عنوان فارسی مقاله: |
حسابداری و خوشبختی
|
| عنوان انگلیسی مقاله: |
Accounting and happiness |
چکیده
این مقاله با این مشاهده شروع می شود که خوشبختی هدف اصلی تلاش انسان است. یک عنصر تعیین کننده تلاش انسان کسب و کار است، که به این پیشنهاد می انجامد که هدف اصلی کسب و کار کمک به خوشبختی است، و در آن سود وسیله ای برای رسیدن به این هدف است. این ایده محوری پیوند دهنده کسب و کار و جستجوی خوشبختی برای نقد قابلیت حسابداری جهت کمک به اهداف متعالی استفاده می شود و موجب این سوال محوری می شود که اگر هدف کسب و کار باید جستجوی خوشبختی انسان باشد، آیا حسابداری می تواند در دستیابی یه این هدف کمک کند؟
مفهوم خوشبختی با مقایسه لذت گرایی با سعادت گرایی ارسطو بررسی می شود، و در پی آن به مقایسه بین بنیان های عقلانی خوشبختی سعادت گرایانه و مفهوم نیروانای بودایی پرداخته می شود. زمینه عقلانی متزلزلی که حسابداری بر آن بنا شده است با مغایرت آن با ماهیت بنیادین واقعیت طبق توصیف چهار خصیصه دارما، که توصیفگر حقایق محوری فلسفه بودایی است، نشان داده می شود. نقد حسابداری با هفت موضوع حقیقت، زمان، دوگانگی، عین گرایی، در هم تنیدگی، اصول اخلاقی و سنجش پذیری انجام می شود. نتیجه گیری مقاله شناسایی پنداشت های فلسفی معادل است که اساس هم حسابداری انتقادی و هم آیین بودا را تشکیل می دهد، و ربط نقد بودایی را با حسابداری تایید می کند.
