عنوان فارسی مقاله: |
چمباتمه زدن، دولا شدن، و یا یک حالت بینابینی؟ |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Squat, stoop, or something in between? |
چکیده
این مقاله به بررسی مبانی تجربی و نظری توصیه های مربوط به روش باربرداری می پردازد. باربرداری بر اساس حالاتی که با قوس یا خمیدگی شدید مهره های کمر (خمیدگی کمر در حدود 60 درجه که در اثر عدم فعالیت الکترومیوگرافیک در عضلـــه راست کننده ستون فقرات مشخص می گردد) همراه است توان بالقوه منجر شدن به آسیب دیدگی رباط ها و دیسک های مهره ای را دارد به خصوص اگر با خم شدن به پهلو و یا چرخش نیز ترکیب شده باشد. تنها توصیه مناسب در مورد وضعیت ستون فقرات کمری در طی باربرداری پرهیز از حالاتی می باشد که با خمیدگی شدید مهره های کمری (و چرخش و خم شدن به پهلو) همراه است. هیچ مبنای تجربی برای اجتناب از وضعیت های بدنی که با خمیدگی متوسط مهره های کمری همراه است وجود ندارد، و هیچ توجیهی برای دفاع از باربرداری بر اساس حالت چمباتمه کامل وجود ندارد.
علاوه بر این، باربرداری بر سااس حالت های نیمه چمباتمه، شامل طیف میانه ای از خمیدگی هم در زانو و هم در تنه، اجازه می دهد تا یک الگوی هماهنگی بهم پیوسته ای فراهم گردد که به نظر می رسد در کاهش فعالیت های عضلانی کارکرد داشته باشد. آموزش باربرداری به طور کلی بی فایده بوده و بعید است تکنیک واحدی وجود داشته باشد که '' بهترین '' بوده و در کلیه شرایط مناسب باشد. در نتیجه، ارائه آموزش به صورت دستورالعمل های کلی درباره باربرداری ممکن است ارجحیت داشته باشد و به کسانی که به باربرداری اقدام می نمایند در کشف حالت و الگوهای مناسب حرکتی به صورت جداگانه کمک نماید. نتیجه گیری این مقاله با ارائه توصیه هایی در راستای تکنیک باربرداری همراه است که بر اساس دانسته های کنونی توجیه شده است.