عنوان مقاله:
تهدید دلار گزینی با تحول چین به سمت ارز دیجیتالی
China’s transition to a digital currency does it threaten dollarization?
سال انتشار: 2022
رشته: اقتصاد
گرایش: اقتصاد پولی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
2. China’s launching of a central bank digital currency
Over the past few decades, the world has experienced a technological transition, creating a race in which developing and adopting the latest technology has never been more essential. The race is no longer among technology experts but has spread to countries, such that each country aims to become a superpower in technological advancement. The present dynamics in the fight for supremacy among global powers rely on how well a country performs both technologically and financially. These objectives have become even more interlinked over time. In the past, the only way a country could claim dominance over another was through its labor endowment. However, as the competition has transformed into a battle for technological advancement, this dominance has taken a new shape. The rapid technological advancements have introduced great benefits in finance, enabling the creation of digital currency by both private and public actors. The advantages of CBDCs have led many economists to claim that keeping the financial system updated according to the latest technology and under the control of a credible institution such as the central bank to maintain trust and stability in a country’s economy is a potential pathway for that country to establish global dominance. Because of this technological transition, the global economy is rapidly becoming cashless, characterized by a rise in the use of digital transactions. This change is due to the convenience and cost savings associated with digital transactions compared to those with physical cash. This new mode of transactions is facilitated by the issuance of CBDCs. Economists claim that countries that are among the early issuers of digital currencies can make their mark in global digital finance, and China has taken the lead in doing so. The PBOC has announced a goal of having more than a billion users before any other country can make substantial strides toward developing a CBDC of its own (Hoffman et al., 2020). The Chinese government, facing increased pressure from the US government and its influence on the global economy, feared being targeted with economic sanctions by Donald Trump, one of the most unorthodox US presidents, who created many barriers to China’s financial digitization (Lo, 2021). In 2017, the Chinese government took a different route, which led to the introduction of electronic payment with digital currency (DCEP), backed by the PBOC. In 2020, as the world was preoccupied with tackling the global coronavirus pandemic, which had emerged from China, the Chinese government was conducting trials of its digital currency. China’s public sector has invested a great deal in the technology and infrastructure that drive digital transactions, so this kind of transition could occur rapidly (Ward and Rochemont, 2019). The value of DCEP is determined by the value of the renminbi (RMB) in a one-to-one ratio. China launched its digital currency in four cities as a pilot project in April 2020 and then expanded it to 28 major cities in August 2020. In 2021 China tested the digital yuan in additional major cities, including Beijing and Shanghai, with the goal of broad general circulation in 2022.
3. Cryptocurrency versus digital currency
The emergence of digital currency is linked to the growth of cyberspace and its potential in recent years. Worldwide finance has been affected by two breakthroughs: the invention of cryptocurrency and the introduction of CBDCs. Cryptocurrency is a type of digital currency whose value is determined by the laws of supply and demand (Aysan et al., 2020). It is based on blockchain technology and operates according to its own rules, as it is not regulated by any central authority. The underlying goal of cryptocurrency is to create a market for digital currency absent of state intervention. Free market advocates believe that the market should be able to determine its own optimal point of equilibrium, in a decentralized monetary system based on cryptocurrency (Crandall, 2019). Satoshi Nakamoto is believed to be a pseudonym for a programmer or perhaps a group of programmers, who invented the first cryptocurrency, Bitcoin (Stifter et al., 2018). Cryptocurrency platforms allow people to trade anonymously and without any restrictions from a central authority. In the eyes of small investors, the benefits seem huge, but the untraceable nature of these transactions also raises security concerns. Policymakers fear that this kind of financial transaction makes countries vulnerable to a threat of financing terrorism and other criminal activities. For instance, according to the US Department of Justice, a large amount of evidence shows that terrorist organizations such as Al Qaeda and ISIS use cryptocurrency to fund their activities. The amount of money laundering has also increased since the introduction of modern-day cryptocurrency (Kaplan, 2021). The second breakthrough is the introduction of CBDCs, with which many central banks are experimenting to maintain their relevance in the financial system, as it becomes more digitized in general. Faced with the fact that, in recent years, cryptocurrencies have attracted investors, central banks needed to be able to present a competitive alternative using the latest technology to enable prompt and secure transactions for its customers. The introduction of CBDCs was, therefore, inevitable. CBDCs are highly centralized, as the flow of money is controlled by the central bank. CBDCs serve multiple purposes, as they can be used for exchange transactions between banks and other financial institutions as well as for daily transactions between businesses and consumers. Unlike with cryptocurrency, with CBDCs transactions cannot be made anonymously, and those transactions can be tracked. Like Bitcoin, CBDCs are virtual, but, unlike Bitcoin, which is issued by a private enterprise, they are issued by the state and function like traditional currencies (Prasad, 2021). The underlying difference between CBDCs and a cryptocurrency that operates freely and relies on the laws of supply and demand is the level of oversight and regulation to which they are subject. CBDCs are highly centralized, as they are monitored by the central bank, which maintains complete control over the supply of digital currency in the economy using contractionary and expansionary policies (Duarte, 2019). One way in which the central bank can use an expansionary policy is by lowering short-term interest rates to increase the money supply; conversely, if it raises interest rates, consumers have a greater motivate to save money, which tends to reduce the flow of money in the market. Nakamoto devised Bitcoin in opposition to this monetary policy function of fiat money. Moreover, central banks can use CBDCs as part of their goal to regulate the economy in such a way as to enable higher growth while maintaining economic and financial stability.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
2. راه اندازی یک ارز دیجیتال بانک مرکزی توسط چین
در طول چند دهه گذشته، جهان یک گذار تکنولوژیکی را تجربه کرده است و مسابقه ای را ایجاد کرده است که در آن توسعه و اتخاذ آخرین فناوری هرگز ضروری نبوده است. این مسابقه دیگر در میان متخصصان فناوری نیست، بلکه به کشورها گسترش یافته است، به طوری که هر کشوری قصد دارد به یک ابرقدرت در پیشرفت فناوری تبدیل شود. پویایی کنونی در مبارزه برای برتری در میان قدرت های جهانی به این بستگی دارد که یک کشور چه از نظر فنی و چه از نظر مالی خوب عمل می کند. این اهداف در طول زمان حتی بیشتر به هم مرتبط شده اند. در گذشته، تنها راهی که یک کشور می توانست ادعای تسلط بر دیگری را داشته باشد، از طریق وقف نیروی کار بود. با این حال، از آنجایی که رقابت به نبرد برای پیشرفت تکنولوژی تبدیل شده است، این تسلط شکل جدیدی به خود گرفته است. پیشرفت های سریع تکنولوژی مزایای زیادی در امور مالی ایجاد کرده است و امکان ایجاد ارز دیجیتال توسط بازیگران خصوصی و دولتی را فراهم کرده است. مزایای CBDCs بسیاری از اقتصاددانان را بر آن داشته تا ادعا کنند که به روز نگه داشتن سیستم مالی مطابق با آخرین فناوری و تحت کنترل یک نهاد معتبر مانند بانک مرکزی برای حفظ اعتماد و ثبات در اقتصاد یک کشور، یک مسیر بالقوه برای آن کشور است. برای ایجاد سلطه جهانی به دلیل این انتقال فناوری، اقتصاد جهانی به سرعت در حال بی پولی شدن است که با افزایش استفاده از تراکنش های دیجیتال مشخص می شود. این تغییر به دلیل راحتی و صرفه جویی در هزینه های مرتبط با تراکنش های دیجیتال در مقایسه با تراکنش های دارای پول نقد فیزیکی است. این شیوه جدید تراکنش با صدور CBDC تسهیل می شود. اقتصاددانان ادعا می کنند که کشورهایی که جزو اولین صادرکنندگان ارزهای دیجیتال هستند، می توانند نقش خود را در امور مالی دیجیتال جهانی بگذارند و چین در انجام این کار پیشتاز بوده است. PBOC اعلام کرده است که قبل از اینکه هر کشور دیگری بتواند گام های مهمی در جهت توسعه CBDC خود بردارد، بیش از یک میلیارد کاربر داشته باشد (هافمن و همکاران، 2020). دولت چین که با فشار فزاینده ای از سوی دولت ایالات متحده و نفوذ آن بر اقتصاد جهانی مواجه بود، از این بیم داشت که هدف تحریم های اقتصادی دونالد ترامپ، یکی از غیرمتعارف ترین روسای جمهور ایالات متحده، که موانع زیادی برای دیجیتالی شدن مالی چین ایجاد کرد (Lo, 2021) شود. . در سال 2017، دولت چین مسیر متفاوتی را در پیش گرفت که منجر به معرفی پرداخت الکترونیکی با ارز دیجیتال (DCEP) با حمایت PBOC شد. در سال 2020، در حالی که جهان درگیر مقابله با همه‌گیری جهانی کروناویروس بود که از چین سرچشمه گرفته بود، دولت چین در حال انجام آزمایش‌های ارز دیجیتال خود بود. بخش عمومی چین سرمایه گذاری زیادی در فناوری و زیرساختی انجام داده است که تراکنش های دیجیتال را هدایت می کند، بنابراین این نوع انتقال می تواند به سرعت رخ دهد (وارد و روچمونت، 2019). مقدار DCEP با مقدار renminbi (RMB) در نسبت یک به یک تعیین می شود. چین ارز دیجیتال خود را در چهار شهر به عنوان یک پروژه آزمایشی در آوریل 2020 راه اندازی کرد و سپس آن را به 28 شهر بزرگ در آگوست 2020 گسترش داد. در سال 2021 چین یوان دیجیتال را در شهرهای بزرگ دیگری از جمله پکن و شانگهای با هدف ژنرال گسترده آزمایش کرد. تیراژ در سال 2022.
3. ارز دیجیتال در مقابل ارز دیجیتال
ظهور ارز دیجیتال با رشد فضای مجازی و پتانسیل آن در سال های اخیر مرتبط است. امور مالی در سراسر جهان تحت تأثیر دو پیشرفت قرار گرفته است: اختراع ارز دیجیتال و معرفی CBDC. کریپتوکارنسی نوعی ارز دیجیتال است که ارزش آن توسط قوانین عرضه و تقاضا تعیین می شود (آیسان و همکاران، 2020). این مبتنی بر فناوری بلاک چین است و طبق قوانین خود عمل می کند، زیرا توسط هیچ مرجع مرکزی تنظیم نمی شود. هدف اساسی ارز دیجیتال ایجاد بازاری برای ارز دیجیتال بدون دخالت دولت است. طرفداران بازار آزاد معتقدند که بازار باید بتواند نقطه تعادل بهینه خود را در یک سیستم پولی غیرمتمرکز مبتنی بر ارز دیجیتال تعیین کند (کراندال، 2019). اعتقاد بر این است که ساتوشی ناکاموتو نام مستعار یک برنامه نویس یا شاید گروهی از برنامه نویسان است که اولین ارز دیجیتال بیت کوین را اختراع کردند (استیفتر و همکاران، 2018). پلتفرم‌های ارزهای دیجیتال به افراد اجازه می‌دهند تا به صورت ناشناس و بدون هیچ محدودیتی از سوی مقامات مرکزی تجارت کنند. از نظر سرمایه گذاران کوچک، منافع بسیار زیاد به نظر می رسد، اما ماهیت غیرقابل ردیابی این تراکنش ها نگرانی های امنیتی را نیز افزایش می دهد. سیاستگذاران از این بیم دارند که این نوع تراکنش مالی کشورها را در برابر تهدید تأمین مالی تروریسم و سایر فعالیت های مجرمانه آسیب پذیر کند. به عنوان مثال، طبق گفته وزارت دادگستری ایالات متحده، شواهد زیادی نشان می‌دهد که سازمان‌های تروریستی مانند القاعده و داعش از ارزهای دیجیتال برای تأمین مالی فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند. میزان پولشویی نیز از زمان معرفی ارزهای دیجیتال مدرن افزایش یافته است (کاپلان، 2021). دومین پیشرفت، معرفی CBDCها با که بسیاری از بانک های مرکزی در حال آزمایش هستند تا ارتباط خود را با سیستم مالی حفظ کنند، زیرا به طور کلی دیجیتالی تر می شود. در مواجهه با این واقعیت که در سال‌های اخیر، ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاران را به خود جذب کرده‌اند، بانک‌های مرکزی باید بتوانند یک جایگزین رقابتی با استفاده از آخرین فناوری ارائه کنند تا بتوانند معاملات سریع و ایمن را برای مشتریان خود فراهم کنند. بنابراین، معرفی CBDC ها اجتناب ناپذیر بود. CBDC ها بسیار متمرکز هستند، زیرا جریان پول توسط بانک مرکزی کنترل می شود. CBDCها اهداف متعددی را دنبال می کنند، زیرا می توانند برای معاملات مبادله بین بانک ها و سایر موسسات مالی و همچنین برای تراکنش های روزانه بین مشاغل و مصرف کنندگان استفاده شوند. برخلاف ارزهای دیجیتال، با CBDC ها نمی توان تراکنش ها را به صورت ناشناس انجام داد و می توان آن تراکنش ها را ردیابی کرد. مانند بیت کوین، CBDC ها مجازی هستند، اما برخلاف بیت کوین که توسط یک شرکت خصوصی صادر می شود، توسط دولت صادر می شوند و مانند ارزهای سنتی عمل می کنند (پراساد، 2021). تفاوت اساسی بین CBDCها و ارزهای دیجیتالی که آزادانه عمل می‌کنند و بر قوانین عرضه و تقاضا تکیه می‌کنند، سطح نظارت و مقرراتی است که تحت آن قرار دارند. CBDC ها بسیار متمرکز هستند، زیرا توسط بانک مرکزی نظارت می شوند، که کنترل کاملی بر عرضه ارز دیجیتال در اقتصاد با استفاده از سیاست های انقباضی و انبساطی دارد (Duarte، 2019). یکی از راه هایی که بانک مرکزی می تواند از سیاست انبساطی استفاده کند، کاهش نرخ سود کوتاه مدت برای افزایش عرضه پول است. برعکس، اگر نرخ بهره را افزایش دهد، مصرف کنندگان انگیزه بیشتری برای پس انداز پول دارند که جریان پول در بازار را کاهش می دهد. ناکاموتو بیت کوین را در مخالفت با عملکرد سیاست پولی پول فیات ابداع کرد. علاوه بر این، بانک‌های مرکزی می‌توانند از CBDCها به عنوان بخشی از هدف خود برای تنظیم اقتصاد به گونه‌ای استفاده کنند که ضمن حفظ ثبات اقتصادی و مالی، رشد بیشتری را ممکن کند.
