عنوان فارسی مقاله: | رابطه بین میزان پایین ویتامین D خون مادر و تنظیم قند خون در دیابت بارداری که با میزان HbAlC ارزیابی شده است. مطالعه نمونه ای و مشاهده ای |
عنوان انگلیسی مقاله: | The relationship between low maternal serum vitamin D levels and glycemic control in gestational diabetes assessed by HbA1c levels: an observational cross-sectional study |
چکیده
سابقه: در نوشتههای علمی، رابطهی زیادی بین کمبود ویتامینD و دیابت نوع2 بیان شده است. البته این کمبود در طول بارداری حیاتیتر است. واضح است که کمبود ویتامینD در طول بارداری با شانس و ریسک مادر ارتباط دارد. هدف این مطالعه ارزیابی رابطه بین میزان هیدروکسی کالی کلسیفرول (ویتامینD) با تنظیم گلسیمی در زنان باردار میباشد.
روشها: مطالعهی نمونهای مشاهدهای که شامل 160 زن بین 20 تا 40 ساله است و در سه ماههی سوم بارداری هستند و به دو گروه مساوی تقسیم میشوند. گروه اول از 80 زن تشکیل شده که دیابت بارداری در آنها ثابت شده و گروه دوم میزان قند خونشان طبیعی میباشد. میزان ویتامینD خون، قند خون ناشتا، انسولین خون و هموگلوبین گلیکوکسید (HbAlC) را ارزیابی کردیم و میزان انسولین را با استفاده از اندیس کنترل میزان انسولین (Quicki)، بیان نمودیم. نتایج، جمعآوری و از لحاظ آماری محاسبه شدند.
دلایل: میانگین میزان ویتامینD به ترتیب در گروه کنترلی و زنان مبتلا به دیابت بارداری 46061 و 47025 بود. میزان انسولین ناشتا به شکل قابل توجهی در گروه مبتلا به دیابت بارداری (GDM) با میانگین 51/18 بالاتر از گروه کنترلی با میانگین 95/8 بود. ضریب تقارن بین میزان HbAlC و میزان ویتامینD، 492/0 با مقدار P 05/0> بود. روابط مشابهی هم بین قندخون ناشتا (386/0=r) با مقدار Quiki (اندیس کنترل میزان انسولین) کشف شد. مقدار ویتامینD با قند خون ناشتا، انسولین خون ناشتا و میزان HbAlC، ارتباط دارد. مقدار P در تمامی این تقارنها 05/0> بود. مقدار P با برآیند Quiki برابر با 064/0 بود.
نتایج: از نظر آماری رابطهای منفی بین تنظیم گلیسیمی و سطح ویتامینD در خون، در بین تمام جمعیت مورد مطالعه وجود دارد. اثر ویتامینD کافی که در نمونهی کنترلی گلیسیمی جایگزین شد، در مطالعهی ما، مورد بررسی قرار نگرفت. مطالعات طبقهبندی شدهی بسیاری را در این باره پیشنهاد میکنیم.