عنوان مقاله:
تاثیر مدیریت و سهم موارد پیگیری از دست رفته بر تخمین بازماندگان سرطان برای ثبت سرطان مبنی بر جمعیت کوچک
Impact of the Management and Proportion of Lost to Follow-Up Cases on Cancer Survival Estimates for Small Population-Based Cancer Registries
سال انتشار: 2022
رشته: پزشکی
گرایش: خون و آنکولوژی
دانلود رایگان این مقاله:
دانلود مقاله تخمین بازماندگان سرطان
مشاهده سایر مقالات جدید:
2. Materials and Methods
To evaluate the size of the potential bias that censoring versus excluding cases LFU has on estimates of all-cause (overall) and net survival in PBCR, we performed multiple simulations of distinct scenarios. The simulations employed real data from three Colombian good quality PBCR: Bucaramanga metropolitan area, Manizales, and Pasto; agestandardized incidence rates for all cancers, all ages, and both sexes for this PBCR ranged from 162.3 to 181.8 per 100,000 person year in 2012 [17]. We created a dataset combining data from these PBCR including all incident first primary cases diagnosed between 2008 and 2012 of cancers of the stomach (ICD-O-3 topography: C16.0–C16.9), colon (C18.0-C18.9), and thyroid gland (C73.9) occurring in persons aged between 18 and 99 years. We excluded cases notified by death certificate only (DCO), cases with missing date of cancer diagnosis and cases without follow-up. Cases with a follow-up time of zero (occurring when diagnostic details based on pathology specimens taken during life were delivered after the date of death) were replaced with a followup time of 1 day to differ these cases from DCO cases (where the diagnosis is only based on the death certificate and therefore follow-up time is by definition 0 [6]. This database represents a near “perfect” scenario because follow-up is complete for all included cases by 5 years from diagnosis, and their vital status is known, with demographic and survival characteristics more representative of South America. However, the data are not completely representative, because some cases were excluded (table S1). The strategy to select the three types of cancer was based on their prognosis and relevance for our population [18]: poor (stomach), medium (colon), and good (thyroid gland) prognosis.
3. Results
Records of 3,455 incident cancer patients were collected from the three PBCR, 1,528 (44.2%) for stomach, 902 (26.1%) for colon, and 1,025 (29.7%) for thyroid gland cancer. After applying the exclusion criteria, 2,924 cases remained: 1,188 for stomach, 759 for colon, and 977 for thyroid gland cancer (details for reasons for exclusion in table S1). The proportion of excluded tumors was 22.3% for stomach, 15.9% for colon, and 4.7% for thyroid gland. The mean age for stomach cancer cases was 63.8 years (standard deviation (SD): 15.0), for colon 64.8 years (SD 14.1), and for thyroid gland 48.4 years (SD 14.3). The proportion of women was 41.5, 60.5, and 86.4% for stomach, colon, and thyroid gland, respectively. Table 1 shows overall one-, three-, and 5-year all-cause and net survival for the complete case analysis of the three cancer types (reference scenario). For stomach cancer, oneyear overall and net survival were 0.39 and 0.40; corresponding figures were 0.66 and 0.67 for colorectal cancer and 0.96 and 0.96 for thyroid cancer. Five-year overall and net survival were 0.19 and 0.21 for stomach cancer, 0.44 and 0.50 for colon cancer, and 0.92 and 0.95 for thyroid gland cancers, respectively. Net survival was always slightly higher than overall survival. 3.1. Censoring Lost to Follow-Up 3.1.1. Overall Survival. The simulation exercise showed that censoring LFU patients always leads to an overestimation of the one-, three-, and 5-year overall survival for the three cancers (Figure 2, Table S2). The degree of overestimation depended on the overall prognosis of the type of cancer and simulated time-to-event: overestimation of survival for thyroid gland cancer (very good prognosis) had a small effect (range 0.0–2.3 percentage points); the maximum value was observed at 5-year survival with a 20% LFU. For colon cancer (intermediate prognosis), the effect was moderate for one-year survival estimates when the percentage of LFU was up to 10% (range 0.0-5.3 percent points); the same was observed in three-year survival with LFU proportions of 5% and in 5-year survival with LFU of 1%. Stomach cancer survival (poor prognosis) was most affected with 1.7–34.9, 4.2–87.4, and 6.3–134.5 percentage points overestimated survival at one-, three-, and 5-year overall survival upon censoring LFU patients. The bias was moderate for colon cancer survival estimates (medium prognosis) with 0.5–9.6 percent point overestimation of survival along one- to 5-year survival. The lowest bias was observed for thyroid gland cancer (good prognosis) with 0.0–0.9 percent point overestimation of survival in all cases simulated. The empirical distribution of the relative bias in overall survival due to censoring LFU cases was symmetric. 95% confidence intervals (table S3) show the effect of sample size and LFU proportion, low sample size, and high LFU proportion logically resulting in the lowest precision.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
2. مواد و روشها
برای ارزیابی اندازه سوگیری بالقوه ای که سانسور در مقابل موارد حذف LFU در تخمین بقای همه علت (کلی) و خالص در PBCR دارد، ما شبیه سازی های متعددی از سناریوهای متمایز انجام دادیم. شبیه‌سازی‌ها از داده‌های واقعی از سه PBCR با کیفیت خوب کلمبیایی استفاده کردند: منطقه شهری بوکارامانگا، Manizales و Pasto. نرخ بروز استاندارد شده سنی برای همه سرطان ها، همه سنین و هر دو جنس برای این PBCR از 162.3 تا 181.8 در هر 100000 نفر در سال 2012 بود [17]. ما مجموعه‌ای از داده‌ها را از این PBCR ترکیب کردیم که شامل همه موارد اولیه اولیه سرطان‌های معده بین سال‌های 2008 و 2012 (توپوگرافی ICD-O-3: C16.0-C16.9)، کولون (C18.0-C18) تشخیص داده شده بود. 9) و غده تیروئید (C73.9) در افراد بین 18 تا 99 سال رخ می دهد. مواردی که فقط با گواهی فوت (DCO) اطلاع داده شده بودند، مواردی که تاریخ تشخیص سرطان از دست رفته بود و موارد بدون پیگیری حذف شدند. موارد با زمان پیگیری صفر (زمانی که جزئیات تشخیصی بر اساس نمونه های پاتولوژی گرفته شده در طول زندگی پس از تاریخ مرگ تحویل داده شد) با زمان پیگیری 1 روز جایگزین شد تا این موارد با موارد DCO (جایی که تشخیص است) متفاوت باشد. فقط بر اساس گواهی فوت است و بنابراین زمان پیگیری طبق تعریف 0 [6] است. این پایگاه داده یک سناریوی تقریباً "کامل" را نشان می دهد زیرا پیگیری برای همه موارد شامل تا 5 سال پس از تشخیص کامل است و وضعیت حیاتی آنها شناخته شده، با ویژگی های دموگرافیک و بقا بیشتر نماینده آمریکای جنوبی است. با این حال، داده ها به طور کامل نماینده نیستند، زیرا برخی از موارد حذف شدند (جدول S1). استراتژی انتخاب سه نوع سرطان بر اساس پیش آگهی و ارتباط آنها با ما بود. جمعیت [18]: پیش آگهی ضعیف (معده)، متوسط (کولون) و خوب (غده تیروئید).
3. نتایج
سوابق 3455 بیمار سرطانی از سه PBCR، 1528 (44.2%) برای معده، 902 (26.1%) برای کولون و 1025 (29.7%) برای سرطان غده تیروئید جمع‌آوری شد. پس از اعمال معیارهای خروج، 2924 مورد باقی ماند: 1188 مورد برای معده، 759 مورد برای کولون، و 977 مورد برای سرطان غده تیروئید (جزئیات دلایل خروج در جدول S1). نسبت تومورهای حذف شده برای معده 22.3 درصد، برای کولون 15.9 درصد و برای غده تیروئید 4.7 درصد بود. میانگین سنی موارد سرطان معده 63.8 سال (انحراف معیار (SD): 15.0)، برای کولون 64.8 سال (SD 14.1) و برای غده تیروئید 48.4 سال (SD 14.3) بود. نسبت زنان برای معده، روده بزرگ و غده تیروئید به ترتیب 41.5، 60.5 و 86.4 درصد بود. جدول 1 بقای کلی یک، سه، و 5 ساله همه علل و خالص را برای تجزیه و تحلیل موردی کامل از سه نوع سرطان (سناریوی مرجع) نشان می دهد. برای سرطان معده، بقای کلی و خالص یک ساله 0.39 و 0.40 بود. ارقام مربوطه برای سرطان کولورکتال 0.66 و 0.67 و برای سرطان تیروئید 0.96 و 0.96 بود. بقای کلی و خالص پنج ساله برای سرطان معده 0.19 و 0.21، برای سرطان روده بزرگ 0.44 و 0.50 و برای سرطان های غده تیروئید 0.92 و 0.95 بود. بقای خالص همیشه کمی بیشتر از بقای کلی بود. 3.1. سانسور از دست رفته برای پیگیری 3.1.1. بقای کلی تمرین شبیه سازی نشان داد که سانسور بیماران LFU همیشه منجر به تخمین بیش از حد بقای کلی یک، سه و 5 ساله برای سه سرطان می شود (شکل 2، جدول S2). درجه تخمین بیش از حد به پیش آگهی کلی نوع سرطان و زمان شبیه‌سازی شده تا رویداد بستگی داشت: تخمین بیش از حد بقا برای سرطان غده تیروئید (پیش‌آگهی بسیار خوب) تأثیر کمی داشت (محدوده 0.0-2.3 درصد). حداکثر مقدار در بقای 5 ساله با 20٪ LFU مشاهده شد. برای سرطان روده بزرگ (پیش‌آگهی متوسط)، اثر برای تخمین‌های بقای یک ساله متوسط بود، زمانی که درصد LFU تا 10٪ بود (محدوده 0.0-5.3 درصد). همین امر در بقای سه ساله با نسبت LFU 5٪ و در بقای 5 ساله با LFU 1٪ مشاهده شد. بقای سرطان معده (پیش‌آگهی ضعیف) با 1.7-34.9، 4.2-87.4 و 6.3-134.5 درصد بیشتر تحت تأثیر قرار گرفت که بقای کلی یک، سه و 5 ساله را با سانسور بیماران LFU بیش از حد برآورد کردند. سوگیری برای تخمین‌های بقای سرطان روده بزرگ (پیش‌آگهی متوسط) با 0.5 تا 9.6 درصد بیش از حد برآورد بقا در طول بقای یک تا 5 ساله متوسط بود. کمترین سوگیری برای سرطان غده تیروئید (پیش‌آگهی خوب) با 0.0-0.9 درصد بیش از حد برآورد بقا در همه موارد شبیه‌سازی شده مشاهده شد. توزیع تجربی سوگیری نسبی در بقای کلی به دلیل سانسور موارد LFU متقارن بود. فواصل اطمینان 95% (جدول S3) اثر اندازه نمونه و نسبت LFU، حجم نمونه کم و نسبت LFU بالا را به طور منطقی نشان می دهد که کمترین دقت را به همراه دارد.
