چکیده
این مقاله به بررسی روشی برای ارزیابی تئوریک بهترین اقدامت مدیریتی (BMP) برای از بین بردن آلودگی آب حاصل از بارندگی شدید، می‌پردازد. این روش دسته بندی اهمیت نسبی فرایند پاکسازی اولیه بین ۱۵ BMP متفاوت را به همراه ارزیابی توانایی هر کدام در از بین بردن یک ماده‌ی آلوده کننده را ترکیب می‌کند تا مقدار مشخصی برای توان حذف آلودگی هر BMP ایجاد کند برای انجام این روش، تعدادی فاکتور مشخص کننده‌ی کیفیت کلی آب (مقدار کل مواد معلق، نیاز شیمیایی و بیوشیمیایی به اکسیژن، نیترات‌ها، فسفات‌ها و باکتری کلی‌فرم مدفوعی) برای تولید یک لیست از ترتیب اثربخشی در حذف آلودگیِ هر BMP تهیه می‌شود. با توجه به این که اطلاعات کمی در رابطه با توان حذف آلودگی BMPها در دست است، نتیجه‌ی این اولویت بندی به ذینفعان برای تصمیم گیری در مورد زهکشی آب در مناطق شهری (از نظر میزان کاهش آلودگی) کمک می‌کند. این روش همچنین می‌تواند داده‌هایی به مدل‌های آب شناسی شهریِ کنونی اضافه کند که به وسیله‌ی آن بتوان میزان اثر BMPها را پیشبینی کرد.میزان انعطاف پذیری این مدل پیشنهادی به وسیله‌ی تست حساسیت مورد آزمایش قرار گرفته و در مورد محدودیت‌های طراحی و استفاده‌ی BMPها هم بحث می‌شود.
