| عنوان فارسی مقاله: |
شناخت واحد عملکردی چهره: کیفیت سه بعدی در برابر دو بعدی |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Facial Action Unit Detection: 3D versus 2D Modality |
چکیده
رمزگذاری واحد عملکردی ( AU) در تحلیل رفتاری چهره انسان از ابزار قدرتمند برای غلبه بر تنوع حالت های چهره محسوب می شد . تقریبا کل کار در مطالب برای تشخیص عملکرد چهره مبتنی بر تصاویر دوربین دو بعدی می باشد . اطلاعات سطح سه بعدی چهره با در نظر گرفتن محدودیت های عملکردی در کشف واحد عملکردی با داده دو بعدی به عنوان گزینه موجود به نظر می رسد . داده صحیح سطح چهره با سیستم سه بعدی گرفته می شود و این روش بواسطه نبود درخشندگی و موقعیت قرار گرفتن سر دچار مشکل نمی شود . ما در این مقاله استفاده از کیفیت سه بعدی در برابر کیفیت تصویر برداری دو بعدی برای تشخیص واحد رفتار را به کرات مقایسه می کنیم . داده سطحی به داده انحناء تبدیل می شود و به صورت دو بعدی ترسیم می گردد بنابراین هر دو کیفیت را می توان به صورت عادلانه مقایسه نمود . چون رویکرد در مجموع داده محور می باشد ، از جهت گیری احتمالی به دلیل طراحی اجتناب می گردد . آزمایشات ما تعداد 25 واحد رفتار را پوشش می دهند و مبتنی بر مقایسه منحنی های مشخصه عملیاتی گیرنده ( ROC ) می باشند . ما ثابت می کنیم که معمولا داده سه بعدی بویژه برای واحد های رفتار چهره پایین تر قدرتمند تر می باشد . همچنین ، ما نشان می دهیم که دسته کننده های تولیدی و تبعیضی با داده سه بعدی به طور برابر اجراء می کنند . در نهایت ، ما به ارزیابی ادغام دو کیفیت می پردازیم . بالاترین نرخ تشخیص از طریق ادغام بدست آمده بود که 97.1 مساحت زیر منحنی ORC می باشد . این امیتاز برای کیفیت سه بعدی 95.4 و برای کیفیت دو بعدی 93.5 بود .
