| عنوان فارسی مقاله: |
مواد خود ترمیمی مبتنی بر پلی دی متیل سیلوگزان |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Polydimethylsiloxane-Based Self-Healing Materials |
خود ترمیمی یک الگوی جدید برای مواد پاسخ دهنده و فعال ارائه می دهد. همانطور که در ابتدا توسط White و همکارانش و در انتشارات بعدی نشان داده شد، پلیمر مرکب میتواند به صورت مواد شمیایی خود ترمیم طراحی شود. با این وجود شیمی سیستم های قبلی در اثر واکنشهای جانبی بالقوه با ماتریکس پلیمر و هوا دارای کاستی ذاتی می باشد. در اینجا یک سیستم مواد خود ترمیمی ثابت شیمیایی مبتنی بر بسپارش قلع کاتالیز قطرات فاز جدا که دارای دنباله هیدروکسی عملکردی پلی دی متیل سیلوگزان (HOPDMS) و پلی دی متیل سیلوگزان (PDES) می باشد ارائه می دهیم. کاتالیزور di-n-butyltin dilaurate(DBTL)، در میکروکپسول های پلی یورتان گنجانده شده در ماتریکس استر وینیل موجود است و وقتی کپسول ها در اثر آسیب مکانیکی شکسته میشوند آزاد می شوند. این سیستم دارای چندین مزایای مهم نسبت به روش خود ترمیمی قبلی می باشد شامل: 1) شیمی ترمیم در محیط های مرطوب ثابت باقی می ماند،2) شیمی که در دماهای بالاتر (> 100 °C), ثابت می باشد و به ترمیم در سیستم های گرماسخت دمای بالاتر قادر است، 3) ترکیبات به طور گسترده در دسترس و دارای قیمت پایین می باشند 4) مفهوم فاز جدای عامل ترمیم ، همانطور که عامل ترمیم می تواند به سلدگی در ماتریکس پلیمر مخلوط شود به طور قابل توجهی پردازش را ساده می کند.
