| عنوان فارسی مقاله: |
رودخانه های مشترک و ناسازگاری – یک تجدید نظر |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Shared rivers and conflict e A reconsideration |
چکیده
نئومالتیوزیان مرتبا "جنگ های آبی" را پیش بینی نموده است درحالیکه کرناکوپیان ها به این بحث پرداخته اند که هیچ کمیابی آبی ذاتی وجود ندارد و بنیادگراهای لیبرال همکاری را به عنوان یک نتیجه محتمل تر رقابت برای منابع آبی محدود نسبت به ناسازگاری شدید (تهاجمی) دیده اند.سه مطالعه ی قبل تر یک رابطه آماری مثبت را بین رودخانه های مشترک و ناسازگاری بین ایالتی در سطح پایین یافته است.بر اساس یک پایگاه اطلاعاتی (دیتا بیس) جامع تر ،یک مدل پیشرفته از ناسازگاری(تعارض) و یک کنترل مناسب تر برای فرصت جغرافیایی ،ما به این بحث می پردازیم که این نتایج ساختگی هستند و ما نمی توانیم یک تاثیر القا کننده ی تعارض رودخانه های مشترک را در مجاورت و فراتر از مجاورت خودش ایجاد نماییم.در واقع، دیتا بیس جدید داده شده در اینجا این را مشخص می کند که تقریبا همه ی همسایگان در سیستم بین المللی حداقل در یک رودخانه سهم دارند (یا مشترک هستند).این امر یک دستاورد متفاوت را برای سرمایه گذاری تامل در حوزه های رودخانه ای مشترک می طلبد.با این وجود، آب شیرین و سایر منابع مشترک ممکن است باز هم یک مکانیسم را برای توضیح این ارائه نماید که چرا مجاورت با شدت به ناسازگاری مربوط است،بنابراین ماجرای ناسازگاری آب نمی تواند کنار گذاشته شود.در حقیقت، نتایج ما نشان می دهد در بین دوتایی های دارای رودخانه ی مشترک، حوزه های رودخانه با یک پیکر بندی بالا رود یا پایین رود خط ناسازگاری را افزایش می دهند.این مقاله در نهایت به این بحث می پردازد که چطور تعامل رودخانه ای باید بیشتر بر اساس این نتایج بررسی شود و چه داده هایی جدیدی برای میسر نمودن چنین تحقیقاتی لازم است.
