| عنوان فارسی مقاله: | اثربخشی حاکمیت رابطه ای و قراردادی در توسعه مشارکتی محصول جدید: کشور کره |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
The effectiveness of relational and contractual governance in new product development collaborations: Evidence from Korea |
چکیده
پژوهش حاضر یک نگرش عمیقی را در ارتباط با مدیریت توسعه مشارکتی محصول جدید(NPD) را ارائه می‌کند و درصدد ایجاد فهمی برتر و مطلوب از روش‌هایی است که شرکت‌ها در آسیای غربی این روابط را برای دستیابی به دانش خارجی به‌منظور دستیابی به توافق و رضایت همگانی گسترش می‌دهند. با نگاهی به ادبیات نظری موجود، ما اثرات حاکمیت رابطه‌ای و قراردادی/رسمی را روی نتایج تعاون و مشارکت را در پژوهش حاضر فاش می‌کنیم. تحلیل‌های داده‌های به‌دست‌آمده از 119 نهاد مشارکتی توسعه محصول جدید در آسیای جنوبی حاکی از آن است که پتانسیل کسب‌وکارهای گذشته بین شرکایی جای گرفته بود که حاکمیت رابطه‌ای را ارتقا داده و به‌طور غیرمستقیم در ارتباط با کسب دانش و رضایت مشارکتی و همگانی بود. حاکمیت قراردادی روی نتایج تعاون و مساعدت تأثیرگذار می‌باشد، اما تأثیر آن نسبت به حاکمیت رابطه‌ای ضعیف‌تر می‌باشد. پیامد مثبت رضایتمندی مشارکتی وقتی تنزل پیدا می‌کند که هردو مکانیسم‌های حاکمیتی به‌طور هم‌زمان اجرا گردند. نتایج همچنین حاکی از این است که مدیرانی که در توسعه‌های مشارکتی محصول جدید به طریقی در آسیای غربی به‌گونه‌ای دخیل هستند، باید بیشتر روی حاکمیت رابطه‌ای درعین‌حال حفظ سطح میانی ساختاری در ارتباط با افزایش نتایج مشارکتی، سرمایه‌گذاری کنند.
