبل از عمل شامل کمورادیاسیون (41.4 گری/23 فراکسیون) با 2 دوره CF (75 میلی گرم بر متر مربع سیس پلاتین در روز 1 و 5-FU 1000 میلی گرم بر متر مربع انفوزیون مداوم در روزهای 1-4) بود که هر 4 هفته تکرار می شد. همه 37 مورد با HNC زودرس تحت ازوفاژکتومی، بازسازی لوله معده و آناستوموز دهانه رحم برای ESCC قرار گرفتند و رزکسیون R0 برای ESCC در همه موارد به دست آمد. در 27 بیمار که قبل از درمان HNC درمان ESCC را قبل از عمل دریافت کردند، برداشتن یا پرتودرمانی با در نظر گرفتن اثر درمانی بر HNC انجام شد. در میان آنها، 16 بیمار با شیمی درمانی قبل از عمل برای ESCC به پاسخ کامل (CR) HNC دست یافتند و 15 بیمار درمان اضافی دریافت نکردند. در یک مورد دیگر، اکسیزیون دهان انجام شد، اما هیچ بقایای سلول سرطانی از نظر پاتولوژیک یافت نشد. تأثیر درمان عمدتاً با یافته های آندوسکوپی تشخیص داده می شود و لزوماً نیازی به بررسی پاتولوژیک ندارد.
