| عنوان فارسی مقاله: |
سیستم تقاضای نسبتا ایده آل |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
An Almost Ideal Demand System |
از زمانی که ریچارد استون (1954) برای اولین بار یک سیستم از روابط تقاضا را تخمین زد که مستقیا از نظریه مصرف کننده مشتق شده بود، جستجوی دائمی برای تصریحات جایگزین و فرم های کارکردی وجود داشته است. مدل های زیادی پیشنهاد شده اند اما شاید مهمترین آنها که هم اکنون استفاده می شود، جدا از سیستم هزینه خطی اصلی، مدل روتردام (ر.ک هنری تلی، 1965، 1976؛ آنتون بارتن)، و مدل ترنسلاگ (ر.ک لائورتیس کریستینسن، دیل یورگنسن، و لورنس لائو؛ و لائو) هستند. هر دوی این مدل ها به صورت گسترده تخمین زده شده اند و علاوه بر این، برای تست همگنی و تقارن محدودیت های نظریه تقاضا استفاده شده اند. در این مقاله ما مدلی جدید را پیشنهاد کرده و تخمین می زنیم که عمومیت آن با مدل های روتردام و ترنسلاگ قابل قیاس است اما مزایای قابل توجهی نسبت به آنها دارد. مدل ما، که آن سیستم تقاضای نسبتا ایده آل (AIDS) می نامیم، تقریب مرتبه اول تصادفی را برای هر سیستم تقاضا ارائه می کند؛ این مدل بدیهیات انتخاب را به دقت برآورده می کند؛ به صورت کامل بر روی مشتریان بدون ایجاد منحنی خطی موازی انگل، تجمیع می شود؛ یک فرم کارکردی دارد که با داده های معروف خانگی – بودجه دارای همخوانی است؛ تخمین آن ساده است و نیازی به تخمین غیرخطی وجود ندارد؛ و می تواند برای تست محدودیت های همگنی و تقارن در محدودیت های خطی بر روی پارامترهای ثابت استفاده شود. اگرچه مدل های روتردام و ترنسلاگ نیز بسیاری از این ویژگی های مطلوب را دارا می باشند اما هیچکدام دارای همه این شرایط باهم نمی باشند.
