| عنوان فارسی مقاله: | ادراک حسابرسان از پیاده سازی استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS) در یک کشور در حال توسعه |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Auditors’ perceptions of the implementation of International Financial Reporting Standards (IFRS) in a developing country |
چکیده
هدف: استانداردهای گزارش گری مالی بین المللی (IFRS) توسط 140 کشور در سراسر جهان از جمله کشورهای گروه 20 اتخاذ شده است. بسیاری از منابع قبلی در مورد موضوعات اتخاذ بر کشورهای در حال توسعه تمرکز می کنند. با توجه به مقدار کم تحقیقات در مورد موضوعات پیاده سازی در کشورهای در حال توسعه، این مطالعه به بررسی موانع پیاده سازی IFRS در یک کشور در حال توسعه از سال 1998 تا سال 2014 بر اساس ادراک حسابرسان و آنالیزهای استنادی می پردازد.
طراحی/ متدولوژی/ رویکرد: سه دور مصاحبه (2010، 2012 و 2014) از مجموعه 75 نفر حسابرس (از جمله 12 حسابرس داخلی و 13 حسابرس خارجی) انجام می شود و اسناد اجرائی از سال 1998 تا 2010 ارزیابی می شود. هدف از سه دور مصاحبه بررسی بازتاب بر روی تغییرات است که مصاحبه شوندگان در طول یک دوره پنج ساله تجربه کرده اند.
یافته ها: با استفاده از یکریختی، نتایج نشان می دهد که سیاست گذاران باید در چندین عامل برای پیاده سازی موثر IFRS، از جمله حق الزحمه پائین حسابرسی، فقدان حسابداران واجد شرایط، نبود علاقه در IFRS توسط مدیران برخی از شرکت ها، فرهنگ محرمانگی، و بخش خصوصی مبتنی بر خانواده تمرکز کنند. در کمال تعجب، شرکت های خبره حسابداری به دلیل فرهنگ بدون مجازات برای نقض قوانین و نبود هر گونه عمل قابل اعتماد ناشی از مراقبت یا اخلاق حرفه ای در بنگلادش قادر به ادامه کار خودشان هستند. نهادهای مقرراتی همچون کمیسیون بورس و اوراق بهادار بنگلادش (BSEC) و موسسه حسابداران خبره بنگلادش (ICAB) تمایل ندارند تا اقداماتی را علیه شرکت های حسابداری خبره (CA) فاسد اجرا کنند. این سوالی را درباره صداقت حرفه ای حسابرسان و همچنین تنظیم کنندگان مطرح می کند. برخلاف البو و همکاران (2011) (بانک جهانی از روی اجبار) و حسن و همکاران (2014) (نفوذ غرب بالاجبار)، یافته های این مطالعه نشان می دهد که یکریختی اجباری (مقامات نظارتی) در بنگلادش می بایست برای اطمینان از پیاده سازی موفقیت آمیز IFRS فعال تر باشند.
