| عنوان فارسی مقاله: |
شاخص هایی برای نظارت تغییر تنوع زیستی: آیا برخی شاخص ها موثرتر از بقیه هستند؟ |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Indices for monitoring biodiversity change: Are some more effective than others? |
چکیده
به لحاظ آماری روش های سختی برای خلاصه کردن و گزارش دهی روند ها در دست نخوردگی تنوع زیستی ، برای برنامه های نظارت تنوع زیستی موثر یک عامل کلیدی می باشند.چهار دستاورد مهم برای تبدیل داده های نظارت پیچیده به آمارهای خلاصه ای که به راحتی قابل گفتگو هستند وجود دارد:1) اندیس های تنوع سنتی همانند غنی بودن گونه ها و تنوع سیمپسون ،2)اندیس های دست نخوردگی گونه ها بر مبنای رخداد، 3)اندیس های دست نخوردگی گونه ها بر اساس فراوانی و 4) اندیس های اجتماع چند گونه ای.ما از داده های شبیه سازی شده برای ارزیابی اثر بخشی 13 اندیس از این چهار دسته بر اساس قدرت آماری، حساسیت به خطاها و نویز در دیتا، اهمیت اکولوژیکی و راحتی ارتباطات استفاده می کنیم.ما نشان می دهیم اندیس هایی که دست نخوردگی گونه ها را محاسبه می کنند از معادلاتی هم چون شاخص میانگین حسابی بوکلاند استفاده می کنند، برای استفاده در برنامه های نظارت دست نخوردگی از همه موثرترند.اندیس های تنوع سنتی برای نظارت دست نخوردگی تنوع زیستی نامناسب هستند و اندیس های تنوع زیستی چند متغیری می تواند به شدت به خطاها و نویز در دیتا حساس باشند.نهایتا ما رهنمودهایی را برای کاربرد این اندیس ها در نظارت دست نخوردگی تنوع زیستی ارائه می نماییم.
