عنوان مقاله:
روندهای دیجیتالی شدن و ساختار سازمانی: بوروکراسی، دوگانگی یا پسابوروکراسی؟
Digitalization trends and organizational structure: bureaucracy, ambidexterity or post-bureaucracy?
سال انتشار: 2022
رشته: مدیریت
گرایش: مدیریت کسب و کار - مدیریت تکنولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله روندهای دیجیتالی شدن
مشاهده سایر مقالات جدید:
4 Discussion
While extant research has greatly improved our understanding of organizational design, there has been limited scholarly conversation on the intersection of digitalization and frm structure. Our paper aims to respond to recent calls in the literature (Bailey et al., 2019) by integrating these study domains to examine the impact of digital trends on organizational structure. We provide empirical evidence that demonstrates the relevance of the post-bureaucratic structure in the context of digital transformation. In the following sections, these fndings are discussed in light of the extant knowledge in the feld and specifc implications for theory and practice are elucidated.
4.1 Implications for theory In our study, the perspectives shared by both digital natives and older-generation employees point to a decentralized and unformalized structural arrangement, which requires skill variety, interdependence and integration for successfully navigating through digital trends. The benefts of digitalization may be harnessed when organizations build structures that nurture cooperation and exchange of information among work groups, support integration within and across functions, foster bottomup involvement, employ fexible rules and procedures, and avoid narrowly-defned skills and functional roles. Our fndings extend prior literature in the context of digitalization that underscores the relevance of fexible and agile structural responses, rather than hierarchical mechanisms of coordination and control, to enable organizational learning and adaptation (Snow et al., 2017).
These results are also inscribed in earlier research that uncovers the prevailing behaviors and preferences of digital natives. Being particularly attracted to collaborative workplaces, this generation is motivated by high levels of freedom at work (Hewlett et al., 2009), prefers bidirectional fows of communication (Myers & Sadaghiani, 2010), and is inclined to be part of autonomous and self-regulated work groups (Barzilai-Nahon & Mason, 2010). Digital natives view the world from a fat and collaborative perspective, favoring a direct access to information to engage in knowledge cocreation in a networked environment (Balda & Mora, 2011).
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
4. بحث
در حالی که تحقیقات موجود درک ما از طراحی سازمانی را تا حد زیادی بهبود بخشیده است، گفتگوهای علمی محدودی در مورد تلاقی دیجیتالی شدن و ساختار سازمانی وجود داشته است. هدف مقاله ما پاسخگویی به تماسهای اخیر در ادبیات (بیلی و همکاران، 2019) با ادغام این حوزههای مطالعه برای بررسی تأثیر روندهای دیجیتال بر ساختار سازمانی است. ما شواهد تجربی ارائه می دهیم که ارتباط ساختار پسابوروکراسی را در زمینه تحول دیجیتال نشان می دهد. در بخشهای بعدی، این یافتهها با توجه به دانش موجود در حوزه مورد بحث قرار میگیرند و مفاهیم خاص برای تئوری و عمل توضیح داده میشوند.
4.1 مفاهیم برای تئوری در مطالعه ما، دیدگاههای مشترک بومیان دیجیتال و کارمندان نسل قدیمیتر به یک ترتیب ساختاری غیرمتمرکز و غیر رسمی اشاره میکند که به تنوع مهارت، وابستگی متقابل و یکپارچگی برای پیمایش موفقیتآمیز در روندهای دیجیتالی نیاز دارد. مزایای دیجیتالی شدن ممکن است زمانی مهار شود که سازمانها ساختارهایی ایجاد کنند که همکاری و تبادل اطلاعات را بین گروههای کاری تقویت میکند، از یکپارچگی درون و بین عملکردها حمایت میکند، مشارکت پایین به بالا را تقویت میکند، قوانین و رویههای انعطافپذیر را به کار میگیرد، و از مهارتها و نقشهای عملکردی با تعریف محدود اجتناب میکند. یافتههای ما ادبیات قبلی را در زمینه دیجیتالیسازی گسترش میدهد که بر ارتباط پاسخهای ساختاری انعطافپذیر و چابک، به جای مکانیسمهای سلسله مراتبی هماهنگی و کنترل، برای فعال کردن یادگیری و سازگاری سازمانی تأکید میکند (Snow et al., 2017).