عنوان فارسی مقاله: |
میدان های الکترومغناطیسی ناشی از امواج درونی اقیانوسی |
عنوان انگلیسی مقاله: |
On the Electromagnetic Fields Induced by Oceanic Internal Waves |
چکیده
طیف های مدل (model spectra) میدان های الکتریکی و میدان های مغناطیسی ناشی از امواج درونی اقیانوسی با ترکیب راه حل های تابع گرین (Green function) با دو معادله وجهی یا کیفی (modal) الکترومغناطیسی با توصیف جنبش شناسی یا سینماتیک (kinematic) گرت – مانک (Garrett-Munk) میدان امواج درونی به دست آمده اند. حالت مغناطیسی مرکزگرا (poloidal) در فرکانس های بالاتر ازf 3 که در آن f فرکانس موضعی کوریولیس (Coriolis) است غالب می باشد و خودالقائی و القاء متقابل در این محدوده فاقد اهمیت است. حالت مغناطیسی حلقوی (toroidal) در فرکانس های پایین تر ازf 3 به طور فزاینده ای مهم می باشد و به ساختار رسانایی (conductivity) در زیر بستر دریا (seafloor) برای فرکانس های نزدیک لختی یا سکون (near - inertial) حساس است. مشخص شده که میدان الکتریکی مهار شده (moored) عمدتاً معیاری برای میدان سرعت موضعی (local velocity) در فرکانس های بالا می باشند. میدان الکتریکی عمودی به میدان سرعت افقی حساس است، در حالی که میدان الکتریکی افقی در وهله اول انعکاس دهنده میدان سرعت عمودی بوده و در سطوح مشترک دریا - زمین و دریا - هوا کاملاً کوچک می باشد. میدان مغناطیسی، معیاری از میدان سرعت متوسط فضایی است و تحت تاثیر حالت مغناطیسی مرکزگرا قرار دارد. تاثیرات مرز الکترومغناطیسی (electromagnetic boundary) منجر به کاهش طیف مغناطیسی افقی در طی دهه ها در بستر دریا و سطح دریا می گردد. در بستر دریا و سطح دریا، میدان های مغناطیسی ناشی از امواج درونی، از نظر اندازه در زمره همتایان (میدان های مغناطیسی) ناشی از (امواج) بیرونی آن ها می باشند، در حالی که در داخل اقیانوس، امواج درونی احتمالاً بزرگ ترین منبع سیگنال های مغناطیسی در محدوده زمانی یک روز تا یک ساعت به شمار می روند. میدان الکتریکی ناشی از امواج درونی، جز بر حسب مولفه عمودی، قابل اندازه گیری نمی باشد.