عنوان مقاله:
ارزیابی چرخه عمر مدل کسب و کار: روشی برای تجزیه و تحلیل عملکرد محیطی کسب و کار
Business model life cycle assessment: A method for analysing the environmental performance of business
سال انتشار: 2022
رشته: مهندسی صنایع - مدیریت
گرایش: لجستیک و زنجیره تامین - مدیریت کسب و کار
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
2. Literature review
Looking into the literature on business models and the existing methods for improving their environmental performance, we find that methods either fail to focus on business or offer inadequate assessment of business environmental performance. 2.1. Business models The concept of a ‘business model’ has many interpretations, often diverging (De Angelis, 2018). A basic dictionary definition states that a business model is ‘a description of the different parts of a business or organization showing how they will work together successfully to make money’ (Cambridge Business English Dictionary, 2011). Since the widespread adoption of the business model concept, it has primarily been used to support profit generation (Bocken et al., 2014; Dentchev et al., 2016; Magretta, 2002). There are arguments for an expanded view of the purpose of businesses (Geissdoerfer et al., 2018). However, as indicated by the definition above, from the perspective of a business company, its owners and shareholders, the purpose might indeed be a viable business in terms of sustained economic performance. Elaborating on the basic definition, BMs can be described as how a company makes money, often around a particular product or service and for a particular market; the profit formula includes the costs and the revenue streams for this (Ovans, 2015). This identifies the product being one means to business alongside other means such as pricing, marketing, production and distribution networks (c.f., Reim et al., 2015). Therefore, an environmental assessment method centring on the product system is insufficient to determine the environmental performance of a business model. In a so-called linear business model, a business generates profit via the continuous sale of products. Alternative business models have been put forward for reducing the environmental impacts of businesses (Boons and Lüdeke-Freund, 2013), including sustainable business models (SBM), product-service systems (PSS) and circular business models (CBM). SBMs are ‘business models that incorporate pro-active multi-stakeholder management, the creation of monetary and nonmonetary value for a broad range of stakeholders, and hold a longterm perspective’ (Geissdoerfer et al., 2018). PSS is a subset of this and is defined as ‘a mix of tangible products and intangible services, designed and combined so that they are jointly capable of fulfilling final customer needs’ (Tukker and Tischner, 2006). Examples include socalled use-based PSS, for example, in the form of rental models. Finally, CBMs are another subset of SBMs, partially overlapping with PSS. CBMs lack a universally agreed upon definition (Geissdoerfer et al., 2018), but one states that a CBM is ‘a business model in which the conceptual logic for value creation is based on utilizing economic value retained in products after use in the production of new offerings’ (Linder and Williander, 2017). Characteristics of these definitions are the conditioning of the business model in the basic definition with various ecodesign strategies and sustainability principles for ecological and social value. Nevertheless, a sustainable business model, just like a linear one, ‘structures’ the value process so that it provides value to customers and collects a portion of this in revenues to the company. To conclude, regardless of the business model, their purpose is business. Any assessment of their environmental performance needs to analyse business itself, more particularly, the business around its products.
3. Methods and conceptualisations
The development of the method stemmed from a few key ideas. The first is the need to (re)contextualise product-centred LCA into a business setting. The second is to base it in a socio-material understanding of the materials and energy flows modelled in LCA (Baumann and Lindkvist, 2021). Such a socio-material view supports the identification of actors along the product chain and business operations interacting with the physical life cycle and allows for connecting the monetary streams of the business model to the material and energy flows of the product system. These two principles result, first, in a different basis of comparison, one based on the economic performance of business models rather than the physical function of a product or service, and second, to a set of coupling equations that connect business and product systems. Since there are many companies (and other actors) along a life cycle, to distinguish the company whose business model is being analysed, it is here called ‘business company’. 3.1. Object of analysis: from a product to a business perspective in LCA The crucial innovation of BM-LCA is the shift from taking a product or service as its object of analysis, as is typical in LCA. Since a product is a means for business, alongside pricing, marketing, production and distribution networks (c.f., Boons and Lüdeke-Freund, 2013; Reim et al., 2015), it is not enough to centre an LCA on the product system if business models are to be analysed (Baumann et al., 2022). This leads instead to that the object of analysis is the business model employed for delivering that product or service. In turn, this allows us to map and compare the environmental consequences of different ways of business to make money from their products or services. Moreover, the focus here is on the business system for making money from a particular (set of) product(s), as opposed to viewing a business model as encompassing, for example, an entire company with several product portfolios and activities.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
2. بررسی ادبیات
با نگاهی به ادبیات مدلهای کسبوکار و روشهای موجود برای بهبود عملکرد زیستمحیطی آنها، متوجه میشویم که روشها یا بر تجارت تمرکز نمیکنند یا ارزیابی ناکافی از عملکرد محیطی کسبوکار ارائه میدهند. 2.1. مدلهای کسبوکار مفهوم «مدل کسبوکار» تفاسیر زیادی دارد که اغلب متفاوت است (دی آنجلیس، 2018). یک تعریف پایه فرهنگ لغت بیان می کند که یک مدل کسب و کار عبارت است از "توضیح بخش های مختلف یک کسب و کار یا سازمان که نشان می دهد چگونه آنها با موفقیت برای کسب درآمد با هم کار می کنند" (کمبریج Business English Dictionary، 2011). از زمان پذیرش گسترده مفهوم مدل کسب و کار، در درجه اول برای حمایت از تولید سود استفاده شده است (بوکن و همکاران، 2014؛ دنچف و همکاران، 2016؛ مگرتا، 2002). استدلال هایی برای دیدگاه گسترده ای از هدف کسب و کارها وجود دارد (Geissdoerfer et al., 2018). با این حال، همانطور که در تعریف بالا مشخص شد، از منظر یک شرکت تجاری، صاحبان و سهامداران آن، هدف ممکن است در واقع یک تجارت قابل دوام از نظر عملکرد اقتصادی پایدار باشد. با تشریح تعریف اولیه، BMها را می توان به این صورت توصیف کرد که چگونه یک شرکت کسب درآمد می کند، اغلب در مورد یک محصول یا خدمات خاص و برای یک بازار خاص. فرمول سود شامل هزینه ها و جریان های درآمدی برای این کار است (اوانس، 2015). این نشان میدهد که محصول یکی از ابزارهای کسبوکار در کنار ابزارهای دیگر مانند قیمتگذاری، بازاریابی، تولید و شبکههای توزیع است (c.f., Reim et al., 2015). بنابراین، یک روش ارزیابی زیست محیطی با تمرکز بر سیستم محصول برای تعیین عملکرد زیست محیطی یک مدل کسب و کار کافی نیست. در یک مدل کسب و کار به اصطلاح خطی، یک کسب و کار از طریق فروش مستمر محصولات سود ایجاد می کند. مدلهای کسبوکار جایگزین برای کاهش اثرات زیستمحیطی کسبوکارها ارائه شدهاند (Boons و Lüdeke-Freund، 2013)، از جمله مدلهای کسبوکار پایدار (SBM)، سیستمهای محصول-خدمات (PSS) و مدلهای کسبوکار دایرهای (CBM). SBMها «مدلهای کسبوکاری هستند که شامل مدیریت فعال چند ذینفع، ایجاد ارزش پولی و غیرپولی برای طیف گستردهای از سهامداران، و دارای چشمانداز بلندمدت میشوند» (Geissdoerfer et al., 2018). PSS زیرمجموعه ای از این است و به عنوان "ترکیبی از محصولات ملموس و خدمات نامشهود، طراحی و ترکیب شده است که به طور مشترک قادر به برآوردن نیازهای نهایی مشتری هستند" (Tukker and Tischner, 2006) تعریف می شود. مثالها عبارتند از PSS مبتنی بر استفاده، به عنوان مثال، در قالب مدلهای اجاره. در نهایت، CBM ها زیرمجموعه دیگری از SBM ها هستند که تا حدی با PSS همپوشانی دارند. CBM ها فاقد یک تعریف مورد توافق جهانی هستند (Geissdoerfer et al., 2018)، اما یکی بیان می کند که CBM یک مدل تجاری است که در آن منطق مفهومی برای ایجاد ارزش مبتنی بر استفاده از ارزش اقتصادی باقی مانده در محصولات پس از استفاده در تولید است. پیشنهادات جدید (لیندر و ویلیاندر، 2017). ویژگی های این تعاریف شرطی شدن مدل کسب و کار در تعریف پایه با استراتژی های مختلف طراحی بوم و اصول پایداری برای ارزش اکولوژیکی و اجتماعی است. با این وجود، یک مدل کسب و کار پایدار، درست مانند مدل خطی، فرآیند ارزش را به گونهای «ساختار» میکند که ارزشی را برای مشتریان فراهم میکند و بخشی از آن را در درآمدهای شرکت جمعآوری میکند. برای نتیجه گیری، صرف نظر از مدل کسب و کار، هدف آنها تجارت است. هر گونه ارزیابی از عملکرد زیست محیطی آنها نیاز به تجزیه و تحلیل خود کسب و کار، به ویژه، کسب و کار پیرامون محصولات آن دارد.
3. روش ها و مفهوم سازی ها
توسعه روش از چند ایده کلیدی ناشی می شود. اولین مورد نیاز به (دوباره) زمینه سازی LCA محصول محور در یک محیط تجاری است. دوم این است که آن را در یک درک اجتماعی - مادی از مواد و جریان های انرژی مدل سازی شده در LCA قرار دهیم (باومن و لیندکویست، 2021). چنین دیدگاه اجتماعی - مادی از شناسایی بازیگران در طول زنجیره محصول و عملیات تجاری در تعامل با چرخه زندگی فیزیکی پشتیبانی می کند و امکان اتصال جریان های پولی مدل کسب و کار را به جریان مواد و انرژی سیستم محصول فراهم می کند. این دو اصل، اول، به یک مبنای مقایسه متفاوت منجر میشوند، یکی بر اساس عملکرد اقتصادی مدلهای کسبوکار به جای عملکرد فیزیکی یک محصول یا خدمات، و دوم، به مجموعهای از معادلات جفتی که سیستمهای تجاری و محصول را به هم متصل میکنند. از آنجایی که شرکتها (و سایر بازیگران) در طول یک چرخه حیاتی وجود دارند، برای تشخیص شرکتی که مدل کسبوکار آن در حال تجزیه و تحلیل است، در اینجا «شرکت تجاری» نامیده میشود. 3.1. هدف تجزیه و تحلیل: از یک محصول به دیدگاه تجاری در LCA نوآوری مهم BM-LCA تغییر از در نظر گرفتن یک محصول یا خدمات به عنوان هدف تجزیه و تحلیل است، همانطور که در LCA معمول است. از آنجایی که یک محصول در کنار شبکههای قیمتگذاری، بازاریابی، تولید و توزیع وسیلهای برای کسبوکار است (c.f., Boons and Lüdeke-Freund, 2013; Reim et al., 2015)، تمرکز کردن کافی نیست. n LCA در سیستم محصول اگر قرار است مدل های کسب و کار تحلیل شوند (باومن و همکاران، 2022). در عوض، این امر منجر به این می شود که هدف تجزیه و تحلیل، مدل کسب و کار مورد استفاده برای ارائه آن محصول یا خدمات است. به نوبه خود، این به ما امکان می دهد تا پیامدهای زیست محیطی روش های مختلف تجارت را برای کسب درآمد از محصولات یا خدمات آنها ترسیم و مقایسه کنیم. علاوه بر این، در اینجا تمرکز بر سیستم کسبوکار برای کسب درآمد از یک محصول (مجموعهای از) خاص است، در مقابل مشاهده یک مدل کسبوکار بهعنوان مثال، کل یک شرکت با چندین مجموعه محصول و فعالیتها.