| عنوان فارسی مقاله: | ارزیابی کیتوزان، یک بیوپلیمر اصلاح شده برای انعقاد ذرات کلوئیدی |
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Evaluation of a modified chitosan biopolymer for coagulation of colloidal particles |
چکیده
کیتوزان، مشتق استیل زدایی شده کیتین، یک پلیمر کاتیونی زیست تخریب پذیر است. کیتوزان می تواند یک جایگزین بالقوه برای نمک های آلومینیوم و پلی الکترولیت مصنوعی در تصفیه آب یاشد زیرا می تواند: (1) از اثرات بهداشتی آلومینیوم باقی مانده (III) و پلیمرهای مصنوعی جلوگیری می کند؛ (2) تولید لجن زیست تخریب پذیر می کند؛ و (3) از پوسته خرچنگ می تواند دوباره استفاده شود. با پیش تصفیه های مختلف از جمله انحلال در محلول اسیدی و شرایط مختلف استیل زدایی کیتوزان می تواند اصلاح گردد تا بهره وری انعقاد بهبود یابد. در این مطالعه، انعقاد مصنوعی و واقعی آب با کیتوزان اصلاح شده، منعقدکننده آمیزه کیتوزان و PACL در نسبت های مختلف و PACL با هم مقایسه شدند. بهره وری توسط عوامل سرعت ته نشینی، قطر لخته و کدورت باقی مانده مورد بررسی قرار گرفت. انعقاد با کیتوزان تنها، حداقل دوز را نیاز داشت. منعقد کننده های کیتوزان نیز لخته بزرگتر با سرعت ته نشینی بالاتر را تولید نموند. نتایج رضایت بخش از انقعاد کننده آمیزه کیتوزان با PACl به نسبت ۴ به ۱ حاصل شد. اگر چه pH پایین دوز مطلوب را کاهش می دهد و لخته های کوچک تر با سرعت ته نشینی کمتر تولید می شوند. افزایش سرعت اختلاط تنها زمانی انعقاد را بهبود می بخشد که دوز اعمال شده کمتر از دوز مطلوب باشد. مطالعات با استفاده از ذرات دیگر مثل کائولینیت و خاک رس نشان می دهند که خواص ذرات اثر قابل توجهی روی بهره وری انعقاد کیتوزان دارد.
