| عنوان فارسی مقاله: | یک الگوریتم طراحی پوش بک در معدنکاری روباز |
| عنوان انگلیسی مقاله: | A new push back design algorithm in open pit mining |
نمونه متن ترجمه
چکیده
در طراحی معدنکاری روباز، برنامه زمانبندی به طور عادی مبتنی بر پوش بک های پایه است (یعنی پیت های افزایشی). بسیاری از الگوریتم های طراحی پوش بک متفاوت در صنعت معدن از سال 1960 توسعه یافته اند. اکثریت الگوریتم های طراحی پوش بک از یک پارامتر اقتصادی (قیمت فلز) استفاده می کنند تا سری های پیت ها را به گونه ای بیابد که در آن هر پیت بالاترین ارزش دلاری تخفیف نیافته برای اندازه پیت در نظر گرفته شده را داشته باشد. اگر چه این پیتهای دارای بیشترین ارزش می توانند نشان دهند که مرغوبترین کانسنگ کجا هست اما همیشه نشان نمی دهند که بهترین کانسنگ بعدی کجا است. این شاید به دلیل برنامه زمان بندی است که ارزش خالص فعلی (NPV) را بیشینه می کند. بهترین کانسنگ را می توان به عنوان ماده ای تعریف کرد بالاترین عیار و کمترین میزان پسماند و باطله برداری را داشته باشد. سری های پیتهای با بیشینه ارزش تخفیف نیافته که برای برنامه ریزی یک معدن روباز استفاده می شوند همیشه یک جریان نقدی خوب که NPV را بیشینه می کند، ارائه نمی دهند. این به این خاطر است که طراحی پیت های با بهترین ارزش، الزاما باطله برداری مورد نیاز جهت رسیدن به بلوک های با بالاترین عیار کانسنگ را مد نظر قرار نمی دهد. در مطالعه حاضر یک الگوریتم طراحی پوش بک جدید برای توسعه پوش بک ها ارائه می شود که نشان می دهد مکان کمترین نسبت باطله برداری کجا قرار دارد. این الگوریتم جدید سری های پوش بک را بر مبنای کمینه سازی معیارهای نسبت باطله برداری پیدا می کند. پوش بک های نسبت باطله برداری کمینه را می توان در کنار پوش بک هایی که به طور سنتی طراحی شده اند استفاده کرد تا برنامه های زمان بندی را ایجاد کرد که توسط آن ارزش خالص فعلی برای یک پروژه معدنکاری روباز بیشترین مقدار را نتیجه بدهد.
